Wat vooraf ging: ik schreef hier over hoe vaak ik na mijn blogpost over die keer toen ik ontslag nam te horen kreeg dat ik ’toch wel echt geluk had’ dat ik zo snel een nieuwe baan had. Alsof je dergelijk ‘geluk’ niet zelf kan grijpen. Dat probeerde ik met de vorige blogpost al aan te tonen, en bij uitbreiding ook nog eens met deze. Sure, je kan dit verhaal lezen zonder de voorgaande post te lezen. Ik zal niet boos zijn. Alleen een beetje teleurgesteld. Read more
millennials
How to be as unique as everyone else: de complete gids
The ultimate guide voor hipsters in Amsterdam
Dat Amsterdamn-nog-nooit-zoveel-knotjes-bij-elkaar-gezien een hipsterparadijs is, is inmiddels al wel bekend. Maar waar de hipsters in Amsterdam vroeger al van mijlen ver te spotten waren dankzij hun stereotiepe volle baarden, lubberende mom jeans en oversized pedofielenbrillen, zijn de hedendaagse Amsterdamse cool kids nét dat tikje anders.
Ik heb mijn ontslag ingediend, en toen?
Ik vond het best wel spannend om de blog over mijn ontslag te publiceren. Eerlijk gezegd ging ik ervan uit dat de meeste mensen mij gewoon een trunte zouden vinden.*
(* voor de niet-West-Vlamingen: heerlijk woord dat ‘flauw zijn’ betekent. Of zoiets. Lastig te vertalen, daarom juist o zo mooi.)
Maar de reacties bleken uitsluitend positief te zijn. Ik kreeg ook best veel reacties van mensen die in een soortgelijke situatie zitten. Mede-millennials die zich niet op hun plek voelen in hun huidige functie. Die het werk wel prima vinden maar ook niet meer dan dat. Die bang zijn dat ze er voor eeuwig zullen vastroesten. Zij lieten weten dat mijn stuk heel herkenbaar was.
Bij deze schrijf ik een follow-up blogpost. Niet omdat ik ineens een zelfverklaarde expert aangaande carrièrewendingen ben, of zo. Dit is geen expliciete oproep om first thing aanstaande maandag allemaal collectief ontslag te nemen. Dit is simpelweg een post over de nasleep van mijn ontslag, drie weken geleden, en de zeven dingen die ik daaruit heb geleerd. Read more
Ik heb net mijn ontslag ingediend
Maar dat maakt mij niet per se zo’n typische verwende millennial
(een ingekorte versie van deze blogpost vindt u bij Charlie Magazine)
Ik heb net mijn ontslag ingediend. De eerste vraag is dan natuurlijk: waarom? Het simpele antwoord luidt: omdat ik denk dat het mij gelukkiger zal maken. Het is eerlijk gezegd compleet niets voor mij, die ambtenarij.
Crowd goes: duhhhhh. Read more