Keek op de Week #64

Oftewel: mijn wekelijkse rubriek op zondag (en, oké ja, soms eens op maandag), waarin ik terugblik op de voorbije 7 dagen. Of 14 dagen. Als ik het al eens durf uithangen.

Highlights van de we(e)k(en)

* Ik sloot mijn laatste dag op werk in schoonheid af met een afscheidsborrel in De Muze en kreeg de geïllustreerde editie van Harry Potter and the Philosopher’s Stone cadeau.

* Ik profiteerde van een paar dagen werkloosheid met stralend lenteweer. Het is volledig fucked up, natuurlijk, zo eind februari, maar ik heb er desondanks enorm van genoten om met blote armen op het balkon te kunnen zitten. Just saying he, maar whenever ik even werkloos ben is het ineens gigantisch lekker weer. Als ik van u was, ik zou almaar beginnen duimen dat ik mijn nieuwe job tegen de zomer alweer beu ben.

* Op mijn eerste vrije dag ging ik nog eens naar Vilvoorde om officieel mijn contract te tekenen bij Medialaan-De Persgroep. In de gangen herkende ik warempel zelfs twee bv’s – nog steeds een highlight voor mezelf wat betreft m’n remigratie. En ja, ik weet het, als ik er eenmaal goed en wel gesetteld ben ga ik er blasé over moeten beginnen doen, maar ik vind dat ik in ieder geval de eerste twee weken nog een beetje stiekem excited mag zijn als ik een bekende medemensch zie.

* Ook mijn Lief heeft trouwens een nieuwe job… bij Medialaan-De Persgroep. Jawel, over anderhalve maand zijn we officieel collega’s en kunnen we elkaar random tegen het lijf lopen in het bedrijfsrestaurant. De HR-mensen vinden het alvast geweldig, ikzelf moet nog een beetje aan het idee wennen, maar overall is het wel tof. We gaan sowieso op verschillende afdelingen en zelfs in verschillende gebouwen werken, dus écht op elkaars lip zitten wordt het gelukkig niet.

* Ik deed van tweede ontbijtje op het terras van Kloonies met Liesbet, alwaar we na een uur zelfs naar binnen moesten verkassen omdat het er té warm werd in de zon. Zalig!

* Op een eveneens zonnige zaterdagmiddag liet ik Sam, Dansaertvlaming in hart en nieren, zien dat Antwerpen ook best tof kan zijn, met lunch bij überhipsterhotspot Felfel, rosé op het terras van Dansing Chocolat, een croqueske bij Fabiola en koffie bij Coffee Labs – waar we verder over gaan zwijgen, want waddafak was dat voor brol?

* Mijn Lief en ik brachten ons anniversary weekend door in Amsterdam. Het was enorm fijn om er eindelijk nog eens een paar dagen te kunnen doorbrengen, in plaats van de blitzbezoekjes waartoe ik me sinds onze verhuis steeds moest beperken. Dankzij een goede vriend die momenteel op reis is, hadden we zelfs een gratis Airbnb (mét constant purring kat), waardoor het al helemaal aanvoelde alsof we er gewoon weer eventjes woonden. Veel oude favoriete plekjes bezocht, maar ook af en toe iets nieuws gedaan, zoals het Tropenmuseum (waar ik op de een of andere manier dus nog nooit geweest was).

* Zaterdagavond niet goed weten waar we zin in hebben voor avondeten en dan uiteindelijk maar bij m’n ouwe vertrouwde Salsa Shop terechtkomen voor een XXL burrito. Daar compleet toevallig een vriendin tegen het lijf lopen (met wie ik ook vaak in diezelfde Salsa Shop ging lunchen). Small world, happy coincidences. 

* Eindelijk eens cocktails gaan drinken bij The Flying Dutchmen, gerund door de beste vrouwelijke bartender te wereld, waar ik ooit in een ver verleden nog een paar vakken mee heb gevolgd tijdens onze bachelor sociologie. Toevallig zat zij zelf naast ons aan de bar, dus sloegen we een praatje. Bleek dat ze werkelijk geen flauw idee had wie ik ben. Om maar te zeggen: #zomemorabel #zoconnected #wateeninfluencer. Either way, de cocktails waren superb.

* Morgen zijn mijn Lief en ik 7 jaar samen en dat vierden we door vanmorgen in de gietende regen nog eens naar ons oude Amsterdamse huis te gaan kijken like de twee dikke seuten die we zijn. Maar ik heb niet geweend!

* Afgelopen dinsdag lanceerde ik een spontaan oproepje voor een boekenclub en daar kreeg ik debiel veel reacties op. Voornamelijk van mensen die niet in Antwerpen wonen en dus VOLLEDIG OVERBODIG EN NUTTELOOS ZIJN*, maar daarnaast ook van voldoende locals om daadwerkelijk zo’n clubje uit de grond te stampen! Iedereen die me hierover een berichtje heeft gestuurd, mag dus binnenkort een reactie verwachten.

(*nee, grapje, love ya longtime, please lees mijn blog xoxo)

Dat was minder, vlinder

* Zoals eerder vermeld, krijg ik voor mijn nieuwe job een bedrijfswagen. Ik mag er zelf eentje uitkiezen en customizen met een hele reeks opties. (Sowieso Park Assist. All I want in het leven is Park Assist.)  Omdat die dus nog moest besteld worden, krijg ik morgen een random andere auto. Maar daarom kon ik ook nog geen parkeervergunning regelen. Dus moet ik ofwel nog een tijdje betalen op straat, ofwel nog niet rijden maar een tijdje treinen tot het in orde is. En tja, hoe lang duurt zo’n aanvraag? Aaaahhh, Belgische bureaucratie, we meet again!

* Sowieso ook wel minder: voortaan een Echte Belg worden die van en naar werk pendelt in de files. Ook hoog bovenaan mijn fuckmylife-lijstje: voortaan moeten parkeren in onze straat, alwaar ik na kantooruren met enige regelmaat dezelfde auto’s een half uur zie rondjes rijden omdat ze ‘m nergens kwijt kunnen. Enfin, binnenkort kunnen mijn wederhelft en ik wel carpoolen, waarbij ik het meeste werk aan hem kan overlaten.

* Thuiskomen van ons weekendje weg en ontdekken dat de kat maar eens van de gelegenheid heeft gebruikgemaakt om onze halve woonkamer opnieuw in te richten met fifty shades of kattenkots. MAAR GE KRIJGT ER ZOVEEL VAN TERUG ENAL.

* Een brief van de Nederlandse Belastingdienst krijgen over een foutje dat ik twee jaar geleden in mijn aangifte heb gemaakt. Eentje waar ik toen veel geld door heb teruggekregen. Dat ik nu helaas moet terugbetalen. Ha. Ha. Fucking ha. 

Uitkijken naar…

* Mijn eerste werkdag morgen! Ook al zijn eerste werkdagen altijd ongemakkelijk en moet je steeds alles vragen en kan je niks in je eentje en onthoud ik wel altijd iedereens naam maar vergeet ik steevast welk gezicht er dan bij hoort. Toch. Zin in!

4 thoughts on “Keek op de Week #64

  1. Hebben ze zo nog geen auto’s die je zodra je uitstapt kan verkleinen tot handtasformaat? Dat zou echt super handig zijn én je moet niet plots meer leren hoe je parallel kan parkeren. Maar goed dat we tijdens onze lunch tijdig binnen zijn gaan zitten anders was ik ongetwijfeld een roodborstje geweest in plaats van een zwartraafje.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *