Keek op de Week #11

Oftewel: mijn wekelijkse rubriek op zondag, waarin ik terugblik op de voorbije 7 dagen. Die op donderdagavond ineens een onverwachte wending kregen, waardoor mijn Lief en ik halsoverkop naar België moesten reizen. Omdat het helaas geen pleziertripje was, staan alle hoogte- en dieptepunten in deze Keek op de Week uitzonderlijk door elkaar. In chronologische volgorde van de week, deze keer.

* Maandag werd ook Amsterdam getrakteerd op een dik pak sneeuw. Het was toch alweer een paar jaar geleden dat we in de hoofdstad van een sneeuwtapijtje konden genieten. Ik zeg ‘genieten’, ondanks dat ik doorgaans niet zo’n fan ben van sneeuw, omdat het gelukkig wél erg mooi is. Amsterdam is wat mij betreft sowieso al de mooiste stad ter wereld, maar met een 10 cm dik laagje sneeuw benam een wandelingetje over de grachten me al helemaal de adem. En dan ook nog eens lichtjes overal. En bruggetjes. En onafgebroken dwarrelende sneeuwvlokjes. Echt, man. Wauw.
* Na een erg lange reis naar huis in een propvolle tram vol muffe jassen en chagrijnige mensen kwam ik diezelfde maandag eindelijk thuis, koud en nat, maar geweldig uitkijkend naar een heerlijke bezorgpizza. Want ja, wie doet nu boodschappen in dat weer? Pizza bestellen for the win! Yep, ik was tijdelijk even vergeten dat bezorgpizza door echte mensen op fietsen en scooters wordt bezorgd en niet door zelfsturende auto’s of drones (I wish), want natuurlijk waren Thuisbezorgd, Deliveroo, Foodora en Ubereats állemaal dicht. Because of course. En wij hadden geen eten in huis. Niks. Dus wat deed mijn geweldige Lief toen? Gewoon als een keiharde bikkel door de sneeuw en hagel en wind naar de dichtstbijzijnde pizzeria lopen (letterlijk, om het niet koud te laten worden) om toch pizza voor ons te halen. En dat, mijn liefste lezers, is waarom hij mijn absolute droomvent is. <3
* Dinsdag vertelde een collega me dat Anna Nooshin hem ooit had verteld dat het geheim achter haar krijg-je-tranen-van-in-je-ogen-zo-perfecte haar is… dat ze het slechts 1x per week wast. Viel mijn mond van open. Maar betrouwbare intel, want Anna werkte tot voor kort in ons bedrijf, dus heel veel collega’s zijn met haar bevriend. Ik besloot het dan ook maar eens te proberen, want ja, fucking duh. Ik heb het vier dagen volgehouden en ik vond het ver-schrik-ke-lijk. Echt. Er zijn nu eenmaal weinig dingen op deze aarde die ik meer haat dan vies haar. Maar naar het schijnt zou ik dit een paar weken moeten volhouden en dan resultaat zien. Het zal mij benieuwen. #honderdmiljoenprocentsceptisch #maarikwilannahaar #duswegprincipes
* Woensdag ontdekten we dat er was ingebroken in het kantoor van ons salesteam. Meer dan een paar MacBooks is er niet gestolen, maar een erg prettige ochtend was het toch niet.
* Donderdag organiseerden onze redacties een kerstmarkt op kantoor. Zij krijgen namelijk het hele jaar door bakken met gratis spullen toegestuurd, waar ze zelf meestal niet echt iets mee doen. Dus hebben ze dit jaar alle free stuff in een grote kast bewaard om op de kerstmarkt te verkopen voor het goede doel! Met prijzen tussen 0,50 en 5 euro. I mean… Black Thursday much? Het hele bedrijf liep twee uur lang compleet hyped en hysterisch te graaien en dikke money te spenden voor het goede doel. Zelf heb ik een hoop mooie dingen voor mezelf én kerstcadeautjes voor anderen gescoord. Voor mijn mama: parfum, twee dure huidcrèmes en een luxe handcrème. Voor mijn Lief een extra kerstcadeautje dat ik niet ga verklappen WANT HIJ LEEST MEE. Voor twee collega’s die binnenkort vader worden elk The Dad: Opvoedboek voor vaders van Marcel Langedijk. Voor mezelf o.a. foundation van MAC, nagellak van O.P.I., eyeliner en lippenstift van Smashbox, lippenstift van NYX, shampoo van Kevin Murphy, scrubgel van Rituals en The Art of Travel van Alain de Botton. In totaal heb ik een luttele 22 euro gespendeerd (plus 3 euro extra gedoneerd). Kan wel tellen qua perks!
* En toen kwam ik donderdagavond thuis en bleek mijn Lief verschrikkelijk nieuws te hebben gekregen over een jeugdvriend in Ieper. En moesten we halsoverkop een huurauto regelen om naar het zuiden af te zakken voor een begrafenis op zaterdag. En was de rest van de avond eigenlijk vooral stil zijn en verdrietig en elkaar vastpakken.
* En zo zit ik dit momenteel te tikken in mijn ouderlijk huis in de Westhoek. Mijn ouders zijn een weekendje weg en mijn Lief is bij zijn vrienden, waar ze samen herinneringen ophalen. Ik heb net een pak kerstkaarten gekocht en er een hoop meer zinnen in geschreven dan gewoonlijk, om mensen te laten weten dat ze belangrijk voor mij zijn.
* En zo zit ik te denken hoe jammer het is dat ik mijn jeugdvriend(inn)en maar een paar keer per jaar zie. Ook al zijn ze belangrijk voor mij. Omdat ik nu eenmaal in een ander land woon. En als ik eens in het land ben, is niet iedereen altijd vrij. En ben ik er meestal nog niet eens 48 uur lang. Dus het is moeilijk om iedereen die ik wil zien telkens te zien. En dan verplaats ik al eens iets met de gedachte ‘dan maar volgende keer’. Omdat ik het hartverscheurend vanzelfsprekend vind dat er altijd wel een volgende keer komt.
* Lichtpuntjes: om mijn Lief zijn gedachten een beetje te verzetten zijn we uiteindelijk alsnog de nieuwe Star Wars gaan kijken. Qua afleiding was het een mission accomplished, maar verder zijn deze fans vooral teleurgesteld. Pretty much the worst one in the saga. Gelukkig hebben we tijdens dit weekendje België wél lekkere frietjes met stoofvlees gegeten in onze favoriete frituur. Comfort food for the win.

11 thoughts on “Keek op de Week #11

    1. Ja, heel gek, de meeste recensenten geven positieve reviews! Terwijl deze film de laagste audience score van allemaal heeft. Bij Rotten Tomatoes is het verschil zelfs 93% vs. 56% favorable reviews. Mijn eigen teleurstelling zit ‘m voornamelijk in het feit dat dit de eerste film is waar je écht overduidelijk merkt dat-ie van Disney is, misschien vinden fans van de hele saga dat erger dan recensenten die de film op zichzelf staand reviewen? Misschien til ik er daarom ook zwaarder aan dat de personages niet respectvol behandeld zijn in deze film. En dat The Force ineens een soort zotte magische kracht is geworden die mensen gewoon POOF doet verdwijnen of zelfs dingen laat overleven die ze op geen enkele manier zouden kunnen overleven… Meh. ? Het is geen slechte film hoor, verre van, het is gewoon geen goeie Star Wars-film, in my opinion.

  1. Wat verdrietig nieuws 🙁 dan sta je inderdaad stil bij het feit dat we alles vanzelfsprekend vinden, zoals de mensen die we graag zien en dat die er altijd zijn. Veel sterkte voor jullie!

    Zalig van die kerstmarkt! Én de sneeuw! Zo mooi was het hier niet vond ik.

  2. 1. Waar is die taart? Ik kom hier elke zondag voor mijn wekelijkse taart en er is er geen.
    2. Een week moet ik wsl niet proberen, maar mijn haar om de drie dagen te wassen lijkt wel te werken
    3. die kerstmarkt lijkt me super leuk. Mijn nicht die voor een magazine werkt vertelde een keer dat het bij hen ook zo de moeite is. Die dag gaat iedereen met een grote rugzak of trolley naar het werk.
    4. Bah, ik sprak daarnet nog met iemand die geheel onverwachts te horen had gekregen dat haar neef overleden was en dat bewees nog maar eens hoe snel het kan gaan én dat je best van elk moment voor de volle 100% kan genieten.
    5. Oei voor dat van Star Wars (wij gaan waarschijnlijk pas naar de cinema wanneer het wat rustiger is) maar wel tof dat je favoriete frituur dit keer wél open was.
    6. Ik hou van lijstjes #sorrynotsorry

    1. Ik vond niet meteen een taart die me kon bekoren en ik dacht ‘Goh ja, het is sowieso een andere Keek dan anders, dus dat kan ook wel es anders dan. Niemand gaat de taart missen!’ Maar zie, blijkbaar ontneem ik toch echt iemand van haar wekelijkse taart! Kzal het nooit meer doen.

      Drie dagen lukt me nu met droogshampoo op de derde dag (want froufrou) ook wel, maar langer ga ik het nooit volhouden denk ik. TVOELT GEWOON ZO VIES. Experiment alweer gestaakt dus. ?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *