Een goeie ouderwetse plog

Allez ja, heb ik van horen zeggen, want ik heb zelf nog nooit deze moeder aller blogposts gemaakt, maar kijk: om de gefaalde 40 Dagen Bloggen niet nog meer te doen falen, grijpt een mens soms al eens terug naar de klassiekers. Dit was mijn vrijdag. En oké ja een stukje van de donderdag want ik was misschien een beetje vergeten om vrijdag tijdens de namiddag foto’s te nemen oké doei.

Ik sta achterlijk vroeg op. Normaal gesproken om 7 uur, deze keer om 6 uur. Deed een beetje pijn. Maar gelukkig liet dat mottig zomeruur z’n lelijke hoofd nog niet zien op vrijdag en was er dus wel al sprake van wat ochtendgloren.

Mezelf enigszins toonbaar gemaakt…

… en Schlagerfestival-proof (lees: ‘constant wegduiken om mijn schouders te beschermen tegen grijpgrage polonaisehandjes’-proof) schoenen aangetrokken.

De koningin des huizes keert me pertinent de rug toe omdat ik haar alweer een dag ga verlaten om – hoe durf ik?! – geld te gaan verdienen zodat ik haar krankzinnig dure eersteklasvoer kan kopen. De trut.

Na 10 minuutjes fietsen kom ik aan bij ‘t Eilandje, alwaar ik getrakteerd word op een glorieus uitzichtje.

Ik carpool vandaag met een collega naar werk, zodat ik niet midden in de nacht na het Schlagerfenomeen nog naar huis moet rijden. Had ik niet veel zin in en zij zou sowieso rijden, dus da’s top. Ondertussen is het uitzicht nog steeds geweldig.

Met slechts een beetje file komen we op het waanzinnige tijdstip van 8u15 aan op kantoor. Er is, wereldschokkend genoeg, nog helemaal niemand.

First I drink the coffee, then I do the things.

Maar dus werkelijk niemand hè.

Ik werk. As one does. Omdat ik elke dag dingen moet verzinnen, spendeer ik regelmatig ettelijke uren in een van de brainstormruimtes, want young urban professional digital nomad creatives enal. Deze hippe toko is bijvoorbeeld onze urban jungle en heeft, jawel, een schommel van bamboe.

‘s Middags ben ik compleet vergeten om een foto te nemen van mijn lunch, maar het was in elk geval lekker. De spaghetti bolognese van ons bedrijfsrestaurant is om van te verdrinken in uw eigen kwijl, kzweertu. Na de middag woonde ik een talk bij van een Amerikaanse storytelling coach, die o.a. radiomensen daar leert hoe ze beter hun ding kunnen doen. Oplettende lezers spotten er in deze foto overigens ook eentje van bij ons.

Op donderdagnamiddag vrijdagnamiddag vierden we het feit dat we een opdracht van ettelijke honderdduizenden eurootjes in de wacht sleepten met cava en chippekes.

Na werk gingen we in het zonnetje op een bankje wachten op de bus die ons naar Hasselt zou brengen. Spanning en sensatie alom!

Alwaar deze taferelen (en meer, zoveel meer) zich voor mijn netvliezen voltrokken.

Ongelofelijk moe keerden we om 1 uur terug naar de bus. Om 2u15 vertrokken we met de auto naar Antwerpen, alwaar ik iets voor 3 uur op mijn fiets stapte en terug naar huis ging, om dan ein-de-lijk onder de wol te kruipen.

One thought on “Een goeie ouderwetse plog

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *