Keek op de Week #81

Oftewel: mijn wekelijkse rubriek op zondag (en, oké ja, soms eens op maandag), waarin ik terugblik op de voorbije dagen.

Dingen die ik deed

* Eten bij Den Olifant met mijn Lief en mijn vrienden en dat was weer lekker als altijd. (En de bediening was weer traag en gebrekkig als altijd.)

* Mijn Goodreads reading challenge van 25 boeken uitspelen. Dus nu maak ik van de overige leestijd in 2019 gebruik om mijn all-time favoriete boek ter wereld nog eens te lezen. 

* Een dagje naar Brussel gaan. Voornamelijk omdat we al lang eens het Stripmuseum wilden bezoeken, maar dat bleek uiteindelijk best wel saai te zijn. Niks te nostalgische stripverhalen uit mijn jeugd, maar enkel Serieuze Beeldverhalen, die bovendien overwegend Franstalig waren. Eerlijk: er zit werkelijk geen sikkepit flamingant in mij, maar toen ik in de bijhorende propvolle stripwinkel ook slechts één kast met Nederlandstalige strips zag (en dan nog geeneens toffe), begon het zelfs bij mij een beetje te jeuken om spontaan te gaan vaandelzwaaien. Als stripverhalen al geen Vlaamse heritage zijn… IN WAT VOOR WERELD LEVEN WIJ DAN EIHENLIK ZEH?

* Syrisch eten. En het was wreed lekker.

Dingen die kapot gingen

* De poort van de parkeergarage. ’s Ochtends vroeg, waardoor we noodgedwongen later naar werk moesten vertrekken en op nog een grotere portie file dan gewoonlijk werden getrakteerd. 

* Onze auto. En dan nog wel diezelfde dag. Nog voor we die avond vast konden staan in de file, stonden we vast op de parking van Medialaan 1. De auto maakte meteen na het starten ineens een verschrikkelijk lawaai bij elke centimeter die we vooruit reden. Als in: iedereen op de parking keek onze kant op met een ‘waddafak is da?’-blik. Het klonkt alsof er metaal over de grond schraapte, maar onder de auto was er niks te zien. Niet ideaal om nog helemaal mee naar Antwerpen te rijden. Anderhalf uur nadat we eigenlijk naar huis wilden vertrekken maar instead bij de receptie chocomelk zaten te drinken en te wachten, kwam het leasingmaatschappijmannetje aan, die na een kwartier de boosdoener vond: het kleinste kiezelsteentje ter wereld, dat tussen onze remschijven was terechtgekomen. Hij haalde het eruit en voila, opgelost! Sucky begin van de avond (die toen eigenlijk al halverwege was), maar op de terugweg hadden we in ieder geval al geen file meer. Halfvolle glazen zeg ik u!

* Een vintage kaptafel die ik op 2dehands had gevonden. Helemaal gratis zelfs! De moeite dus om een half uurtje voor te rijden, vond ik. Het was nogal een klus om het massieve ding in onze Golf te krijgen, in stukjes en beetjes, maar het lukte wonderwel en mijn Lief reed héél voorzichtig terug naar huis om de spiegels te beschermen. Waarna hij bij aankomst prompt een van de spiegels in duizend tragische stukjes vaneen op de grond liet vallen, vlak voor onze voordeur. Morning well spent, jongens. 

Dingen die ik kocht

* Deze geweldig coole overall bij Black Milk, omdat-ie in de sale was afgeprijsd naar 76 euro. Daar moest ik vervolgens een whopping 44 euro aan douanekosten bovenop betalen bij bpost, omdat er ocharme één werknemer een halve minuut van zijn leven heeft gespendeerd aan geheel ongevraagd een blaadje invullen in mijn plaats. Sounds legit. Om maar te zeggen: love you longtime, Black Milk, maar dat was voorlopig mijn allerlaatste bestelling ooit. 

* The Body van Bill Bryson, want Bill Bryson.

Dingen die ik niet kocht

* Kerstkaarten. Ik herinnerde me namelijk ineens dat we er nog een hoop van vorig jaar hebben liggen, omdat we toen – als vanouds – veel te laat waren met 1) bedenken en 2) uitvoeren wat we precies wilden, waardoor we 3) hopeloos te laat waren om ze nog op een beetje een relevant moment te laten aankomen, en het dan 4) maar helemaal niet deden. We moeten dan, inderdaad, ook per se altijd iets speciaals doen in plaats van gewoon een pakje prefab kaarten te kopen in de HEMA zoals normale mensen. Gelukkig prijkte er op de kaartjes van vorig jaar geen jaartal, waardoor we deze tijdloze klassiekers gewoon lekker cheap duurzaam kunnen recycleren. In 2019 krijgt iedereen daarom keurig op tijd z’n kerstkaartje, met de minste moeite van onzentwege ever

* Parfum. Ik wilde voor mijn verjaardag graag een bon voor parfum, maar nu kom ik erachter dat parfum kiezen echt belachelijk moeilijk is.

Dingen die niet helpen bij het zoeken naar het perfecte parfum

* Dat ik mijn favoriete geur al lang geleden heb gevonden, maar dat parfum inmiddels niet meer gemaakt wordt en ik nu obsessief op zoek ben naar een 100% perfecte kloon daarvan.

* Dat de ICI Paris XL sinds een tijdje ineens heel veel balies in hun winkels heeft, waardoor je niet zomaar meer random mooie flesjes uit de rekken kan grijpen om uit te proberen, maar je steeds aan een van die blonde meisjes met te veel make-up moet vragen of ze je kan helpen, wat zo ongeveer mijn minst favoriete tijdsbesteding op de hele wijde wereld is.

* Dat als ik dan op het lumineuze idee kom om veilig vanachter mijn laptop wat parfum te bestellen, as I do everything, om dan op mijn gemakje uit te zoeken wat ik het lekkerst vind ruiken, blijkt dat je werkelijk alles zomaar mag retourneren, behalve parfum. AARGH. 

5 thoughts on “Keek op de Week #81

  1. En parfum nooit uitproberen op zo’n achterlijk papieren stripje maar op de binnenkant van je pols. Pas dan kan je goed ruiken of de parfum ook bij je past (heeft met de zuurgraad van je huid te maken).

  2. Vraag of je geen staaltjes kan krijgen ? Desnoods koop je het goedkoopste zeepje dat je kan vinden, dan krijg je er wel een hoop staaltjes bij normaal gezien.

  3. Kijk eens op Fragrantica? Daar kan je een parfum ingeven en geven ze een overzicht van parfums die erop lijken en gelijkaardige ingrediënten hebben. Succes!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *