* het lekkerste dessert van de wereld gemaakt. (En het niet verpest!) Voor de liefhebbers: een soort pavlova met yoghurt en mascarpone en rood fruit enal.

* mijn Lief alle kamerplanten laten verpotten omdat we met een hysterische rouwvliegjesplaag zaten.

* beseft dat verpotten in de winter geen goed idee is, nu de helft van said planten halfdood lijkt te zijn.

* uit noodzaak een broodje van de Panos gegeten en er meteen weer aan herinnerd zijn waarom ik dat al jaren niet meer doe, want het is toch altijd gewoon een broodgeworden teleurstelling.

* me nog nooit zo hard niet vereenzelvigd met mensen op tv als met de deelnemers van Kamp Waes. Sporten? Uithoudingsvermogen? Zelfdiscipline? Niet kapot zijn na een trap oplopen? Wat?

* de Millennium-trilogie beginnen herlezen.

* ‘You’ in een weekend uitgekeken.

* mijn mama huilend opgebeld.

* gerouwd om onze fluff ball. (Niet kunnen slapen, elke ochtend verweesd rondlopen omdat ik ineens in m’n eentje moet opstaan, veel te emotioneel worden bij reclame voor kattenvoer, stiekem bleiten op de wc op kantoor, the works)

* staan wenen op het dak van Medialaan. (Ik ben mijn life goals hier aan het afstrepen, jongens, en ’t is nog maar twee weken 2020.)

* mijn Lief veel geknuffeld.

* een stuk of vierhonderddertig potentiële kopers voor ons huurappartement binnengelaten.

* zeven grote verhuisbakken volgepropt met spullen en naar Kortrijk gebracht.

* opgezocht hoe het zit met vuilnisophaling daar, enthousiast gereageerd op het feit dat het PMD er al uitgebreid is met plastic folie en yoghurtpotjes en beseft dat ik op dat precieze moment een stukje van mijn jeugdigheid ben verloren dat ik nooit meer terugkrijg.

* een paar tiental liter primer en witte verf, vier rollen fabulous behangpapier en allerhande klusbenodigdheden gekocht.

* desalniettemin slechts een paar keer gezaagd dat ik me verveelde in de kluswinkel.

* me daarentegen wel luidkeels en oprecht verbaasd over hoe belachelijk duur verf eigenlijk wel niet is?!

* bijna maar niet helemaal een auto aangereden met een winkelkar.

* een hele voormiddag lang muren afgewassen en dat dwaas gevonden, maar het toch gedaan.

* bovenstaande deur geschuurd. In mijn eentje. Mezelf noch anderen daarbij verwond. Trots geweest.

* me samen met mijn Lief ettelijke keren verbaasd over de smerige toestand van de oven in ons huis en de eindeloze nieuwe hoeveelheden vettigheid die we vonden telkens hij een onderdeel had losgemaakt.

* ruzie gemaakt met onze huisbazin in Antwerpen over het feit dat ze ook tijdens onze laatste maand nog steeds honderd euro huur eist voor een parkeergarage die al sinds juli (!) onder (riool)water staat, stinkt, vol afval ligt en sinds een maand of twee zelfs geen werkende poort meer heeft.

* eindelijk mailtjes gestuurd die ik al anderhalve week liet liggen omdat ik nul zelfdiscipline heb en de dingen graag moeilijk voor mezelf maak for no particular reason.

* drie vier keer Domino’s gehad als avondeten, want nieuwjaarsdag en daarna te verdrietig om te koken en ook eens een avond alleen thuis (en ik ben hulpeloos in m’n eentje).

* een walkthrough opgezocht voor Spyro a.k.a. ja, dat PlayStation-spelletje uit de jaren ’90 voor kindjes, ja, omdat ik verdwaald was geraakt, JA INDERDAAD JA.

* heel veel tijd verspild aan virtual window shopping op allerhande webshops tijdens de solden, maar mezelf toch telkens kunnen bedwingen.

* daarentegen wel de moneys laten rollen in de Standaard Boekhandel dankzij alle boekenbonnen die ik tijdens de feestdagen van familie, vrienden en zelfs mijn werkgever heb gescoord.

* Karen Damen in een lange galajurk bijna op haar gezicht zien gaan in een draaideur.

* op verschillende tijdstippen na het middagjournaal casually naar het bedrijfsrestaurant gelopen in de hoop om Dany Verstraeten te spotten, omdat hij – naast Koen Wauters – de enige BV was die ik echt echt echt eens wilde zien toen ik er ging werken en de tijd toch wel wat begon te dringen. (Spoiler alert: ik heb gefaald.)

* de gellak van mijn nagels gepeuterd, ook al mag dat niet, maar ik ben nu eenmaal een rebel without a cause.

* mezelf voorgenomen om het woord ‘weergaloos’ wat vaker in m’n vocabulaire te introduceren, gewoon ik dat zo’n weergaloos woord vind.

* luidkeels meegezongen met de cd van The Lion King (de remake) in m’n eentje in de file.

* ongeveer even hard meegebleit met de cd van The Lion King (de remake) in m’n eentje in de file, want ja, leeuwen zijn toch ook een soortement van katjes. En daarna nog eens vanwege de ironie van ’the circle of life’. En dan nog eens omdat ik soms ook zo deed van ‘Simbaaaaa!’ op de rots met die van ons enal.

Kortom: de leven.