Keek op de Week #59

Oftewel: mijn wekelijkse rubriek op zondag (en, oké ja, soms eens op maandag), waarin ik terugblik op de voorbije 7 dagen.

Highlights van de week

* Dankzij Shirley hoef ik me helemaal niet aan te passen aan de toekomst en kan ik deze blogpost weer lekker als vanouds typen in goeie ouwe vertrouwde WordPress editor. (Voor eenieder die zich ook weigert aan te passen aan de hedendaagse normen van een ever changing world: kan heel simpel met deze plugin.)

* Op kantoor vonden er, naar kantoornormen, een hoop spannende gebeurtenissen plaats: we wonnen een major pitch, ik verhuisde van bureau, we kregen eindelijk een echte kerstboom om te versieren, ik claimde met mijn team de resterende kerstlichtjes om over elke vierkante centimeter van onze bureaus te draperen én we kregen onverwacht een XL goodiebag met goodies zoals cava en Tony Chocolonely (maar for some reason ook hondenbrokken en een pakje bearnaisesaus?) waardoor onze bureaus nu ineens Party Central zijn, met lichtjes én drank én snacks. It’s nu eenmaal the little things that make het volwassen werkleven interesting hè ja.

* Na zo’n vermoeiende werkweek was het dan ook hoog tijd om rond een uur of vier al eens van TGIF te doen. Ik kan u verzekeren: zo met één hand zitten typen omdat je met de andere cava naar binnen moet hijsen, dat doet het laatste uurtje van de week toch redelijk snel voorbij vliegen.

* De dag werd afgesloten met een paar pintjes en nacho’s op café. Daarna kwam ik tegelijkertijd thuis met de pizzabezorger, want zo goed kent mijn Lief me inmiddels wel. (Heb maar niet verteld dat ik die middag al pizza had voor lunch.)

* Al drie miljoen jaar op zoek zijn naar de ultieme zilverkleurige enkellaarsjes en ze dan ineens, bam, op de homepage van United Wardrobe zien prijken in mijn maat, voor een prikje. MINE, FINALLY MINE!

* Op Black Friday een melkschuimer kopen en nu eindelijk ook cappuccino’s kunnen drinken uit mijn porseleinen oudevrouwtjesservies. Kon ik namelijk niet in de juiste hoeveelheid doen met mijn koffieautomaat met ingebouwde melkschuimer. Voor wie vandaag nog zijn ‘millennial zaagt op het internet over haar first world problems’-bingo moest aanvullen: ya welcome.

* Mijn Lief en ik boekten een tijdje geleden een goedkoop 3-daags verrassingsreisje via een actie en kregen deze week de bestemming te horen. We hadden letterlijk nul verwachtingen en vonden alles prima, maar ik ben toch wel blij dat we in februari naarrrrr… Venetië gaan! Nog nooit geweest, namelijk. En eigenlijk ook nooit van plan, gezien de vele horrorverhalen van stinkend water, gondelfiles en je overal een weg langs zweterige toeristen moeten ellebogen. Ik vermeed de afgelopen paar jaar al steevast de binnenstad van Amsterdam tijdens de zomerweekends, dus go figure. Maar goed, het schijnt wel mee te vallen tijdens het laagseizoen. Dus ik kijk er naar uit!

* Ik had sokken besteld en vond deze week een zacht pakje in de brievenbus, waarvan de afzender ‘socks’ in de naam had. Dus scheurde ik het open, om pas dan te ontdekken dat het eigenlijk een kerstcadeau voor mij was, besteld door mijn Lief. Bijzonder subtiel was het namelijk niet te noemen.

Dat was minder, vlinder

* Hoe awesome en hilarisch de sokken ook zijn, de kwaliteit is helaas nogal teleurstellend. De voet is vier maten te groot, terwijl het bovenste stuk de bloedsomloop van mijn onderbeen bedreigt. Een geluk bij een ongeluk dat ik het pakje heb opengescheurd, want nu kunnen we het in elk geval nog terugsturen.

* Zaterdag was er een feestje bij een van de buren, dat vrolijk doorging tot DRIE UUR ‘S NACHTS. Met keiharde bassen, uiteraard. Voor de miljoenste keer: je. woont. in. een. appartement. in. een. rijhuis. Were you raised in a fucking barn?! Ben ik de enige persoon ter wereld die het iets kan schelen of mijn buren last hebben van mijn lawaai? Ben ik een uitstervende diersoort? Moet er dringend een donatieproject opgezet worden to raise awareness zodat mijn populatie kan uitbreiden en de maatschappij weer een beetje sociaal wordt? Serieus?

(Of: ben ik vroegtijdig bejaard en gedraag ik me als een zeikerig young urban city digital nomad creative millennial vrouwmens dat niks kan verdragen omdat ze op zaterdagavond thuis films met ronkende titels als ‘Christmas Office Party’ zit te Netflixen? #durftevragen)

* Op een doorsnee ochtend deze week besloot ik om nog eens een paar suède laarzen te dragen dat ik al zeker een half jaar niet meer heb aangeraakt. Bleek er een dikke vette spin een nest gemaakt te hebben in de plooi van de laars. Ik herhaal: een dikke vette SPIN heeft een NEST gemaakt op de SCHOEN die ik heb aangeraakt met mijn HAND en die in de KAST staat naast het BED aan de kant waar IK SLAAP, ELKE NACHT, MET MIJN OGEN DICHT, TOTALLY INNOCENT AND UNAWARE. Uiteraard heb ik daarna vijf minuten lang lopen gillen slash mijn hand schrobben en vervolgens de schoen op het balkon gezwierd tot mijn Lief thuiskwam en hij every single shoe I own kon nakijken.

Uitkijken naar…

* IS IT CHRISTMAS YET???

6 thoughts on “Keek op de Week #59

  1. Ooit toeknik nog alleen woonde kloeg ik bij mijn bovenbuurvrouw over haar lawaai en toen heeft ze me dagen aan een stuk verwijtsmsjes zitten sturen. Het was préfacebooktijdperk dus gelukkig kon ze die verwijten niet ergens op mijn wall posten want dat was zo’n type dat met niks inzat. ?

  2. Oh horror van die schoen! Ik deed op vakantie ooit mijn schoen eens aan en daar zat precies een steen in ofzo dus na twee minuten wandelen wil ik die steen er uit kappen, was dat een gigantische kever. BWEIK. Maar als ik zo’n spin aan mijn schoen zou gezien hebben, zou ik gegarandeerd kotsen. Zalig dat je nu ook zilveren botjes hebt! 😀

  3. Een jaar geleden was ik op zoek naar zo’n melkschuimer vermits ik thuis Chai Latte wilde kunnen maken. Uiteindelijk was ik super blij dat ik die gewoon bij Blokker kon bestellen. Kom ik enkele weken later bij Ikea waar hij voor 2,5€ lag. Die hebben dus blijkbaar echt alles liggen. Ware liefde is niet met een glazen muiltje het hele land door trekken maar alle schoenen op spinnen controleren. Bestaat er geen site waar je voorstellen voor een nieuwe Liefde is … kalender kan indienen?

  4. Brrr dan moogt ge nog blij zijn dat het nest niet IN de schoen zat en dat ge dat pas zou gemerkt hebben wel als ge de schoen weer had uitgedaan ’s avonds. Horror!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *