Keek op het Jaar: 2018

2017 was een keigoed jaar, op veel vlakken. Ik nam ontslag bij mijn dieptreurig saaie overheidsbaan (uit die tijd toen ik nog ergens leek te denken dat er een ambtenaar in mij schuilde, hahahaha, weet ge ’t nog?) en vond vrijwel meteen een andere en oneindig veel beter bij mij passende baan in de reclame. Ik heb er ontzettend veel bijgeleerd en ongelofelijk leuke mensen ontmoet. Daarnaast maakte ik een paar geweldige reizen (naar Dublin, Edinburgh en een roadtrip door Canada en het noordoosten van Amerika) en ging ik eindelijk weer wat vaker schrijven, zowel voor de leute als voor cold hard cash. Oh, en ik stampte deze blog uit de grond.

En toen kwam 2018. Wat op zich geen slecht jaar is geweest, maar ook niet bijzonder goed. Het was gewoon prima. Het leven kabbelde een beetje voort en op de Grote Remigratie halverwege het jaar na is er eigenlijk niet veel spannends gebeurd. (Behalve helemaal aan het einde van het jaar. Als in afgelopen week. Kom ik later in deze post nog op terug. #cliffhanger) Ik heb me dit jaar vooral geërgerd aan mezelf en mijn oneindige gebrek aan zelfdiscipline, waardoor ik veel te weinig tijd en moeite besteed aan de dingen die ik wil doen en bereiken, maar des te meer aan Netflix. Ik heb een hoop halfbakken projectjes liggen waar ik in 2019 eindelijk eens écht werk van wil maken. Goede voornemens, I have them!

Enfin, dit was 2018.

Read more