Keek op de Week #22

Oftewel: mijn wekelijkse rubriek op zondag, waarin ik terugblik op de voorbije 7 dagen.

Highlights van de week

* Door Evi getipt worden als een van haar vijf aan te raden blogs om te volgen. Altijd fijn om te lezen wat anderen van mijn blog vinden!

* Die blog wordt de afgelopen paar weken door aanzienlijk meer mensen gevonden. Mijn bezoekcijfers zijn verdubbeld en dat heb ik voornamelijk te danken aan een aantal bloggers die deze blog aan hun lezers hebben aangeraden (waarvoor nogmaals merci!) en #40dagenbloggen.

* Op werk trakteerde een inmiddels ex-collega op haar laatste dag met de allerbeste taarten ooit: bovenstaande units van het immer fantastische Life of Pie. Mijn gigantische sugar overdose die namiddag was absoluut niet bevorderlijk voor de productiviteit, dat kan ik u wel vertellen.

* Vrijdag was het weer eens tijd voor een bezoekje aan de bakermat. Mijn Lief en ik hadden allebei vrij genomen, zodat we eens lekker op tijd konden vertrekken en we zo al rond de middag in Ieper aankwamen. We hadden net een paar dagen met gevoelstemperatuur tot -20 graden in Amsterdam achter de rug (het klinkt alsof ik een grapje maak, but I’m not) en het weerbericht sprak over 4 graden in het weekend, dus ik kwam gezellig op mijn All-Stars a.k.a. de koudste schoenen ter wereld aansjokken. Waarop ik na vijf seconden al bijna op mijn smoelwerk belandde omdat ALLES NOG BEVROREN WAS, JAWEL. Ik ben eigenlijk vergeten waarom ik dit bij highlights aan het schrijven ben, maar enfin, een vrije dag hebben was wel tof.

* Vervolgens ging ik koffie drinken bij het gloednieuwe Kaffie met mijn beste vriend en dat was gezellig. Toen begon het te fucking sneeuwen, want natuurlijk. Daarna moest ik helemaal naar Waregem rijden om op babybezoek te gaan. Ik weet begot niet eens hoe ik in Waregem moet komen, laat staan dat ik er in dat weer en met mijn rijkunsten ooit heelhuids zou geraken, maar gelukkig hoefde ik slechts een klein stukje te rijden om daarna opgepikt te worden door een andere vriendin met wie ik mee mocht rijden. Bless you skilled drivers die dutsen als ik zo indulgen in onze dutsigheid.

* Ook het babybezoek was erg gezellig. Ik was er samen met twee andere vriendinnen, en wij vieren zijn al vriendinnen sinds het allereerste jaar op de middelbare school. Al vijftien jaar dus. Het vriendengroepje was destijds dubbel zo groot, maar zoals dat wel vaker gaat is de helft na de middelbare school stukje bij beetje weggevallen. Maar dat geeft niet, want wat dan overblijft is de kern. En zij zijn het enige wat telt.

* Vandaag zijn mijn Lief en ik een whopping zes jaar samen, wat we vieren met een halve dag heerlijk chillen in een wellness resort en (hopelijk) belachelijk lekker uit eten gaan bij sterrenrestaurant Envy in Amsterdam.

Dat was minder, vlinder

* Het Syberische weer in Nederland want neen, ik hou niet van koud, niet van sneeuw, niet van ijs, en schaatsen kan me gestolen worden. Neen. Ik wil lente.

* Ik heb het weer eens te lang uitgesteld om een pakketje op te halen bij de dichtstbijzijnde Primera – die echt niet eens zo dichtbij is, in my defense – dus toen ik er eindelijk toch eens geraakte – of, oké ja, mijn Lief in mijn plaats – bleek het onding alweer retour gestuurd te zijn. Naar China.

* Op werk werden we donderdag opgeschrikt door een onverwacht ontslag. Iemand die al jarenlang bij ons in dienst is, die iedereen goed kent en graag heeft en respecteert, is opgepakt door de politie en verwikkeld in een strafrechtelijk onderzoek naar illegale praktijken waar ik obviously beter niks over zeg op deze blog. Maar waar een aantal van mijn collega’s waarschijnlijk het slachtoffer van zijn geworden. Net als ’tientallen’ andere mensen. Donderdag was dus best wel een heftige dag.

* Ook de muizen in Amsterdam zoeken hun heil eerder binnen dan in het ijskoude buiten, waardoor ons kantoorgrachtenpandje afgelopen week er schijnbaar in elk hoekje en gaatje wel eentje had zitten. Op dinsdag zag ik er gewoon eentje over het aanrecht in de keuken lopen en tegen het einde van de week waren ze al zó aan alle menselijke aanwezigheid gewend dat ze doodleuk over het midden van de redactievloer (waar zo’n 30 man zit) trippelden. Ja, dat is smerig, en ja, we zitten collectief af te tellen naar 1 juni, de dag waarop we officieel verhuizen naar een gloednieuw en hopelijk muisloos pand in West.

* De baby die ik afgelopen vrijdag ging bezoeken, heeft een snijwonde in zijn gezicht. Omdat de gynaecoloog tijdens de keizersnede te diep heeft gesneden. I kid you not, dat kan dus blijkbaar gebeuren. En nog akelig dicht in de buurt van zijn oog ook. Gynaecoloog of beenhouwer, de meningen zijn verdeeld.

Uitkijken naar…

* Ik weet dat ik nu eigenlijk iets moet zeggen over aankomende week, maar op dit moment kan ik eerlijk gezegd naar niks anders uitkijken dan MIJN GODDELIJKE DINER VANAVOND BIJ ENVY.

16 thoughts on “Keek op de Week #22

  1. Veel plezier vanavond! Ik snap dat je op dit moment vooral daarnaar uitkijkt. Leuk dat je aan de middelbare school toch zo’n vaste kern vrienden hebt overgehouden.

  2. Ik vind het eigenlijk wel grappig dat je pakketje terug naar China is. Dat zijn zo van die herkenbare situaties waarin ik ook af en toe verzeild geraak, hihi. Proficiat met jullie jubileum, geniet ervan!

    1. Haha ja en mijn Lief vindt het eigenlijk al irritant dat ik steeds allerlei kleine pakketjes uit China krijg want da’s superslecht voor het milieu en alles, en het zijn vaak van die spotgoedkope broldingetjes. Dus nu mag ik het volgens hem ook niet meer opnieuw bestellen 🙁

  3. Proficiat met jullie zes jaar samen! Hopelijk was het eten nog lekkerder dan je in gedachten had. En wow, nog nooit eerder gehoord van snijwonden en keizersneden enzo. Echt wel akelig om over na te denken.

    1. Merci! De hoofdgerechten (het was shared dining dus allemaal kleinere porties) waren lekker maar niet speciaal, maar de desserts… oh my lord. Dat was echt van een topniveau!

  4. WTF van die baby en de keizersnede !! Dat is heftig zeg, omg ik zou die gyne een proces aandoen of op zijn minst een mep verkocht hebben.
    Hier ben ik even niet goed van…

      1. Eerlijk waar dit blijft in mijn hoofd rondspoken. Een levenslang litteken zeg hoe heftig. Mocht je follow-ups willen posten hierover: hier is alvast een geïnteresseerde mama!

  5. Oh mijn god, een snijwond bij een keizersnede? Echt? Hoe kan dat nu allez? Arm boeleke! ‘Aja mevrouw, ik heb per ongeluk in uwen baby gesneden. Sorry ze’. Oké.
    Proficiat met jullie jubileum (haha dat klinkt alsof je al 8653 jaar getrouwd bent)! Zot hé als je zo bedenkt dat iemand al zoveel jaar bewust voor jou kiest. Ik heb dat altijd als onze datum er aan zit te komen.

    1. Gek genoeg vind ik 6 jaar ineens zo zot lang klinken, veel meer dan bijvoorbeeld 5 jaar. Misschien omdat het nu meer dan een half decennium is ofzo!
      En ja, ik was ook echt geshockeerd over die wonde. Wordt waarschijnlijk dus een levenslang litteken. En het had evengoed in z’n oogje kunnen zijn zodat-ie blind was! Al bij al valt het dus nog mee, maar toch…

  6. Moesten er bij dat eerste puntje niet nog een paar extra uitroeptekens en hoofdletters staan? 😉 Ik vermoed dat dat van je AllStars en het weekendje bakermat bij de highlights staat omdat je BIJNA onderuit ging. Dat van die snijwond tijdens een keizersnee had ik nog nooit gehoord. Op zich klinkt het niet zo vreemd als je er over nadenkt maar wel eng dat het dan ook nog eens zo dicht bij dat ventje zijn oog was. Oei, nu zie ik hier boven ook nog dat het waarschijnlijk een litteken blijft. Dat was dus geen klein oppervlakkig sneetje.

  7. Wij waren in het middelbaar met het magische getal zeven… en nu zijn we nog met drie. De kern 🙂 En ieuw muizen! Wij hebben er soms ook op onze oude zolder; van de winter rende er nog eentje over de vensterbank (waar ik gelukkig geen getuige van was) en in de kast achter de microgolf lagen muizenstrontjes, ik vrees echte (die ik helaas mocht opkuisen, jakkes).

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *