Jongens, ik leef nog

Ik ben alleen maar aan het verhuizen. Zodus: zwoegen, zweten, vloeken, blauwe plekken verzamelen, zuchten, een beetje wenen en af en toe een idioot z’n BMW laten wegslepen.

De afgelopen twee weken waren druk en hectisch en overwhelming. Ik heb uitgebreid afscheid genomen van m’n hele leven in Amsterdam en neen, ik ben er nog niet helemaal klaar voor, maar sinds vanmorgen woon ik echt echt echt in Antwerpen. Wie m’n Instagram volgt, weet inmiddels dat de verhuizing supervlot en van het leiste aller leien dakjes is gelopen. HAHAHA.

Ik schat overmorgen eindelijk een update te kunnen bloggen. Ik ga mijn best doen. Al is het maar om de ongelofelijke teringzooi – pardon my French – that is momenteel mijn nieuwe crib efkes achter mij te kunnen laten. Ik moet namelijk op locatie gaan bloggen, want nog geen internet. Da’s ook zo’n verhaal. Uiteraard.

Maar goed, daar wijt ik zeer binnenkort dus ongetwijfeld nog een paar woorden – zoals u van me gewend bent – aan op deze blog. Tot later!

2 thoughts on “Jongens, ik leef nog

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *