Als je de inspirerende tegeltjes die op Instagram weer welig tieren moet geloven, zitten de brievenbussen van uitgeverijen en mediabedrijven allerhande na deze crisis propvol geniale manuscripten en scenario’s; is iedereen fitter en meer zen dan ooit tevoren en zullen we met z’n allen nog nooit zo keihard onze shit together hebben na het verslinden van al die zelfhulpboeken die tot voor kort in een kast lagen te verstoffen. Wie de memo nog niet gekregen had: *NU* is het moment om eindelijk al die dingen te doen waar je nooit tijd voor had. Schrijven! Mediteren! Frans leren! Schilderen! Plantaardig koken! Je kinderen heropvoeden! De koelkast schoonmaken! All of the things!!!
En dus niet: heelder dagen in dekentjes gewikkeld warme chocolademelk liggen drinken in de zetel en voor de 755ste keer Harry Potter herlezen.
Elke dag denk ik: vandaag ga ik zo’n kekke online cursus volgen en me eens helemaal ~ontplooien~. Vandaag ga ik twintig keer alle trappen in mijn huis op en af lopen en dan nog een half uur yoga doen in plaats van een blanket burrito te zijn. Vandaag ga ik eens alle klusjes en irritante taakjes doen die ik al drie jaar ergens in een hoekje van mijn achterhoofd heb zitten als ‘ooit eens to do‘. Vandaag ga ik mijn huis van onder tot boven opruimen, stofzuigen en schoonmaken. Vandaag ga ik geweldige dingen bedenken en schrijven en doelen halen and all that jazz.
En dus niet: heelder dagen in dekentjes gewikkeld vanille lattes liggen drinken in de zetel en Netflix nog eens uitspelen (bij voorkeur met absurde documentaires over moordmysteries met homoseksuele rednecks met een tijgerfetish).
Om maar te zeggen: ik ben mezelf niet bepaald aan het ontwikkelen of het onderste uit de noodgedwongen coronokan aan het halen. Altijd klagen dat ik er geen tijd voor heb, maar als die tijd zich dan ineens in bakken aandient, blijkt dát niet per se de reden te zijn. Sounds familiar? Read more