Een hoop random foto’s van wat ik de afgelopen weken zoal heb gedaan want zo vreselijk interessant is mijn leven wel

Een hele stapel boeken naar het ruilboekenkastje in je straat brengen en dan terugkeren met twee random delen uit de Harry Potter-reeks, omdat je het simpelweg niet over je hart kan krijgen om Harry Potter-boeken niét mee naar huis te nemen. Ook al bezit je al drie versies van de reeks. Yeah: been there, done that, already tried cramming all the books in my bookcase.

Fantastische brunch bij mijn all-time favorite dinner (en nu ook breakfast) place Bazar in Amsterdam.

My happy place.

Friendly reminder dat je nooit in je hele leven zo hard van iets zal houden als ik van mijn Hogwarts shorts overall.

Mijn outfit op mijn eten afstemmen, ik moet dat vaker doen.

DAG OUD KANTOORPANDJE! Met je scheve gangen en levensgevaarlijke trap en keuken vol muizen.

DAG COLLEGA’S, part 1 of 456. (Also: check mijn jarentachtigslaapzakprintjesjurk!)

Oldskool lange autoritten overleven, mijn Lief en ik kunnen dat. #lilkleinewieisdat

I approve of this creative copy.

Bless the 31-year-old boyfriend who lets you have beddengoed van Harry Potter ook al ben je bijna 27.

“Mooi stadje, hè?” zei Eberhard altijd als hij door Amsterdam reed, no matter welk deel van de stad. Mooi stadje, godverdomme ja.

I’m not crying, you are.

Why I love this city.

Na de eerste verhuisdag. Lost the will to move ever again, both off the floor and into any other house ever again. KLAAR MEE.

BYE, HOUSEY.

Hello, Antwerpey!

Belgische Thuisbezorgd testen en voetbal kijken. De match was saai and so was the burrito. #SalsaShopwhereyouat

Voor het eerst in mijn leven zelf een brood moeten snijden (want neen, dat moet niet in Nederlandse supermarkten) en me een complete idioot voelen while doing it (en er ongetwijfeld ook zo uitzien) maar er wel al mijn vingers aan overhouden, KIJK MIJ INTEGREREN HASTN.

Koffie drinken op een hipsterterras en toevallig naast een ongoing interview zitten en geen flauw idee hebben wie de geïnterviewde is, ook al klinkt het alsof hij vrij bekend is maar ik ken geen contemporary Bekende Vlamingen meer, help?!

En dan heel slechte stiekeme foto’s van hem nemen en naar Sam sturen in de hoop dat deze hippe influencer het me wel kan vertellen, maar helaas.

Voor het eerst een eigen kledingrek hebben dat ik met niks of niemand moet delen en dat toch drie uur lang echt de highlight van mijn leven vinden.

Geen WiFi hebben = dvd’s kijken = dit pareltje nog eens bovenhalen. #emouchemaramaramara

Het balkontuintje vol vogels van mijn overburen, hartjes.

Toen al mijn favoriete kapsalon ever en ze hadden mijn haar amper aangeraakt.

EEN HEEL REK MET ALLEEN MAAR SOORTEN MAYONAISE! Ik word hier met de dag nationalistischer, mensen.

Brazilië vermorzeld zien worden op de Dageraadplaats.

Herman De Coninck in het MAS <3

Gemiste kans.

Ik heb nooit spijt van het feit dat ik zichtbare tattoos heb, behalve als ik moet solliciteren terwijl het 29 graden is en dus lange mouwen moet dragen. Dat meer dan de helft van mijn tattoos op mijn armen staat, dat kan ik me op die momenten nog wel een teeny tiny bit beklagen, ja.

And last but not least: Bocadero, my love.

7 thoughts on “Een hoop random foto’s van wat ik de afgelopen weken zoal heb gedaan want zo vreselijk interessant is mijn leven wel

  1. Ben je ooit al afgewezen geweest op een sollicitatie door je tattoos? Ik zie namelijk geen reden waarom je die zou moeten wegsteken 🙂 Nu ja, toen ik overlaatst ging solliciteren voor een job op een internaat (die ik heb afgewezen door het volgende:), zeiden ze wel dat ik mijn neuspiercing uit zou moeten doen en ik geen nagellak zou mogen dragen, wat ik dus al letterlijk 9 jaar geen dag meer gedaan heb. Voorbeeldfunctie, zeiden ze. Ik vind mezelf niet mogen zijn niet bepaald een goed voorbeeld, maar bon… Dat is dan weer een ander verhaal hé 😉

    1. Nee, maar ik geloof op zich ook niet dat een werkgever na een sollicitatie ooit zou toegeven dat tattoos de reden waren dat ze me hebben afgewezen. Dus ik neem het risico gewoon niet bij het initiële kennismakingsgesprek. Als dat goed gaat en ik op 2e gesprek kan, dan kijk ik er niet meer naar om. ’t Is op zich ook nog wel een overblijfsel van toen ik bij banken en de overheid werkte, in de reclamewereld boeit het allemaal niet zo hard natuurlijk. En wtf, voorbeeldfunctie? Want nagellak is natuurlijk DES DUIVELS. ?

      1. Dat is natuurlijk ook waar… En van die nagellak, tsja, het was een meisjesinternaat en aangezien zij dat niet mogen, mogen de opvoeders dat ook niet. Gelukkig heb ik een contract getekend op een andere plaats waar ik zelfs met twintig neusringen en knalroze haar zou mogen binnen komen, haha.

    2. Lotte, gij slecht mens met uw nagellak en neuspiercing!
      Moptje eeh. Ik vond dat al vreselijk toen ik voor mijn stages mijn nagellak af moest doen. Ben blij dat dat in mijn job echt totaal geen rol meer speelt. Dat het gewoon letterlijk geen rol speelt hoe ik er uit zie. Zalig!

  2. Zo vreselijk interessant is je leven inderdaad wel, want ik vind het leuk om te zien. Ik vroeg me ook al af of een tattoo hebben zo erg is bij een sollicitatie. Maar ik lees je antwoord hierboven en ik snap het wel.

  3. Ik heb de Harry Potter boeken in die versie én ik vind het nog steeds stom dat ik de eerste twee delen in softcover heb en de rest als hardcovers. Jullie dekbedovertrek vind ik super! Moet je nu iedere avond zeggen dat je niets goed in de zin hebt vooraleer je het dekbed mag omslaan?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *