Keek op de Week #13

Oftewel: mijn wekelijkse rubriek op zondag, waarin ik terugblik op de voorbije 7 dagen.

Highlights van de week

* Op eerste kerstdag vertrok mijn schoonfamilie uit hun Airbnb-woonboot en landde in ons appartement, alwaar we allemaal rond de salontafel de rest van de 17 liter cava en 784 miljoen hapjes van kerstavond opmaakten.

* En alwaar ons nichtje (het peetkindje van mijn Lief) voor het eerst een kat aaide. Zij die altijd hyperenthousiast alles aanwijst wat zelfs maar vaagweg op een katachtige lijkt en dan ‘POESJE!!!’ en ‘MIAUW!!!’ schreeuwt, maar desalniettemin toch niet dichter dan een meter van een levend exemplaar durft te komen. Mijlpaal.

* Tweede kerstdag was een vrije dag met nul verplichtingen en dus gingen mijn Lief en ik uit ontbijten, waarna we ons voor de rest van de dag in huis opsloten. Ik heb geblogd, gelezen (momenteel Origin van Dan Brown) en een beetje oldskool gegamed. Want voor kerst kreeg ik… Zoo Tycoon Ultimate Animal Collection! Nostalgie alom, want ik was er vroeger aan verslingerd.

* Mijn Lief en ik besloten om elkaar met oud & nieuw ook een paar cadeautjes te geven, na al het kerstcadeaugeweld met onze beide families, maar dankzij fantastische bedrijven als DHL ging het van zijn kant een beetje de mist in. Er ontbreekt nog steeds één cadeautje, maar om onszelf te troosten hebben we dan maar dinsdag al wat cadeaus geopend. Ik kreeg deze game van hem en hij kreeg een set kousen van Game of Thrones en een fijne katoenen Gryffindor-pyjamabroek. Want hij had echt nood aan een pyjamabroek die niet uit 13 kilo fleece bestaat. En hij is een Gryffindor. En ik heb precies dezelfde broek, maar dan van Slytherin. En nu matchen we mooi samen op de bank. Zo’n seut ben ik dan wel, ja.

* Dit weekend ben ik wederom in België, om oudjaar bij mijn ouders te vieren. Dankzij mijn beste vriend zijn we inmiddels fan van dit kaartspel, dat we speciaal voor vanavond hebben gekocht, omdat het ideaal is voor zo’n gezellig familieavondje. Uiteraard ligt dat brand new shiny spel echter op dit eigenste moment op onze eettafel in Amsterdam te blinken, alwaar ik het gisteren parmantig heb laten liggen toen we in alle haast vertrokken om onze trein nog te halen. En zo bevond ik me gisteren ineens samen met mijn ouders en beste vriend in de Colruyt. Hij is namelijk the kind of guy die gewoon boodschappen gaat doen in de supermarkt waar jij net bent op het moment dat je via WhatsApp vraagt om een spel van hem te lenen en dat straks bij hem op te halen, omdat dat makkelijker is voor jou, en hij “moest toch weleens boodschappen doen dit weekend.”

* De Tijdloze op Studio Brussel en hoe vaak daar Arctic Monkeys in voorbijkomt deze ochtend. Ik vertelde eerder al dat ik niet meer zo into muziek ben als vroeger, maar zij blijven mijn favoriete band aller tijden.

Dat was minder, vlinder

* Ik was een van de weinige winnaars die afgelopen week op kantoor was. Er waren mij een paar extreem rustige dagen beloofd, want er waren nul briefings. Heel chill een beetje kleine klusjes afwerken en administratief gedoe op orde brengen, dus. Rond een uurtje of 10 aankomen, lekker lang lunchen met de overige tien aanwezign en rond 16 uur alweer weg. Het was bijna een highlight geweest, ware het niet dat er in werkelijkheid alsnog één briefing was. Voor twéé campagnes, voor héél grote bedrijven in België. Deze copywriter zat dus alsnog twee dagen lang twee presentaties van 40 slides te schrijven, omgooien, herschrijven, weer omgooien en opnieuw herschrijven. Maarrrr… donderdag om 17u30 waren ze af, en op vrijdag mocht ik thuiswerken. En toen waren er alleen nog wat kleine klusjes, die ik lekker op de bank met een glas cava kon afronden. Yasss. 

* Nederlanders houden van zelf vuurwerk afsteken en dan vooral tijdens de twee weken voor oud en nieuw, want blijkbaar is dat leuker dan de avond zelf. Althans in mijn buurt. En dan het liefst vijftien keer na elkaar. En van die exemplaren die echt ontiegelijk hard knallen en roken en stinken. ’s Avonds laat. Of midden in de nacht. Echt tof. Super. Genieten.

* Mijn Lief en ik zijn autoloos. Een feitje dat doorgaans elke gemiddelde twintiger uit Vlaanderen dramatisch naar lucht doet happen of in ieder geval heel onbegrijpend doet kijken. Geen. Auto? Cannot compute. Maar als twintiger in Amsterdam is dat volstrekt normaal, want 1) waar zou je het ding laten? 2) dankzij een uitstekend ov-netwerk hebben wij totaal geen auto nodig, behalve als je ergens heen wil dat niet Amsterdam is, maar 3) why would anyone ever want to do that? Anyway, als wij naar België afzakken, huren wij altijd een auto. Is niet veel duurder dan treinen, maar wel een pak flexibeler én scheelt twee uur reistijd. Dit weekend swingden de prijzen echter de pan uit, waardoor we nog maar eens met de goeie ouwe trein naar het zuiden gingen. Zucht. Ik was vergeten hoe lang 5,5 uur kan zijn, zelfs al kan je de hele tijd lekker zitten en lezen en koffie drinken en series kijken enal.

* Ik was ook vergeten dat het allemaal toch nog een stukje duurder is als je ineens 26 bent en geen jongerenkorting meer krijgt. Confronterend, maat.

Uitkijken naar…

* … een paar leuke social events volgende week en daarna eindelijk nog eens een vrij weekend, gewoon in Amsterdam, zonder urenlang reizen of heel veel mensen en verplichtingen.

10 thoughts on “Keek op de Week #13

    1. Elke keer als het zondag is en ik krijg een herinnering voor ‘keek op de week’ op mn telefoon denk ik precies hetzelfde ? Ook voor jou: e hoe ende en e hoe behun! (KIJK MIJN SLANG WAUW!)

  1. Hier viel het gelukkig wel mee met het vuurwerk. Ik heb wel voor het eerst in mijn leven zo’n confetti-knaller afgeschoten vermits mijn schoonzusje die in huis had gehaald voor de feestdagen. We hebben ze uiteraard wel buiten afgeschoten, anders was het wsl iets minder leuk geweest. Die verschillen in vervoerskosten zijn echt opvallend. Als ik vanuit regio Antwerpen naar Breda reis betaal ik daar soms evenveel voor als iemand die gewoon binnen Nederland een korte treinrit doet.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *