Keek op de Week #17

Oftewel: mijn wekelijkse rubriek op zondag, waarin ik terugblik op de voorbije 7 dagen. Een dagje te laat, ik weet het, maar ik had een erg druk weekend in de bakermat en was zondagavond veel te moe om nog te bloggen toen we eenmaal terug in het hoge noorden waren. Bij deze een welgemeende sorry aan iedereen die uitkijkt naar hun wekelijkse water-in-de-mond-doen-lopende-taartfoto op zondag!

Highlights van de week

* Liese maakte een lijstje van vier blogs die ze de moeite vindt om eens te checken en lo and behold, IK STOND DAARIN. Liese schreef allemaal dingen over mij waar ik een beetje door moet blozen, maar nu ook niet zo hard dat ik u niét keihard langs deze weg erheen ga loodsen om het allemaal te lezen en onder de indruk te zijn van mij, dus ga vooral uw gang.

* Annelies a.k.a. een van mijn genomineerden voor de Liebster Award beantwoordde mijn vragen in een heel leuke blogpost waar ik mezelf ook griezelig hard in herken. Want fuck trappen met treden waar je tussendoor kan kijken. Echt. Zo. Hard.

* Vorig weekend kwam ik al klikkend ende scrollend nog eens terecht op de beste webshop ter wereld, waar toevallig een dikke vette sale aan de gang bleek te zijn, en zo verdwenen er al snel een paar eurootjes van mijn bankrekening. Een van de redenen dat de beste webshop ter wereld ook daadwerkelijk de beste webshop ter wereld is, is het feit dat je bestellingen altijd absurd snel geleverd worden. In mijn geval twee dagen later. Zo goed als alles was leuk en paste dus mijn materialistische zelf was weer een vijftal minuten helemaal happy happy joy joy. 

* Op werk hadden we met z’n allen ineens door dat we er eigenlijk best wel een teringzooi van hebben gemaakt in ons mooie grachtenpandje. Heeft nogal te maken met het bezoek van een aantal nieuwe collega’s uit Antwerpen een tijdje geleden, waardoor we alles ineens door hun ogen zagen en er een beetje collectieve gêne ontstond. Donderdag greep iedereen dan ook bijzonder enthousiast de kans om gezamenlijk twee uur niet te werken op te ruimen met beide handen aan en hebben we ongeveer de halve inhoud van ons pand op straat gezwierd. Lekker alles dat je al een jaar in de weg staat zonder scrupules weggooien: HEERLIJK.

* Afgelopen weekend waren we opnieuw in de bakermat omdat we op zaterdag de bruiloft van een bevriend stel bijwoonden. Ik was gevraagd om zelf een stukje te schrijven en voor te lezen in de kerk, letterlijk om “het eindelijk wat leuk te maken” na de lange door de schoonouders verplichte katholieke viering vol bijbeltekstjes. Maar hey, no pressure. Goed, ik heb op woensdag iets in elkaar geflanst en er vervolgens niet meer naar omgekeken tot het moment daar was. Ik ben meestal wel goed met presenteren en zo, namelijk. Ik weet wat er staat, want ik heb het zelf geschreven, dus dan ben ik daar nooit echt nerveus over. Tot ik ineens voor de microfoon stond en zag hoeveel mensen naar mij zaten te kijken en hoe verwachtingsvol de blik van het bruidspaar was en ik voor het eerst in mijn leven een black-out kreeg. Ook al lag het papier recht voor mijn neus, ja. Enfin, ik heb een grapje gemaakt en toen iedereen lachte was ik ineens weer mezelf en kon ik verder doen. Een beetje met bevende stem, maar toen ik klaar was zag ik de bruid in tranen zitten en ja, daar doe je het uiteindelijk voor, hè. De bruid doen bleiten. PUNTJES VOOR TALITHA. #availableforallyourweddings #betaalme

* Het dessertbuffet op de bruiloft. Het dessertbuffet van mijn dromen. Tien tafels vol met taarten in elke smaak die je kan bedenken, potjes met pudding, chocolademousse, crème brûlée, roomijs, oliebollen, elke soort fruit en versgebakken wafels met slagroom. Ik kwijl nog steeds een beetje als ik eraan denk.

* Op zondag bezochten we een ander bevriend stel in Gent – maar eigenlijk vooral hun baby van zes maanden. Ik mocht hem fruitpap geven en hij spuugde maar de helft weer uit en niks ervan op mij, dus het was sowieso een win.

Dat was minder, vlinder

* Donderdagavond was ik alleen thuis en NETFLIX WAS DOOD en meer moet ik daar niet over zeggen want dikke vette millennialtranen.

* Afgelopen weekend was leuk maar was ons derde weekend in België in de maand januari (telkens wegens familiale en social verplichtingen) en da’s toch wel redelijk vermoeiend. Steeds weer een heel weekend kwijt zijn aan de ene afspraak na de andere, steeds weer 7 uur heen en weer rijden, steeds weer een auto moeten huren,… Da’s allemaal goed en wel als je het één keer per maand doet, maar nu was het ietsje te veel. Dus in februari gaan we het vaderland waarschijnlijk even overslaan.

* Bruiloften waar je niemand kent behalve het bruidspaar duren toch wel een béetje lang. Gelukkig was er veel gratis drank en kunnen wij nog wel redelijk sociaal tegen mensen aan lullen, maar toch. Het is altijd nét iets leuker als er ook nog wat vrienden rondlopen.

* Twee uur voor de bruiloft moest mijn Lief nog een hemd kopen. Kon hij wel efkes in een kwartiertje doen, dachten we. Tot bleek dat zijn maat nergens te vinden was (dank u, solden), behalve bij heel lelijke hemden (ik kijk naar u, Tommy Hilfiger), en we een uur lang alle kledingwinkels van Ieper hebben afgetjoold. En ik op die stoeltjes naast de pashokjes steeds gedwongen moest luisteren naar de extreem oninteressante gesprekken van verveelde verkoopsters. Die allemaal, maar echt allemaal, last hebben van dat verkleinwoordjessyndroom. En allemaal dezelfde intonatie gebruiken. Het is een soort besmettelijke ziekte, kzweertu. 

* Weinig slaap gehad. Zo weinig slaap gehad. 🙁

Uitkijken naar…

* Als ik dit op zondag had geschreven, dan had ik gezegd: morgen. Dus vandaag, eigenlijk. Want vandaag heb ik een dagje vrij! Omdat ik wist dat afgelopen weekend druk zou zijn. En dus zit ik dit hier allemaal te tikken in een koffiebar waar ik net ontbeten heb want fuck yes, ergens anders ontbijten dan thuis. Ik kijk nu dus vooral uit naar de rest van vandaag. <3

11 thoughts on “Keek op de Week #17

  1. Dat last-minute mannenshoppen is heel herkenbaar. Mijn vriend dacht een dag voor een bruiloft een pak te kopen en de ochtend voor een begrafenis een zwarte broek. En natuurlijk lukte het gewoon. Met het dessertenbuffet (a.k.a. toetjesbuffet) op Belgische bruiloften heb ik sowieso goede ervaringen. In Nederland kan het daar niet aan tippen, haha.

    1. Ik ben nog nooit naar een Nederlandse bruiloft geweest! In Amsterdam trouwt niemand ? Al het geld gaat naar de huur en coffee to go.
      Mijn Lief is er helaas niet erg goed in, want hij heeft lastige maten. Te brede schouders voor z’n taille dus hemden kopen is A JOY. ?

      1. Mijn vriend vond de eerste Nederlandse bruiloft een deceptie, want ze eindigen hier gewoon om 01.00 in plaats van door te gaan tot 06.00, zoals bij al zijn vrienden. Ik vind het zelf wel lekker dat er een duidelijke eindtijd aan de bruiloft zit, hehe.

  2. Ik vraag me nu wel af of je vriend effectief in een lelijk hemd naar het trouwfeest moest? En dessertenbuffetten, daar heb ik een beetje een haat-liefdeverhouding mee. Te veel lekkers zorgt voor te grote dilemma’s. (bijna) Alles proeven is natuurlijk een optie, maar dat doet precies nooit iemand anders!? Dus ik voel me dan vaak zo’n enorme vreetzak, haha.

    1. Haha, nee, op de valreep hebben we nog een goed wit hemd gevonden! Was wel CK en dus heel duur, maar bon. Zal ‘m ook weer leren ?

  3. Ik moet binnenkort naar een trouwfeest waar ik, behalve het trouwende koppel, niemand ken. En mijn man zit dan ook nog eens in het buitenland, dus ik ben helemaal alleen. Oh well, ’t zal wel goed komen 🙂

  4. Haha bij mijnen David is het ook altijd moeilijk om een hemd te kopen. Hij is groot dus heeft een L of XL nodig en om de een of andere reden zijn mouwen altijd te kort… ook bij pulls enzo. Ena ls de mouwen goed zijn, is het hemd zelf te los. ’t Is ook altijd iets. Hadden we eind december een supertof gevonden, is het nu gescheurd doordat hij in een vechtpartij belandde. Joy. Gelukkig moeten wij geen last minute shopping doen want het enige wat bij ons binnenkort in het verschiet ligt is de bdayparty van z’n oma en daar hoeft hij geen chique nieuw hemd voor aan (ook niet het gescheurde trouwens 😉 ).

  5. Jaja, het einde van mijn blogfeed-achterstand komt stilletjes aan in zicht en ondertussen ben ik al zo ver hersteld van die vervelende buikgriep dat ik niet meer misselijk word van het kijken naar foto’s van taart. Sowieso een plus. Ik had je al zien verschijnen in het lijstje van Liese en je hebt gelijk hoor. Die SEO en het promoten van Social Media kan je achterwege laten. Wekelijks een taartfoto doet waarschijnlijk ook je bezoekcijfers stijgen én je vaste bezoekers komen er sowieso door terug want die willen uiteraard alleen maar meer taart. #taarttrafiekofalleszinsietsindieaard

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *