Technisch gezien is het nog enkele weken herfst, maar ik denk dat we het er allemaal over eens kunnen zijn dat het dit jaar al bijzonder snel bijzonder koud was, waardoor ondergetekende toch al een week of drie in full wintermodus zit. A.k.a. alle ‘ahhhhh, met de moto gekomen?’-grapjes keihard negeren en heelder dagen mijn nepleren broek (met! fleece! binnenkant!) dragen, want warm en geen sikkepit wind- of kou-doorlatend. Elke avond warme chocomelk drinken en blanket burrito-en. Dag Sinterklaas kijken. (En sinds dit jaar ook: zagen dat het vroeger beter was.) Mijn beste aai-skills inzetten om de kat nog net iets harder te paaien dan mijn Lief wanneer we gaan slapen, in de hoop dat ze op míjn voeten gaat liggen. Constant klagen over de temperaturen, overal, tegen iedereen. En pruilen tot mijn Lief me ein-de-lijk de kerstboom laat zetten. The usual, weetwel. 

Gelukkig brengt dit seizoen ook leuke dingen met zich mee, zoals daar zijn: overal lichtjes en kerstbomen, cadeautjes krijgen, belachelijk veel eten bij de schoonfamilie, vrije dagen, glühwein en een nieuwe Star Wars-film.

En op extra extra extra winterse dagen, waarop ik extra weinig zin heb in de wereld want te koud en te nat en te grijs, zijn er nog deze favorietjes die me tegenwoordig blij maken:

* Koekjessiroop van Monin. Ik herhaal: siroop die naar chocolate chip cookies smaakt (en ruikt!) voor in mijn latte macchiato. Dit en een boek en een dekentje, jongens, en al mijn winter blues zijn meteen buiten gebonjourd.

* Marshmallows van Tesco. Gekocht op vakantie in Engeland, wegens al enkele jaren een noodzaak tijdens de winterperiode. Ik drink dan namelijk liters warme chocolademelk en sinds ik deze baby’s ontdekte bij mijn drankje in een Costa, koop ik ze elke keer ik het Kanaal oversteek. Deze marshmallows zijn namelijk the real deal, bedoeld voor in warme drankjes, en dus niet van die suikerbrol die eigenlijk vooral snoep zijn. (Hoewel, don’t get me wrong: big fan. Ik vreet me er ziek aan. Iedereen krijgt free shoutouts op mijn blog in ruil voor een zak. No shame.) Na een minuutje of twee smelten in een warm drankje veranderen deze marshmallows in dikke fluffy eetbare wolken. Mmmm.

* Dure pantoffels van schapenwol. Ze zien er een beetje lame en mama-ig uit (maar then again, welke pantoffels niet? Sorry, mama’s.) en zijn debiel duur (“40 euro voor SLOEFEN?!” schreeuwde mijn in eenzaamheid wentelende millennial bankrekening), maar kzweertu: een geniale investering. Het schapenwol is hierbij key, want lekker zacht en warm maar ook lucht- en vochtdoorlatend waardoor je er toch nooit zweetvoeten in krijgt. Stiekem ook een paar voor mijn Lief als kerstcadeautje gekocht, want zijn coole yet cheap ass R2D2-exemplaren vallen inmiddels bijna in stukken vaneen, en hij is inmiddels toch ook al dertigplus a.k.a. ik mag hem gewoon oudemensencadeautjes geven.

* De zachtste pyjamabroek ooit. Velvet is mijn weakness. En die nepleren broek inruilen voor chill pants steevast het eerste wat ik doe als ik na een lange werkdag thuiskom en wil ontspannen. Deze kocht ik bij Hunkemöller en ik wil mezelf er het liefst van kop tot teen in wikkelen en nooit meer buiten komen.

* De allerlaatste Charlie Magazine op papier. Het bookzine is na tien edities niet meer en dat is verschrikkelijk jammer. Maar wederom genieten, deze goeie ouwe laatste.

* Diorskin Nude foundation. Voor een prikje gekocht tijdens de stockverkoop van de visagie-afdeling op werk t.v.v. Rode Neuzen Dag (Must. Resist. Deleting. Onnozele. Spaties.), wat voor mij en mijn vampierenteint zéér avontuurlijk is, maar blijkt én perfect bij mijn huid te passen én enorm goed te werken. Op de een of andere manier houdt deze foundation mijn huid mat, maar geeft-ie tegelijk ook een lichte glow die ik zelf heel mooi vind. En dekt ook erg mooi! Ongetwijfeld zotduur als je ‘m nieuw koopt, maar als je nog een foundationtip zocht: ik ben fan.

* Deze beauty blender van Eco Tools. Een cheap blender, weliswaar, en niet de gelijknamige real deal, maar desalniettemin een zeer goeie variant die je voor 8 euro bij het Kruidvat kan kopen. Gemaakt van 71% plantaardige materialen, veganistisch en cruelty-free, en doet perfect wat-ie moet doen.

* De roze LEA. Ze bestaan inmiddels al een half jaar, deze limited edition, maar ik vind ze gelukkig nog steeds her en der in de supermarktschappen: roze LEO’s t.v.v. Pink Ribbon, oftewel LEA’s. Smaakt net als een LEO, maar dan met witte chocolade en een flinterdun laagje frambozensmaakspul. LOVE. IT. En ik vind het idee vanuit reclame-oogpunt ook gewoon geniaal.

* Crunchy muesli met stevia en bosvruchten. Van het huismerk van Delhaize en AH en volledig gezoet met stevia, waardoor het een nutriscore A heeft en dus zowat de enige cruesli is die je in de supermarkt kan vinden die niét propvol suiker zit. Ik ben zwaar fan, want hij is écht heel lekker en sinds enkele maanden mijn vaste ontbijtvriend. Perfect voor wie, net als ik, gewone muesli ietsje te droog en zaagselig vindt maar ook niet elke ochtend met suikerklontjes wil ontbijten.

* Deze salontafel van Made.com. Wil ik al immens lang, maar koop ik op de valreep toch nooit, waarna hij weer een tijdje uitverkocht is en ik mezelf voorhoud dat ik ‘m de volgende keer dat-ie terug komt zeker weten wel zal kopen, waarna ik dat uiteraard weer niet doe. Want ja, DRIEHONDERDNOGWAT EURO VOOR EEN SALONTAFEL? Ik ben er nog niet helemaal over uit of ik het dat nu waard vind of niet, maar voorlopig word ik ook nog steeds blij door soms eens naar de foto’s te kijken.

Dit is een samenwerking met Hunkemöller. Alle andere linkjes in deze post zijn compleet unsponsored.