Keek op de Week #29

Oftewel: mijn wekelijkse rubriek op zondag, waarin ik terugblik op de voorbije 7 dagen.

Highlights van de week

* Het weer, natuurlijk. Het was zo’n week waarin ik al mijn fulltime freelancende vrienden hartstochtelijk haatte vanuit het kantoor waarin ik 45 uur opgesloten zit. Ik genoot dan ook dubbel en dik van mijn sporadische contactmomentjes met de zon, zoals daar zijn: (eindelijk zonder jas!) van en naar werk fietsen, af en toe een wandelingetje naar de Starbucks maken en me bij de eindeloze rij over de Herengracht bungelende melkflesjes voegen tijdens de lunchpauzes.

* Op donderdag pikte ik gelukkig nog twee uurtjes extra zon mee met wat collega-vriendinnen tijdens een picknick na werk in het tot de spreekwoordelijke nok gevuld Vondelpark.

* Twee collega’s besloten hun verjaardagen te vieren met heerlijk nostalgische uitdeelzakjes met snoep en een full blown kinderfeestje tijdens onze vrijdagmiddagborrel. Weliswaar met gin tonic en cuba libre in plaats van Capri-Sun en Kidibul, maar ook met een resem aan ouderwetsche Hollandse kinderspelletjes, zoals spekhappen en beschuitfluiten. Ja, Vlaamse lezers, die dingen bestaan wel degelijk. Blijkbaar. En vrijdag deed de helft van mijn bedrijf (gemiddelde leeftijd: 28) er enthousiast aan mee. Er waren confettikanonnen, knakworst-hotdogs en zelfs een grabbelton, dus mijn allereerste ervaring ooit met een Nederlands kinderfeestje was zeker geslaagd.

* Deze week heb ik eindelijk een paar belangrijke gesprekken gehad over iets dat al lang speelt maar dat ik nog niet eerder kon aankaarten en dat was een immense opluchting. Maar ook heel stressy. Wel superfijn. Maar ook intens kut. En zoals dat dan natuurlijk altijd is: sorry, ik kan er helemaal niks over zeggen. En ja, ik snap dat dit irritant hard klinkt als zo’n typische Facebookstatus van je meest needy vriendinnen in 2009, maar het zou raar zijn om het in dit weekoverzicht er niet over te hebben MAAR IK MAG HET ER OOK GEWOON NIET OVER HEBBEN.

Dat was minder, vlinder

* Zaterdag ging ik naar de kapper en alles was achteraf volledig naar mijn zin, behalve mijn pony. Dus heb ik ‘m zelf nog wat bijgeknipt toen ik eenmaal thuis was. En nu is-ie uiteraard helemaal kut.

* Woensdag keek ik de hele dag uit naar ein-de-lijk thuis lekker kunnen chillen in de zon op ons zuidelijke balkon, maar bij thuiskomst bleek me daar enkel schaduw op te wachten. Donkere, koude, diep teleurstellende schaduw. Je moet weten: ons balkon is echt compleet jaloersmakend de max tijdens de zomer, maar eind april staat de zon om 18 uur blijkbaar niet hoog genoeg meer om datzelfde fantastische balkon nog te bereiken over het gebouw aan de overkant. Het is pas over een maand of zo weer zo’n feest. Al onze bovenburen kunnen wel probleemloos van de zon genieten na werk, trouwens, de hele avond lang. Dus nu haat ik al mijn buren. Fiercely.

* Eindelijk geld uitgeven aan een goede zonnebril die net ietsje kleiner is dan de standaard te-groot-voor-mijn-hoofd-zonnebril a.k.a. precies goed, en dan blijkt-ie soort van babyformaat te zijn en heb ik de afmetingen duidelijk volledig misbegrepen. OH DUS DAAROM WAS-IE ZO GOEDKOOP, ja. Inderdaad. Nu toch maar een adult size besteld, maar alsnog met 30% korting. #thebasicbitchlife

* Iemand die ik ken dacht te kennen is afgelopen week niet uit het nationale nieuws weg te slaan geweest en dat was niet, vrienden, omdat-ie zo’n sympathieke weldoener blijkt te zijn. Neen. Het ligt allemaal wat gevoelig dus ik ga er maar niet te veel woorden aan wijten, want wederom: het is raar om in mijn weekoverzicht niks te zeggen over iets dat mijn week wel degelijk zwaar heeft beïnvloed, maar ik kan er in alle decency simpelweg niet écht iets over zeggen. Een van mijn betere Keeken op de Weeken deze keer, ja, ik weet het. Mea culpa.

Uitkijken naar…

* Een korte werkweek van drie dagen en daarna LONDON, BABY.

* Dingen waar ik wel over mag praten! Hoera!

4 thoughts on “Keek op de Week #29

  1. Belgisch nieuws of Nederlands nieuws?
    Ik knipte mijn froe ook altijd zelf nog bij (om de een of andere reden begrijpen kappers niet dat die korte stukjes bij een schuine froe dus echt wel korter moeten want het ziet er raar uit anders) maar dat ging gelukkig meestal wel goed. En anders met een speldje naar achter hé :p

  2. Ik ben me nog steeds aan het afvragen hoelang men bezig is geweest om al die smarties / m&m’s zo in elkaar te puzzelen. Maar ook hoevaak die zijn omgevallen en vervolgens niet meer gebruikt konden worden waardoor ze wel moesten worden opgegeten. Ook ben ik er nog steeds niet uit welk van de twee ik het gekst vind klinken: pony of froufrou? Ik wil er trouwens nooit geen meer. Mijn moeke knipte die vroeger steeds zelf bij volgens hetzelfde ‘Oei, dat is niet helemaal recht, ik knip er nog een beetje extra af’-patroon tot het uiteindelijke resultaat super kort was. Zo, zo blij da ik daar van verlost ben.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *