Zelfdiscipline: wat is het en waar kan ik het per kilo kopen?

Als je de inspirerende tegeltjes die op Instagram weer welig tieren moet geloven, zitten de brievenbussen van uitgeverijen en mediabedrijven allerhande na deze crisis propvol geniale manuscripten en scenario’s; is iedereen fitter en meer zen dan ooit tevoren en zullen we met z’n allen nog nooit zo keihard onze shit together hebben na het verslinden van al die zelfhulpboeken die tot voor kort in een kast lagen te verstoffen. Wie de memo nog niet gekregen had: *NU* is het moment om eindelijk al die dingen te doen waar je nooit tijd voor had. Schrijven! Mediteren! Frans leren! Schilderen! Plantaardig koken! Je kinderen heropvoeden! De koelkast schoonmaken! All of the things!!!

En dus niet: heelder dagen in dekentjes gewikkeld warme chocolademelk liggen drinken in de zetel en voor de 755ste keer Harry Potter herlezen.

Elke dag denk ik: vandaag ga ik zo’n kekke online cursus volgen en me eens helemaal ~ontplooien~. Vandaag ga ik twintig keer alle trappen in mijn huis op en af lopen en dan nog een half uur yoga doen in plaats van een blanket burrito te zijn. Vandaag ga ik eens alle klusjes en irritante taakjes doen die ik al drie jaar ergens in een hoekje van mijn achterhoofd heb zitten als ‘ooit eens to do‘. Vandaag ga ik mijn huis van onder tot boven opruimen, stofzuigen en schoonmaken. Vandaag ga ik geweldige dingen bedenken en schrijven en doelen halen and all that jazz.

En dus niet: heelder dagen in dekentjes gewikkeld vanille lattes liggen drinken in de zetel en Netflix nog eens uitspelen (bij voorkeur met absurde documentaires over moordmysteries met homoseksuele rednecks met een tijgerfetish).

Om maar te zeggen: ik ben mezelf niet bepaald aan het ontwikkelen of het onderste uit de noodgedwongen coronokan aan het halen. Altijd klagen dat ik er geen tijd voor heb, maar als die tijd zich dan ineens in bakken aandient, blijkt dát niet per se de reden te zijn. Sounds familiar? Read more

Het freelance leven

De laatste weken kreeg ik nogal wat vragen en opmerkingen over mijn nieuwe bestaan als freelancer. Moet ik binnenkort maar eens een blogpostje aan wijden, dacht ik toen. En dan niet alleen maar het suikerspinroze ‘hoera!’-verhaal vol regenbogen en pony’s die het merendeel van de freelancers ophangt, zowel in het echte als (vooral) in het virtuele leven, maar ook de dingen die kak zijn.

Ik kan u in ieder geval al zeggen: freelancer zijn in coronatijden is best wel kak.

Zeker als je echt nét bent begonnen en dus niet het befaamde spaarpotje achter de hand hebt. Maar integendeel zelfs amper nog een spaarpotje die het klappen weerd is, want ook net verhuisd. HAHAHA. Fun times were had by no one. Read more

Het Grote Ding waar ik nog niks over mocht zeggen

Weten jullie nog? In de comments werd er lustig op los gespeculeerd wat dat Grote Ding precies kon zijn. Voor de handigheid had ik een lijstje met mogelijke opties gemaakt en jullie zijn er met z’n allen wonder boven wonder in geslaagd om het correcte antwoord totaal niet te raden – met uitzondering van Annelies en haar slimmigheidjes. Aan allen die het dus niet geraden hebben: proficiat! Read more

Zijn er nog vragen?

Een klassieker in blogland waar ik me nog nooit eerder aan heb gewaagd, is Ask Me Anything. Om de simpele reden dat ik ervan uitga dat er zo ongeveer anderhalve vraag in totaal op zou volgen, want hoe interessant en mysterieus ben ik nu helemaal? En toch. Ik glijd voorzichtigjes weer in een blogflow en ben benieuwd wat er precies zou uitkomen, als ik het toch eens doe.

Bij deze: vraag maar raak!

(Zolang we maar afspreken dat, als er inderdaad maar anderhalve vraag volgt, we gewoon allemaal stilletjes gaan doen alsof er niks gebeurd is. Slowly backing away van deze post dan. Niks gebeurd. Nooit geschreven. Geen idee waar je het over hebt. Wat?)

Hit-and-run: deel 2

Kleine Atlas begon ermee: een blogpost gebaseerd op de vragenlijst Hit-and-Run van De Standaard. En ik doe haar dat graag na. Hier lees je deel 1.

Over welk deel van uw uiterlijk bent u het minst tevreden? 

Mijn knokige knieën. En mijn haar. Mijn droomhaar is een volle bos losse krullen tot aan mijn ellebogen. Ondertussen heb ik een dun bosje haar dat altijd slap naar beneden hangt, op de een of andere manier tegelijkertijd droog én vet is en dan ook nog eens tergend langzaam groeit. Super.

Oh en ik zou ook wel wat langer willen zijn.

Read more

Hit-and-run: deel 1

Kleine Atlas begon ermee: een blogpost gebaseerd op de vragenlijst Hit-and-Run van De Standaard. En ik doe haar dat graag na.

Wat is uw vroegste herinnering?

Veel mensen komen bij die vraag met een concrete herinnering uit hun peuter- of kleutertijd op de proppen, maar ik heb niet echt een bewuste herinnering van vóór de lagere school. Ik herinner me eigenlijk alleen maar wat flarden en willekeurige momentjes in de kleuterklas in mijn geboortedorpje: spelen in de gigantische zandbak, statische schokjes krijgen van de plastic glijbaan, fruitsalade eten uit kleine metalen bekers, met z’n allen opgewonden wachten op Sinterklaas in de speelzaal, in een dik fluffy bruin berenpak dansjes uitvoeren op het berenlied uit Jungle Book op het jaarlijkse kerstfeestje en het bloedstollende moment waarop we met de hele klas aan een tafel zitten te kleuren en ik me ineens niet meer kan herinneren of de mijter van de Sint nu rood met geel of geel met rood is?!?

Read more

Talitha gaat weer (een beetje) freelancen

freelance creative copywriter potloden

Vorige keer kon je al lezen hoe ik wanhopig op zoek ben naar de magische plek der succesvolle mensen waar je zelfdiscipline per kilo kan kopen. Ik heb allerlei projectjes in mijn hoofd, maar kom er nooit aan toe. Want Netflix. En de HUMO. En boeken. En mijn kat knuffelen. Enfin, één projectje heb ik nu toch al een beetje op poten gezet. Oké, ik heb nog geen website of iets dergelijks, maar ik heb het wel al eens uitgeschreven. Da’s al iets.

Ik wil namelijk graag wat meer freelance werken. Deed ik een paar jaar lang in Amsterdam naast mijn baan, maar eenmaal terug in België had ik geen zin in alle typisch Belgische rompslomp rond het bijberoep-statuut. Behalve af en toe een artikel of reportage schrijve voor Charlie Magazine deed ik eigenlijk niets meer als freelancer. En dat vind ik nu wel jammer. Bij deze: ik wil weer wat freelance projectjes doen. Bel me, schrijf me, mail me, app me, laat me nog iets weten!

Read more