Voor kerst kreeg ik een… Liebster Award!

Het is zondagmiddag 24 december, wat betekent dat het vandaag druk-druk-druk is. Als ware Belgen vieren wij kerstmis namelijk op kerstavond en niet per se op eerste kerstdag, zoals in Nederland de gewoonte is.

Mijn ouders, schoonouders, -broers, -zus en nichtje zijn dit weekend allemaal naar Amsterdam gekomen om samen kerstmis te vieren. Het oorspronkelijke plan was om dat in ons appartementje te doen: nogal een challenge met 50m2 waar in totaal 10 man in gepropt moet worden. Maar toen bleek dat de Airbnb die mijn schoonfamilie met z’n allen hebben gehuurd niet alleen ruim genoeg is voor 10 mensen, maar ook erg gezellig! Het is een gerenoveerde woonboot, dus er is zicht op het water, en er staat zelfs een kerstboom in de woonkamer. Veel geschikter als locatie voor vanavond, dus we moven de party die kant op.

Mijn Lief is as we speak een eend aan het roosteren/bakken/koken/ik heb geen flauw idee want ik kan niet koken, maar het hele huis ruikt er in ieder geval naar. Er zijn gisteren belachelijk veel boodschappen gedaan, voor een diner met 3 gangen en ongeveer 47 hapjes voor bij het aperitief. De kerstboom valt bijna omver van de stapel cadeaus die eronder is gepropt. Ik zit op de bank in een kersttrui met de kat half op schoot, half op mijn laptop (werkt echt superhandig, ik raad het iedereen aan) en ben mijn Lief al een half uur aan het irriteren met kerstmuziek op volume 875. Kortom: het is keihard kerstmis hier! En toch maak ik nu even tijd voor een blogpost, 

WANT. Na dit eigenlijk superkorte verhaal toch onnodig lang te hebben gemaakt met mijn hele kerst-intro, kom ik maar eens tot de crux. De allerliefste Irene van Tussen Mars en Jupiter heeft mij genomineerd voor de Liebster Award! Jawadde dadde! Voor wie na het lezen van die mededeling nog niet spontaan met een glas glühwein in de hand steil achterover is geslagen, licht ik het even toe: de Liebster Award is een soort virtuele award voor bloggers. Ik krijg dus geen geld. #crowdgoesohhh

Maar het is wel een fantastische eer, natuurlijk, dus ik wil graag mijn Lief bedanken, want zonder hem zou ik hier niet zitten typen (omdat ik het bloggen waarschijnlijk al had opgegeven). Ik wil ook graag mijn mama en mijn papa bedanken, want zonder hen zou ik hier (letterlijk) niet zitten om dit te typen. En uiteraard wil ik ook Irene bedanken, want zonder haar zou ik dit nu niet zitten typen, want ja, dan was er geen nominatie. Weetwel.

Enfin. Ik las voor het eerst over de Liebster Award op Irenes blog, omdat zijzelf ook een nominatie heeft gekregen. Op haar beurt mocht ze dan weer een paar andere bloggers nomineren, wiens blog ze leuk, mooi of interessant vindt. Ik ontdekte mijn nominatie op haar blog, omdat ik pas vijf minuten geleden heb gezien dat Irene me er eigenlijk al een week geleden een lief berichtje over had gestuurd. Heb ik dus compleet gemist. Sorry, Irene! (Superhandig zo’n contactpagina op je blog, ik raad het iedereen aan.) 

Omdat ik genomineerd ben, moet ik een aantal vragen van Irene beantwoorden in een blogpost, om vervolgens zelf weer een paar andere blogs te nomineren, die dan op hun beurt vragen moeten beantwoorden die ik zelf heb bedacht. Volg je ’t nog? Ik weet het, moeilijk als je al om 11 uur aan de cava en toastjes zit, maar bear with me here.

De vragen van Irene

1. Waar kan je echt intens gelukkig van worden?

Van echt intens saaie dingen, eigenlijk. Een heel erg goed boek dat me omver blaast. Een fijne avond thuis met mijn Lief en lekker eten en een goeie serie en drankjes en kaarsjes en onze kat op schoot. En ook echt wel van zo’n avond als vanavond, met mijn ouders en mijn schoonfamilie allemaal samen eten en drinken en babbelen en lachen. Het is zo simpel, maar ik ben zelf enig kind en ik heb niet zo’n grote familie die ook niet echt veel familiedingen doet, dus ik geniet nu heel hard van het plezier van zo’n hoop mensen die ik allemaal graag zie die allemaal samenkomen voor een gezellige avond.

2. Wat zijn je favoriete liedjes? Aller tijden!

Ik ben een moeilijke qua muziek. Het standaard antwoord op de vraag ‘Waar kan jij niet zonder leven?’ is voor veel mensen ‘muziek’, maar niet voor mij. Ik ben simpelweg niet bewust bezig met muziek. Driekwart van de muziek die ik op mijn 26e nog luister is serieus nog hetzelfde als toen ik 18 was. En er is maar één band in de wereld van wie ik alle liedjes goed vindt: Arctic Monkeys. Ik vind het wel lastig om daar een favoriet uit te kiezen. Daarnaast hou ik ook van de eerste paar albums van Editors, en één liedje daarvan vind ik wel het allermooist: Smoking Outside the Hospital Doors. Oh, en ik ben ook wel erg fan van Cocoon van Catfish and the Bottlemen.

3. Had je 1 miljoen, wat zou jij dan doen?

Een belachelijk mooi grachtenpandje kopen in centrum Amsterdam. En daarna niks meer, want dan is het geld al op. HAHAHA. #imlaughingbecauseithurts 

4. Welk dier zou jij zijn? (En je mag geen kat/hond/konijn kiezen!)

Shit, ik antwoord eigenlijk altijd ‘kat’ omdat ik me nogal hard identificeer met katten. Mmmm, ik herken mezelf ook wel in stokstaartjes (én ik vind ze adorable). I mean, Timon is mijn spirit animal. Zomaar een Google-resultaatje: “Het stokstaartje ligt graag in de zon, maar kan ook plots onstuimig en drukdoend met iets bezig zijn.” Awel ja, dat klinkt wel als mezelf. Het stukje over uitstekend gezichtsvermogen, erg dapper en supersociaal laat ik voor het gemak maar even achterwege.

5. Wat is je favoriete kledingmerk?

Ik geef klauwen met geld uit aan Black Milk Clothing, een merk uit Australië dat enkel kleren maakt uit fantastisch mooi, glad, zacht en shiny nylon. Ze releasen elke twee/drie maanden een collectie, die vaak slechts één keer gemaakt wordt, waardoor veel stukken exclusief zijn. De collecties variëren van oh my god hebben hebben alles hebben tot ehhh, redelijk excentriek en neen laat maar. Hun kleren zijn wel altijd one of a kind, nooit doorsnee. Soms maakt Black Milk ook exclusieve fandom merch, zoals Harry Potter, en daar moet ik dan ALLES van hebben.

Mijn nominaties

De bedoeling van de Liebster Award is dat je leuke nieuwe blogs ontdekt. Het idee is geloof ik om vooral beginnende bloggers in de spotlight te zetten, maar ik heb gewoon blogs gekozen die ikzelf fijn vind en die nog geen duizenden lezers hebben (denk ik, correct me if I’m wrong!).

Mijn vragen

  1. Waar ben je heel trots op?
  2. Waar ben je echt heel bang voor?
  3. Wat is je favoriete serie aller tijden?
  4. Wat is je ultieme droomberoep? (En je mag dromen, dus zonder beperkingen zoals talent of diploma’s. )
  5. Wat zou je een geweldig kerstcadeau vinden? (En het is kerstmis y’all, dus ik bedoel brand new materiële dingen, niks saais zoals gezondheid en liefde!)

Aja, en de regels

  1. Bedank diegene die jou genomineerd heeft en plaats een link naar zijn of haar blog.
  2. Beantwoord de vragen van diegene die jou heeft genomineerd.
  3. Maak een lijstje met blogs die jij nomineert.
  4. Breng de blogs die je nomineert daarvan op de hoogte.
  5. Benoem in je blog de regels zodat de genomineerden weten wat er verwacht wordt.
  6. Maak zelf een lijstje met nieuwe vragen voor de bloggers die je hebt genomineerd.
  7. Plaats een foto van de award op je blog.

 

8 thoughts on “Voor kerst kreeg ik een… Liebster Award!

  1. Ik wist helemaal niet dat er verschil was tussen België en Nederland qua kerstavond vieren? Toffe antwoorden! Bedankt voor je nominatie, ik denk alvast na over je vragen 😉 En koersfanaten is het goede woord hoor, haha 😀

  2. Zot ik had dit dus gewoon gemist hé! Stokstaartjes zijn hilarisch! Mijn vriend heeft een tijdje in een dierenpark gewerkt en dan stuurde hij altijd foto’s door van stokstaartjes. En zonnende maki’s. Die zijn ook zalig 😀

  3. Als tiener was ik echt heel bewust met muziek bezig en nu luister ik er nog maar zelden naar. Blijkbaar ben ik het heel goed gewoon geworden om overdag alleen thuis in stilte bezig te zijn met bloggen, lezen, handwerk of saaie huishoudelijke klusjes. Eigenlijk heb ik de afgelopen maanden zelf enkel muziek opgezet tijdens mijn tai chi oefeningen. Als ik dan wel een keertje muziek afspeel dan zijn het nog steeds de groepen die ik vroeger ook al graag hoorde.

  4. Een welgemeende merci voor de nominatie. Een beetje laat maar -hou je klaar, hier volgt een knaller van een cliché- beter laat dan nooit. Ik laat de antwoorden op de vragen nog even sudderen. Net zoals de vele dingen waarover ik nog wil schrijven.
    Nogmaals: dank u, merci, danke, thanks, gracias, …

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *