Keek op de Week #5

Oftewel: mijn wekelijkse rubriek op zondag, waarin ik terugblik op de voorbije 7 dagen.

Highlights van de week

* Een uur langer mogen slapen dankzij de wintertijd én ineens weer ’s ochtends opstaan terwijl het al licht is.

* Ineens ontdekken dat ik een volle spaarkaart van Starbucks heb en dan op zo’n ochtend vol tramellende een tall vanilla latte kunnen ophalen en NUL EURO AFREKENEN. Echt genieten, dat. En ook wel een beetje beseffen dat ik vroeger cooler was dan dit, maar kijk, je kan het niet allemaal hebben in het leven.

* Op werk mocht ik een creatief voorstel maken voor Disney om Star Wars: The Last Jedi te promoten en ja, ik vond het niet erg moeilijk om een bijzonder enthousiaste tekst te schrijven. Met een compleet obligatoir woordgrapje over Wookies, natuurlijk.

* Ik heb nog eens L.A. Noire (en de PlayStation 3) vanonder het stof gehaald. Met kaarsjes en een glas wijn erbij. Evening well spent.

* Ik besefte ineens dat ik al jaren een Twitter-account heb waarop helemaal niks meer gebeurt. Behalve rechtstreeks zeiken tegen klantenservices, omdat ze daar nu eenmaal sneller reageren dan via mail en ik nog niet goed genoeg ben in adulting om zonder zenuwen wildvreemde volwassenen te gaan bellen. Als het moet, doe ik het, maar als ik kan tweeten dan duizend keer liever dat. Goed, het account mocht dus in leven blijven. Maar, bedacht ik me toen: wie weet wat voor schaamtelijke tweets mijn 20-jarige studentenzelf destijds allemaal het wereldwijde web op gesmeten heeft, in die 5 maanden dat ik Twitter ooit intens interessant vond? Ik kon op z’n minst al mijn oude tweets verwijderen. Toen ik daarmee aan de slag ging, ontdekte ik een retweet van Thuisbezorgd van een bericht van 2 maanden geleden, waarmee ik een voucher van 25 euro had gewonnen. HELLZ YEAH!!! Naast dat ik er de volwassen verplichting van klantenservices bellen mee ontloop, gebruik ik Twitter namelijk alleen nog maar om automatisch te laten tweeten dat ik ‘zonet eten heb besteld via @Thuisbezorgd’. Da’s één klikje bij het bestellen van je eten en ik heb er in het verleden al eens 15 euro free food mee gewonnen. En nu dus weer! Snel een DM gestuurd om de voucher alsnog op te eisen, natuurlijk, en een zielig verhaaltje opgehangen dat ik weliswaar 2 maanden te laat was maar ook NET JARIG WAS GEWEEST ALSTUBLIEEHIIEEEEFT IK HOU VAN PIZZA!

* Toen ik op donderdag alleen thuis was en eigenlijk voor mezelf moest koken, kon ik genieten van gratis pizza.

Dat was minder, vlinder

* Dankzij de wintertijd moet ik nu helaas ook wel in het donker naar huis na werk.

* Vorige week heeft mijn fiets het begeven, dus moest ik deze week met de tram van en naar werk. Natuurlijk verzakte net deze week tijdens de ochtendspits ineens een gigantisch stuk van de weg op mijn tramroute. Serieus: een sink hole in hartje Amsterdam. Mijn tram, die al een tijdje via een omleiding rijdt door werken, werd daardoor nogmaals omgeleid. Deze fantastische tramception zorgde voor zoveel file everywhere (omdat alle trams nu eenmaal langs dezelfde omleiding moesten) dat ik ineens een uur deed over een route die normaal gesproken een kwartier duurt.

* Een sink hole schijnt niet zo makkelijk te herstellen te zijn, dus tramellende was er elke dag. Mijn hele tramlijn werd op woensdag afgeschaft, waardoor ik sindsdien elke dag twee trams moet nemen om op kantoor te komen. De reistijd is nu drie kwartier en de trams zitten propvol. Vol als in semi-Indische toestanden met nog net geen mensen die op het dak zitten. Donderdag was het zó vol dat ik niet eens op tijd kon uitstappen bij mijn halte en toen vanaf de volgende naar de juiste halte moest lopen voor mijn overstap. Door een straat die net helemaal opgebroken ligt. Uiteraard droeg ik juist op die dag stiletto’s. Needless to say: fantastische wandeling. Ontzettend genoten. Ik raad het iedereen aan.

* Op woensdag kon ik maar niet begrijpen waarom volgens Instagram iedereen die dag vrij had en thuis Netflix zat te kijken, behalve ik. Toen zag mijn brein ineens het verband: Vlamingen. Allemaal Vlamingen. Die in een katholiek land wonen, waar 1 november gewoon een vrije dag is. Maar ik woon in Nederland. En Nederlanders doen daar allemaal niet aan mee. Teleurstelling alom aan mijn bureau.

* Over teleurstelling gesproken: ik heb weer zo’n brunch gehad! HOE DAN?! Ik mag van mezelf dan ook voortaan niet meer naar nieuwe brunchplekken. Never change a winning team, en zo.

* Ik heb het tweede seizoen van Stranger Things uitgekeken en wat moet ik nu met mijn leven?

Uitkijken naar…

* …de hackathon die deze week op werk georganiseerd wordt. Van 13 tot 19 uur gaan we met een deel van het bedrijf collectief brainstormen over innovatieve en creatieve concepten. Met collega’s uit alle takken van het bedrijf, dus dat belooft interessant te worden. Want ik ben het gewend om wekelijks te brainstormen over reclamecampagnes met designers, maar het wordt natuurlijk een heel andere ervaring om over, bijvoorbeeld, een nieuw videoformat voor een van onze titels te brainstormen met een redacteur, een developer, een accountant en een projectmanager. Spannend!

12 thoughts on “Keek op de Week #5

  1. Hahaha, je beschrijft volgens mij echt mijn leven binnen een zestal maanden: helaas geen cooking boyfriend, wel afhaalmaaltijden 😉 En werken ze bij jullie nog met papieren spaarkaarten bij de Starbucks? Die hebben ze bij ons afgeschaft en ik moet eigenlijk al zes maanden de app downloaden, maar ben daar te lui voor, oeps.

    1. Het is zowat het enige voorbeeld dat ik kan verzinnen waarbij België eens niet hopeloos achterloopt op Nederland, maar andersom: raar maar waar heeft Starbucks NL nog steeds papieren spaarkaarten en geen app! Echt vreemd, want elke andere koffieketen wel. Dus ik ben er ook al keihard aan gewend en haal automatisch m’n telefoon boven als ik koffie haal, waardoor ik dus juist lange tijd dat kaartje vergeten was, oeps.

  2. Ben echt nog nooit in Starbucks geweest. Is hier ook niet echt om de hoek dusja. Zalig van die gratis pizza. Dat kan er hier ook altijd in. Ik heb sinds ik ziek was elke dag zin in pizza. Haha. Bij ons staat Stranger Things deze week op het menu. We gingen eerst seizoen 1 nog eens kijken om “helemaal mee” te zijn, maar uiteindelijk hebben we gisteren meteen de laatste aflevering gekeken. Geen geduld!

  3. Die tramomleiding had ik toevallig gisteren ook toen ik in Amsterdam was. Ik kan me voorstellen dat het nogal irritant is als het je elke dag heel wat extra reistijd kost. Ik moest lachen om je Twitter-confessions. Wat gaaf dat je onverwacht een bon van Thuisbezorgd had gewonnen! Beter laat dan nooit, hè? 😉

  4. Het liefst eet ik echt elke week pizza. Bij de pizzeria hier in mijn wijk zijn de pizza’s elke maandag en dinsdag vijf euro en ze zijn dan echt zo lekker en vers. Beter dan voor vijf euro een diepvriespizza van de supermarkt. Ik kom echt nooit bij de Starbucks, hahah. Vind het iets te duur en de latte macchiato van de Albert Heijn vind ik soms lekkerder dan wat ze allemaal bij de Starbucks verkopen.

    1. Ik drink echt liters latte van de AH, haha! Veel goedkoper en inderdaad ook lekkerder dan de latte van Starbucks. Bij die laatste haal ik dan ook enkel de vanilla variant, als ik iets zoets wil. Misschien een ideetje voor AH… Ik ben echt zo’n fan van de To Go app, trouwens! Bij elke 5 koffie krijg ik eentje gratis, dus ja, I’m totally hooked 😉

  5. Ik zit hier echt zo vaak te glimlachen terwijl ik jouw Keek op de week lees. Jaja, ook wanneer ik dat met een week vertraging doe. Want Blogfeed-achterstand kweken gaat me blijkbaar heel goed af. Iets met weinig energie, veel pijn en daardoor aan niet veel toekomen. Waar we wel aan toekwamen was een bezoekje aan de Boekenbeurs én daar samen met manlief een Waar is Wookie-boek kopen. Daar ben je uiteraard nooit te oud voor.

    1. Ik wil dat boek ook! En goh, da’s toch vooral om je metekindje te vermaken als ze bij je op bezoek komt, toch? En dan moet je zelf ook wel weten hoe het werkt, dus je moet het een paar keer zelf proberen op voorhand. Juist.

      1. Nee hoor, dat is puur voor eigen vermaak. Al krijgt het metekindje uiteraard wel een heel deel eigen boekjes cadeau. Tja, dat heb je met een booknerd als meter hé. Die kinderboekjes lees ik uiteraard wel eerst zelf om te zien of er geen te enge dingen instaan. Of zo. Heel belangrijk dat proeflezen. Ahum.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *