Ik heb er namelijk niet zo’n bijster spannende week op zitten. Niet dat mijn weken anders zo bloedstollend zijn, maar toch: vandaag heb ik echt extreem weinig te melden voor het format dat Keek op de Week nu eenmaal is. Zo’n verslagje met maar twee positieve punten en een negatief puntje en een halfslachtige poging tot iets waar ik naar uitkijk, dat is toch ook dat niet hè? In plaats van mijn brein hierover te pijnigen, besloot ik dan maar om in het wilde weg een beetje dingen die afgelopen week zijn gebeurd hier op het digitale papier te kwakken. Ook goed. Is mijn blog. Ik doe gewoon lekker wat ik wil. Neh.

Dingen die gebeurd zijn:

* Ik was jarig. En ik vierde dat met belachelijk lekkere pizza en cava bij Standard, gelegen in het geweldige Groen Kwartier waar ik vervolgens naar elke website op ’te huur’-bordjes surfte om te ontdekken dat, ja, het allemaal veel duurder was dan waar we nu wonen en dus, nee, ik niet zomaar mocht beslissen dat we nu direct stante pede zouden verhuizen. Ik vierde dan maar verder met gratis verjaardagsbrownie en minder gratis chocolademelk met slagroom bij Quetzal, inclusief te-veel-chocolade-misselijkheid, en cadeautjes van mijn Lief. (Voor de nieuwsgierigen: onder andere deze fantastische boekenzitzak voor luie lezers en Spyro voor PS4 a.k.a. mijn halve kindertijd in a box.) ’s Avonds liet hij me in de steek voor repetities met zijn band, dus vierde ik dan nog maar wat in mijn eentje met bezorgsushi en een film die ik inmiddels alweer vergeten ben.

* Ik werd ondergekotst door mijn kat. Eén keer midden in de nacht toen ze besloot dat het witte dekbed wel wat kleurrijker kon, vooral zo rond mijn voeten, en nog een keertje terwijl ik deze very blogpost aan het schrijven was en het dekentje op mijn voeten even getrakteerd mocht worden. (Ik zie een patroon met mijn voeten?) Katten, jong, het schijnt dat ge er zoveel van terug krijgt. Vooral hun undigested food.

* Ik organiseerde een brunch. Enfin, mijn Lief maakte eten klaar en ik zette onze mooiste borden en glazen op tafel en googelde waar mensen met enige vorm van tafeletiquette (not me) ook alweer precies het bestek leggen.

* Ik informeerde over zelfstandige in bijberoep worden. Ik regelde mijn sporadische freelance klusjes namelijk altijd via Tentoo, maar zij houden evenveel geld van je facturen af als normale werkgevers plus commissie, wat uiteindelijk niet zoveel oplevert. (Behalve de chillness van niet zelf naar enige vorm van papierwerk te moeten omkijken.) Omdat ik in 2020 toch wat vaker freelance dingetjes wil doen, leek het me maar eens tijd om me te verdiepen in De Belgische Bureaucratie daaromtrent. En de fiscaliteit, want daar weet ik helemaal niets over. Ik vroeg advies op Instagram en kreeg daar veel respons op (waarvoor dank!). Enkele mensen tipten Xerius, een sociaal secretariaat (maar wat dat precies is weet ik inmiddels nog steeds niet, and does anyone eigenlijk?) met een heel informatieve website, dus maakte ik een afspraak voor meer advies. Dat bleek compleet nutteloos te zijn, want de redelijk langzame en apathische mevrouw die me te woord stond, vertelde me werkelijk niks meer dan wat ik na mijn eigen gegoogel zelf al wist. Ze probeerde me bovendien nog wijs te maken dat de opstartkosten sowieso inclusief hun eigen fee zijn, terwijl ik dat btw-nummer gewoon lekker gratis zelf kan aanvragen. Beetje een bummer dus, maar ze vertelde me ook dat het sowieso handiger is om pas in januari officieel te starten, dus dat koopt me nog wat tijd.

* Ik ontwikkelde de moeder aller blauwe plekken tijdens paaldansles. Echt het meest paars-blauwe ding dat je ooit van je leven hebt gezien, vlak boven mijn heup, maar ik kan nu eindelijk wél all on my own in een vloeiende beweging mezelf ondersteboven aan de paal schoppen. (Ik kan het werkelijk niet anders omschrijven.) Of allez ja, toch op een manier die er al wat minder uitziet dan een stervend kalf aan een vleeshaak. (Sorry, vegetariërs. Ge hebt allemaal gelijk.)

* Ik keek naar nieuwe afleveringen van The Good Place en This Is Us en dat is respectievelijk altijd lachen en altijd huilen, maar op een goede manier.

* Ik reed voor het eerst met onze soort-van-nieuwe bedrijfswagen. Ik mag namelijk nog geen nieuwe kiezen, want dat is niet zo netjes nu er een collectief ontslag dreigt of zoiets, maar die van mij was einde leasecontract dus mocht ik wel een ‘nieuwe’ uit de fleet kiezen. Gelukkig heb ik niet veel eisen op dat vlak: ik wil een automaat en het liefst nog een hybride. This being Belgium was er natuurlijk helemaal geen hybride, want België haat dingen die de wereld minder vervuilen en niet veel vroem-vroem doen, maar ik kon wel een automaat kiezen. En ik ben VERLIEFD op het ding. Serieus, in cruise control rijdt-ie semi-zelfstandig, met zelf versnellen en remmen als de voorligger remt en de motor uitschakelen in de file en dan zelf weer in gang schieten als de voorligger weer rijdt en alles! LOVE IT. Alsook: parkeercamera’s. Nog steeds geen auto die zichzelf parkeert, helaas, maar er zit vooruitgang in. (If I only I had it die vrijdag toen ik de BMW achter me een beetje ramde. Ah well.)

* Ik had niet door dat het winteruur werd. Gewoon niet, tot halverwege de middag de helft van de klokken niet bleek te kloppen en de andere helft wel. Al een chance dat dit soort dingen altijd in het weekend plaatsvinden (en nu snap ik ook volledig waarom.)