Keek op de Week #28

Oftewel: mijn wekelijkse rubriek op zondag, waarin ik terugblik op de voorbije 7 dagen.

Highlights van de week

* Er staan twee vacatures open in mijn team en deze week was het tijd om de sollicitanten te beoordelen. Ik kan u vertellen, vrienden: er is weinig leukers dan dat. Ik heb een carrière in hr gemist, zou je bijna zeggen, ware het niet dat mijn interesse beperkt is tot basically judging people for money. 

* Ons bedrijf is genomineerd voor een award in ons vakgebied. Normaal gesproken wordt zo’n awarduitreiking dan enkel bijgewoond door de belangrijke papi’s en onze salesmensen. Maarrr… omdat ik de teksten en het videoscript voor onze nominatie heb geschreven (a.k.a. de redenen dat we überhaupt zijn genomineerd), heeft een collega ervoor gezorgd dat ik gewoon oók mee mag! Naar de uitreiking! En het galafeest! Met de belangrijke mensen! Awmagawd! Hashtag Talitha komt ook nog eens buiten!

* Oh en we werden voor die nominatie gefeliciteerd met de grootste taart ter wereld, die zonder overdrijven meer dan de helft van een bureau in beslag nam. Een gigantisch ding met veel marsepein en chocolade-krulletters en fruit en toefjes slagroom, a.k.a. straight from every middleclass white kid’s birthday party in the 90s.

* De lasagne van mijn Lief. Er bestaat niks beter, zeg ik u.

* Ik ben niet te vertrouwen met zonnebrillen. Ik ga erop zitten, ik laat ze achter in de tram, ik prop ze los in mijn tas en vind ze dan terug met krassen of slechts één glas meer,… You name it, I’ve done it to a pair of sunglasses. Plus: zonnebrillen zijn vaak te groot voor mijn verrassend klein hoofd. En dus wilde ik er nooit veel geld voor betalen en draag ik sinds jaar en dag van die goedkope prulletjes in de zomer. Maar nu heb ik eindelijk een goeie deal gevonden voor de Ray-Ban die ik al heel lang wil. As we speak is-ie onderweg én zelfs in een iets kleiner maatje dan gemiddeld, dus fingers crossed dat ik mijn ogen deze zomer finally de bescherming kan bieden die ze al meer dan 26 jaar craven.

* Remember die Nikes met limited colorway die ik al drie miljoen jaar wil hebben maar nergens kon vinden in mijn maat? Ik heb ze eindelijk in een half maatje kleiner gevonden én ze een beetje weten uitrekken én mezelf zo ver gekregen dat ik er – weliswaar zonder sokken – nog best wel chill in kan lopen. Dus nu trek ik ze nooit meer uit. NOOIT MEER. (Al zij het vooral omdat dat moeilijk is, want te klein.)

Dat was minder, vlinder

* Van die cv’s zien voorbijkomen van mensen die twee jaar jonger zijn en toch al een indrukwekkender track record hebben – kuch, Miami Ad School, kuch – en dan al je levenskeuzes in twijfel beginnen trekken en een uur op de bank liggen pruilen tegen je Lief dat het allemaal niet eerlijk is en je nu al veel te oud ben om nog alle coole dingen te doen die anderen hebben gedaan en efkes in een diepgaande depressie belanden tot het moment dat de lasagne klaar is.

* Al vier jaar een kat hebben die een beetje stuk is. Die bijvoorbeeld vaak last heeft van haar blaas, omdat ze niet voldoende drinkt. In navolging van je ouders en hun vier (ja, het zit in m’n genen) katten een duur watervalfonteinding kopen, want katten drinken liever stromend water en sinds zij dat hebben gaan die beesten helemaal loco op water. Een ding van dertig euro maar hey, wij houden nu eenmaal van die fluffball. Een fluffball die helaas de meest schijterige autismekat ter wereld is en als puntje bij paaltje komt shit scared van dat ding blijkt te zijn. Ook al maakt het geen geluid. Ook al doet het helemaal niks anders dan het water in een klein straaltje naar beneden doen lopen. Madame is er bang voor. En weigert ervan te drinken. En dus staat het daar. Te staan. #catsarejerks 

* Het is een beetje lente maar ook nog niet en ugh.

Uitkijken naar…

* Een uitstapje naar Bulls & Dogs voor fancy hotdogs en een dikke vette freakshake later vandaag.

* Een aantal belangrijke gesprekken deze week over leuke projecten voor de nabije toekomst.

5 thoughts on “Keek op de Week #28

  1. alléé, uw kat heeft last van zijn blaas en mijn zoon van zijn darmen. Misschien moet ik maar die fontein overnemen om mijn kinders van te laten drinken.

  2. Haha die taart! Herkenbaar :p En niet zo heel lekker eigenlijk (vind ik dan, maar ’t is gratis taart dus ja, eten!). Ik heb ook al vaak naar zo’n fonteintje voor Baloe gekeken maar ik ben ook een beetje bang dat hij er niet van moet weten dus ik laat het maar zo. Misschien als hij ooit last van zijn blaas krijgt :p

    1. Na een volle week is het ons eindelijk gelukt om Athena ervan te laten drinken. We zijn letterlijk begonnen met het halve ding uit elkaar halen zodat gewoon een bak water was. Duurde twee dagen voor ze die vertrouwde. Daarna hebben we ‘m weer in elkaar gezet, maar nog zonder het motortje, zodat het stilstaand water is. Nog eens drie dagen. En dan het motortje eens aan. En vandaag heeft ze EINDELIJK eens ervan gedronken. WAUW. Echt.

  3. Misschien moet je gewoon een Expecto Patronum tasje voor die nieuwe zonnebril bestellen dan ga je dat één ook daadwerkelijk willen gebruiken én twee je nieuwe aanwinst krijgt meteen ook wat bescherming.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *