Na mijn remigratie-update over dingen waar ik nogal aan moet wennen in België, moest ik ineens denken aan de gastblog die ik een tijdje geleden schreef bij Liese van Shout Your Heart Out. Die blogpost heb ik hier nooit gepost, maar past nu wel bij het ongoing thema van ‘Talitha verbaast zich over doodnormale dagelijkse dingen in het land waar ze woont’, dus bij deze: een throwbackske naar de post van weleer!
De gastblog van Liese op mijn blog lees je overigens hierrrr terug. Read more
Ik woon inmiddels al bijna vier dagen weer in mijn vaderland en dit is de stand van zaken.
Een tijdje geleden schreef Irene een gastblog voor de virtuele verzameling van random brain farts, dagelijkse beslommeringen en algehele verzuchtingen that is deze blog. Rond die tijd deed ik hetzelfde bij haar en vandaag deel ik mijn eigen gastblog zelf nog eens hier. Want als er makkelijke manieren zijn om een blog te vullen zonder al te veel vingers te moeten uitsteken, dan is den deze er sowieso bij.
En neen, je hoeft niet zo veroordelend te kijken. Ik heb boeken te lezen in de zon en Netflix te kijken in mijn zetel. EXCUSE YOU VERY MUCH.
Voor deze gastblog baseerde ik me op twee eerdere posts van Irene waarin ze haar eigen Geheimen van het Volwassen Leven deelt. Nu heb ik zelf nog niet bepaald het Volwassen Leven uitgespeeld (achteruit inparkeren, wat is dat?), maar in mijn bijna zevenentwintig jaar op deze aardbol heb ik toch al wel een paar levenslessen opgedaan. Driekwart heb ik ter plekke uit mijn digitale mouw geschud toen ik eindelijk eens aan deze gastblog begon, maar dat neemt niet weg dat ik ze allemaal extreem hard meen. Doe er vooral uw ding mee. Of niet. BOEIT MIJ HET IK GA EEN BOEKJE LEZEN IN DE ZON. Read more
Een tijdje geleden is Tiny van Tiny Blogt bij mij over de virtuele vloer geweest in het kader van mijn gastblogactie, dus een paar weken geleden heb ik eens interessant lopen doen op haar blog. Ik vond het bloggen daar zo leuk dat ik heel enthousiast vier A4’tjes vol typte. Beetje te veel van het goede, natuurlijk, dus ik maakte een kortere versie voor haar lezers. Gelukkig vind ik het hoegenaamd niet erg om mijn eigen lezers met een miljoen woorden lastig te vallen, dus bij deze publiceer ik de XL versie. Voor wie meer zin heeft in muziek en minder in mijn nostalgisch gewauwel daarover, verwijs ik gaarne naar mijn blogpost bij Tiny. Read more
Beter bekend als pet peeves. Kleine dingetjes, meestal. Voor de meeste mensen dan ook onbenullige dingetjes. Maar niet voor jou. Om de een of andere onbekende reden erger jij je er echt mateloos kapot aan. Halen ze echt het bloed vanonder je nagels vandaan. Kunnen ze je op een slechte dag zelfs compleet moordlustig maken. Herkenbaar? Tuurlijk, want iedereen heeft ze.
Ik wijdde er eerder al wat blogposts aan (je leest ze hier en hier) maar kijk: mijn verzameling pet peeves blijkt een bodemloze put vol ergernissen te zijn. VERRASSEND. Tijd dus voor deel drie!
Voel je overigens vooral niet persoonlijk aangevallen als ik dingen opnoem die jij toevallig elke dag doet. It’s me, not you. Read more
Aaahh, Amsterdam. Heerlijke stad om te wonen, maar als u daar nu niet meteen behoefte aan heeft, ook zeker heerlijk om eens van citytripje te doen. Als je dat gaat doen, of al gedaan hebt, kan ik al meteen uittekenen op de kaart hoe dat weekend er ongetwijfeld uitziet.
Want: de Wallen, de Dam, Madame Tussauds, Amsterdam Dungeon, de kaaswinkel, de wafels-met-Nutella-winkel, het Anne Frankhuis, de Jordaan, de 9 straatjes, het Rembrandtplein, het Leidseplein, Museumplein en daar het Rijksmuseum en/of Van Gogh Museum. Als er nog wat tijd over is, een tripje langs alle winkelketens in de Kalverstraat en Nieuwendijk die je in eender welke grote Europese stad in de buurt van je eigen huis ook gewoon allemaal vindt.
Veel van die dingen zijn zéker het bezoeken waard en horen er ook simpelweg bij als je voor de eerste keer in Amsterdam bent. Maar er zijn nog zoveel andere fijne plekjes in de hoofdstad. En die ga ik u, jawel, in deze blogpost vertellen. Want ik kan soms nog weleens een sympathieke zijn, ik.
Een hele tijd geleden schreef ik al eens over 15 dingen die ik écht niet kan. Nu zijn er nog een heleboel andere dingen die ik écht niet kan, dus er komt ongetwijfeld nog wel eens een vervolgpost. Maar ik zag net op het ever zo handige lijstje met bloginspiratie* voor #40dagenbloggen van Kathleen de suggestie staan om te bloggen over dingen waar ik wel goed in ben. Nu neem ik mezelf op deze blog doorgaans niet al te serieus (behalve als het over mijn werk gaat, aja, want dat neem ik hella serieus), maar allez, het leek me wel eens een fijne afwisseling.
(*Ik grijp er dus wel vaak naar, inderdaad, terwijl ik al sinds het begin van deze challenge iets van 30 concepten heb klaarstaan om uit te werken. Maar dan heb ik op het moment zelf toch niet echt zin in een van die dingen. Hebben andere bloggers dat ook?)
Ik heb nog redelijk hard moeten nadenken over dit lijstje, want hoewel ik weet waar ik goed in ben, zijn mijn talenten niet talrijk. Daarom dat ik er zo fanatiek in ben, waarschijnlijk. Like I said: de lijst met dingen waar ik niet goed in ben is waaaaay langer.
Anyway, daar gaat het nu dus even niét over. Deze keer schrijf ik over 15 dingen die ik wél goed kan.
Aaahh, Amsterdam. Heerlijke stad om te wonen, maar als u daar nu niet meteen behoefte aan heeft, ook zeker heerlijk om eens van citytripje te doen. Als je dat gaat doen, of al gedaan hebt, kan ik al meteen uittekenen op de kaart hoe dat weekend er ongetwijfeld uitziet.
Want: de Wallen, de Dam, Madame Tussauds, Amsterdam Dungeon, de kaaswinkel, de wafels-met-Nutella-winkel, het Anne Frankhuis, de Jordaan, de 9 straatjes, het Rembrandtplein, het Leidseplein, Museumplein en daar het Rijksmuseum en/of Van Gogh Museum. Als er nog wat tijd over is, een tripje langs alle winkelketens in de Kalverstraat en Nieuwendijk die je in eender welke grote Europese stad in de buurt van je eigen huis ook gewoon allemaal vindt.
Veel van die dingen zijn zéker het bezoeken waard en horen er ook simpelweg bij als je voor de eerste keer in Amsterdam bent. Maar er zijn nog zoveel andere fijne plekjes in de hoofdstad. En die ga ik u, jawel, in deze blogpost vertellen. Want ik kan soms nog weleens een sympathieke zijn, ik.
Kartonnen Dozen van Tom Lanoye is het boek dat mijn liefde voor literatuur heeft aangewakkerd. Niet gewoon voor mooie en leuke verhaaltjes met spannende plot twists en dramatische onthullingen. Maar de liefde voor hartverscheurend mooie taalconstructies, voor woorden zó puur en raak dat je er een beetje van gaat duizelen, voor zinnen en beschrijvingen waar je nog dagenlang ondersteboven van bent. Ik was 15 en las voor het eerst Kartonnen Dozen in een hardcover editie die voor een paar euro bij de HUMO zat. En ik was verkocht.