Wat ik de laatste tijd zoal heb…

Gelezen

* Originals: How Non-Conformists Move the World van Adam Grant, een heel interessant maar best wel pittig boek (de wetenschappelijke literatuurlijst vormt echt een vijfde van het volume) over originaliteit en creativiteit. Grant onderzoekt de vraag: wat maakt een idee nu écht origineel? Hoe herken je een goed idee? Hoe kun je anderen overtuigen om tegen de stroom in te zwemmen en mee te gaan in een origineel idee? Fascinerend boek waar ik zeker veel uit heb geleerd, omdat het goed aansluit op mijn vakgebied.

* De allerbest vormgegeven longread ooit: “Why millennials are facing the scariest financial future of any generation since the Great Depression.” op Highline (Huffington Post). Zelfs als het onderwerp je voor geen meter boeit, is het de moeite waard om door dit geniaal in elkaar geknutselde artikel heen te scrollen.

* Alles dat vandaag op AT5 en social media verscheen over de mysterieuze stroomstoring die vanmiddag het hele centrum van de stad platlegde, inclusief ons kantoor en al het openbaar vervoer. Iets met brand in een elektriciteitskastje, of een gasexplosie in een café, of een steekvlam van vier meter uit het trottoir, of te diep geboord bij de wegwerkzaamheden aan het Weteringcircuit, of een combinatie van dat allemaal. Spanning en sensatie alom!

Gekeken

* De Netflix-serie Altered Carbon. En ik heb er toch niet echt een duidelijke mening over. De serie begint als een simpele whodunnit (maar dan in de verre toekomst met allemaal zieke sci-fi stuff) maar wordt stukken complexer en daardoor ook beter naar het einde toe. Het is in ieder geval een entertainende en verrassende serie, maar kijk het alleen als je van sci-fi houdt. Want het is dus echt best wel heel erg sci-fi.

* Schaatsende mensen op de grachten tijdens De IJzige Week van 2018, want Nederlanders zijn raar en gek in de winter, en schaatsen is leven. Blijkbaar. Wel fijn om te kijken, maar ik heb er zelf dus niet zoveel mee.

* De eerste drie seizoenen van Peaky Blinders, allemaal na elkaar. Ik had deze serie ooit al eens een kans gegeven, maar om de een of andere reden had ik er toen na 20 minuten al geen zin meer in. Nu dan toch nog maar eens geprobeerd, en zie, deze keer zat ik er wél meteen in en nu hoop ik dat er nog vijftien seizoenen volgen. (Op de foto hieronder samen met mijn eigen privé-borrelplankje op een avondje alleen thuis.)

Gehoord

* Heel veel schreeuwende kinderen en oudergebabbel over diezelfde kinderen en alles wat aan kinderen gerelateerd is, op het verjaardagsfeestje van ons nichtje. Het is dus echt héél tof om de enige twee mensen in een groep van twaalf te zijn die geen kinderen hebben, maar wel nog andere interesses buiten het kinderuniversum. We zijn doodverveeld en met knallende hoofdpijn naar huis gegaan die dag.

* Iemand, de podcast van Radio 1, dankzij de tips van Kelly. Heerlijk luistervoer tijdens de lange autoritten van Amsterdam naar Ieper en omgekeerd.

* En toen die uitgeluisterd was en we eenmaal overtuigd waren van de voordelen van podcasts luisteren tijdens die lange ritten: Serial. Voor mij zo ongeveer de vierde keer, maar mijn Lief had deze podcast nog nooit gehoord, en ik vind het niet erg om nog een keer naar Sarah Koenig te luisteren.

Gegeten/gedronken

* Michelinsterwaardig, afgelopen zondag, zoals ik hier al uitgebreid heb beschreven.

* Zelfgemaakte Shackburgers van mijn Lief die bijna niet van de echte exemplaren van ons geliefde Shake Shack te onderscheiden zijn. Ik ben een lucky bitch, ja, ik weet het.

* Heerlijke french toast met vers fruit als brunch bij Café George.

* Heel veel taco’s en nacho’s en mango margarita’s in gigantische glazen plus alvast free refill in een kannetje erbij, met vriendinnetjes bij Los Pilones. Topavond.

Veel te veel gedaan

* Snel-snel lunchen op werkdagen omdat ik weinig tijd heb, waardoor ik veel te vaak beland bij de Burger King. Of zoals vandaag moet overleven op een enorme donut (met witte chocolade en framboosvulling, kwijl), een roze tompouce en twee macarons. Allemaal superlekker, maar niet bepaald een goeie lunch.

* Aan werkdingen gedacht in mijn vrije tijd. Ik wil best een ambitieuze werkende millennial zijn, maar ik ben geen workaholic. Als iets écht belangrijk is en af moet, wil ik gerust overwerken (ook al word ik daar niet voor betaald), maar doorgaans ga ik altijd prima op tijd naar huis en dan zet ik ook de knop om. De laatste maanden merk ik echter dat vooral dat laatste steeds moeilijker wordt. Maar ja, hoe meer verantwoordelijkheid en involvement bij projecten, hoe lastiger het los te laten is, zeker? Ik vind het in elk geval geen goeie evolutie, dus daar wil ik voor waken.

* Gezaagd over dezelfde dingen. Nu is het tijd om er wat aan te doen.

Veel te weinig gedaan

* Op mailtjes en Whatsappjes gereageerd. Op de een of andere manier heb ik er een gewoonte van gemaakt om mails en appjes wel direct te lezen, maar dan steeds te denken ‘oké, reageer ik zo meteen wel op’, waarna ik ze wegklik en er pas drie dagen later weer aan denk. Waardoor ik nu toch al een paar keer schandalig laat (of niet!) heb gereageerd op onschuldige vragen of, erger nog, lieve berichtjes met complimenten over werk.

* Blogposts vooruit geschreven en gepland voor #40dagenbloggen. Ik zit eerlijk gezegd elke avond weer snel-snel iets uit mijn duim te zuigen en in sneltempo in één klap eruit te typen, waarna ik het zonder nalezen op internet zwier. Niet zo relaxed, dus ik ga er dit weekend echt eens proberen werk van te maken.

* Sowieso: geschreven. Gewoon, voor mezelf geschreven. En da’s jammer.

Gepland

* We gaan eindelijk nog eens bij De Klos eten vanavond! Weetwel, van die lekkerste spare-ribs ter wereld die ik hier al eens vermeldde.

* We gaan ook eindelijk nog eens naar de IJ-hallen morgen en daar heb ik écht heel veel zin in!