Doodgewone dingen

… die mijn hart doen zingen. In navolging van Liese en gebaseerd op de geweldige rubriek van lilith in dS Magazine.

De geur van zo’n zakje vanillesuiker

Zo ruikt de hemel, ik weet het zeker. Ik kan werkelijk urenlang aan één zakje zitten ruiken. Op een redelijk obsessieve manier. Soms moet mijn Lief het van me afpakken omdat hij bang is dat ik het door mijn neus ga jagen.

In de supermarkt iemand een gedeukt conservenblik zien kopen

Ik ben dan altijd heel blij voor het blik, omdat ik het zo zielig vind als dat nooit gekozen worden door een deukje. Ik koop ze zelf ook consequent. Verder ben ik heel normaal qua empathie voor levenloze objecten, hoor. In case je nu ineens zou denken dat ik ’s morgens over het weer babbel met elektriciteitsbakken op straat of zo.

Bejaarden die hand in hand lopen

Hartjes.

Vanille latte

De perfecte dood is verdrinken in een bad vanille latte.

In het openbaar vervoer zitten

De meeste mensen haten het, ik vind het heerlijk. Beetje zitten, beetje mensen kijken, beetje naar buiten staren, beetje een boekje lezen. Mobèja.*

(West-Vlaamse verzuchting die je mag lezen als: ’t zal wel zijn dadde mo vint toch d’r is nietn beters mobèjaaaaaaa)

Tetrissen in het dagelijks leven

Als in: op een zo efficiënt mogelijke manier de vaatwasser/het wasrek/de reiskoffer proberen te vullen. Ik ben echt keicool, ik weet het.

Frietjes met stoofvlees van de frituur in mijn geboortedorp

Mijn koninkrijk voor de frietjes met stoofvlees van – ahhh, de Vlaamsche cultuur – ’t Frietgenot.

De laatste bladzijde van een boek lezen en eventjes keihard onder de indruk zijn

En blij zijn omdat ik zo’n goed boek heb gelezen. En verdrietig zijn omdat het voorbij is en ik het nooit meer voor de eerste keer zal ervaren.

Een nieuwe pot Nutella aanbreken

En het hele ritueel dat daarbij hoort. Vol ontzag het deksel eraf draaien. De gouden folie eraf halen (de ene keer is het satisfying om er als een wildeman een mes in te prikken en het dan open te scheuren, de andere keer juist weer om het zo netjes mogelijk langs de rand open te snijden). Eens ruiken. De perfect gladde bovenkant bewonderen. En dan, eindelijk, er je lepel mes voor het eerst insteken.

Kattenpootjes

Maar echt. I die.

Tijdens een lange autorit steeds de perfecte keihard-meebrul-liedjes op de radio horen

Alsof de radiogoden u vanbinnen en vanbuiten kennen, jong. Het zijn ook die momenten die soms nog jaren later kristalhelder in je geheugen gegrift staan. Zoals daar zijn: The Cardigans tijdens een lange rit naar Duitsland met een studiegenoot als begeleiders van een liftwedstrijdweekend, het extreem zomerse ‘Cheerleader’ van OMI op een fenomenaal stukje weg-geflankeerd-door-palmbomen-en-felblauw-zeewater-aan-weerskanten-zover-het-oog-reikt op weg naar Key West tijdens een roadtrip in Florida, ‘Shotgun’ van George Ezra tijdens de allerlaatste rit van Amsterdam naar Antwerpen in een bestelwagen die volgepropt zat met ons leven.

Marshmallows van Tesco

Omdat die extreem fluffy worden als je ze precies lang genoeg in je warme chocolademelk laat smelten. Alsof je op een wolkje kauwt <3

’s Ochtends een multivitaminepil slikken

En dan altijd verschrikkelijk trots zijn, want kijk hoe goed ik voor mezelf zorg! Geweldig goed bezig! Zo gezond! Zo bewust! Never mind dat ik gisteren pizza had voor lunch én avondeten! Een vitaminetekort ga ik in elk geval niet oplopen! Huzaaa!

Harry Potter herlezen

Elk boek, elk hoofdstuk, elke alinea maakt me gelukkig.

(Behalve het laatste hoofdstuk van het laatste boek want dat was werkelijk waar niks anders dan een soort van vage fanfictie geschreven door een spectaculair nerdspersoon dat per se al zijn kinderen naar personages uit zijn favoriete boek moet vernoemen.)

Knuffels van de IKEA

Extreem schattig en juist zo geweldig omdat het doodgewone niet-knuffelbare dingen zijn, zoals broccoli en ratten. Soms ga ik eerst naar die afdeling om er eentje uit te kiezen om dan gedurende het hele IKEA-bezoek in mijn arm geklemd mee rond te wandelen. En keihard te doen alsof dat zeer normaal is.

16 thoughts on “Doodgewone dingen

  1. Ik hou ook van bejaarden die hand in hand lopen. Dan beeld ik me in dat ik later zo ben met mijn vriend. Maar dan bedenk ik me dat die bejaarden net zo goed pas twee maanden samen kunnen zijn. Ook lief natuurlijk, als ze opnieuw de liefde hebben gevonden.

  2. Ooh ik wou uit de Ikea zo graag die haaienknuffel hebben! 😀 Vond hem echt geweldig maar ik deed het toch nooit en nu heb ik mezelf voorgenomen om hem volgende keer gewoon te kopen!

    1. Mijn ouders hebben een tijd geleden het varken voor mij gekocht nadat ik ‘m door de hele IKEA mee had gesleept :’) Heel gezellig in de zetel ’s avonds! En de kat vindt ‘m ook tof. (Als mensen het vragen, heb ik het ook voor de kat gekocht.)

    1. Haha, moest hard lachen hierom. Allez, bij deze heb ik dan (bij mijn weten) mijn eerste orgasm through non-sexual words veroorzaakt bij een lezer :’)

  3. Nee toch?! ’t Frietgenot in Vlamertinge? Zó lekker. Ik ga er nu wel wat minder, want die wachttijden vind ik echt niet leuk.
    En dat van de pot Nutella en de knuffels van Ikea is belachelijk herkenbaar, haha.

    1. Yasss! Ik ben echt opgegroeid met het Frietgenot <3 Hoe ben jij er ooit verzeild geraakt? (Hoewel: wereldberoemd in de Westhoek.)

      1. Mijn lief (en ik binnenkort ook) woont in Elverdinge. Die frieten van de frituur op een paar honderd meter van zijn deur zijn echt niet te eten, dus gaan we vaak naar ’t Frietgenot. De laatste tijd gaan we wel steeds vaker naar Het Brochetje in Ieper, want de wachttijden zijn daar niet zo vreselijk. Dat is het enige nadeel aan ’t Frietgenot. Zo. Lang. Wachten.

  4. Wat een geweldig lijstje. Mij ga je trouwens geen kritiek horen geven op dat laatste puntje hoor. Ik ben onlangs immers met Niffy Niffington naar de cinema geweest en er zit hier zo’n Berner Sennen van Ikea in onze zetel.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *