Oké, tijd voor een bekentenis: ik lees tales from the crib al heel lang. Als in: ik heb de blog oorspronkelijk gevonden via een column van lilith in het gratis magazine van de jongerenbank van Fortis. Een papieren magazine!!! Waarlijks drie miljoen jaar geleden. Ik was meteen geïntrigeerd. Door wat en hoe ze schreef, maar ook door haar achtergrond: we komen uit hetzelfde plattelandsdorpje in de diepe krochten van de Westhoek en zijn naar dezelfde lagere én middelbare school geweest. Jazeker, daar zijn dus meerdere mensen geboren (überhaupt) die woordjes na elkaar kunnen schrijven op het wereldwijde web. Blohn, hastn, blohn.

Ik las haar blog al zo’n tien jaar geleden vanaf de banken van diezelfde middelbare school, terwijl lilith die-toen-mijn-huidige-leeftijd-had schreef over haar gestaag groeiende carrière als freelance journalist. En dus was ik misschien wel een héél klein beetje starstruck toen ze meteen reageerde op mijn oproep voor #40dagenbloggen. Of ik die ervaring hardop tegen mijn Lief heb vergeleken als een bericht krijgen van ‘de Beyoncé van de blogs’? Welnee. Ge kunt niks bewijzen. NIKS. 

Anyway. Ik geef het woord nu graag aan Bey… LILITH. Lilith. Hier is lilith.

(En hier kun je mijn gastblog voor haar lezen.) Read more

De allereerste gastblog van mijn compleet ondoordachte impromptu #40dagenbloggen-actie is er! Hoera! Allemaal lekker op de valreep, want zo doen we dat op deze blog. We praten hier overigens ook meestal niet over onszelf in de eerste persoon meervoud, maar kijk. Soms gebeuren er al eens gekke dingen. ANYWAY. Het gastbloggen wordt afgetrapt door Evi van Evi’s Journey.

Evi leidt een totaal ander leven dan ik (met een bijzonder schattig kindje, bijvoorbeeld, en met regelmatig hardlopen en zelf koken en zo van die dingen waar ik nog nooit van gehoord heb), maar toch herken ik me vaak in haar. Ze verslindt bijvoorbeeld ook boeken – meestal zelfs dezelfde als ik – en houdt van Harry Potter herlezen. Maar Evi is ook vaak de enige die in de comments onder mijn hysterische posts over werk en drukte en ambitie en presteren en niet tegen failure kunnen niét haar verbazing/bewondering/afschuw uitspreekt, maar simpelweg herkenning. Want Evi is naar eigen zeggen heel erg hetzelfde als ik op die vlakken.

Het is dan ook weinig verbazend dat ze voor deze gastblog haar oog liet vallen op die ene post over time management die ik ooit eens schreef. Enfin, ik denk toch dat ze op die post doelt als ze dat zegt, want het enige wat ik daar eigenlijk in doe is zagen dat ik het allemaal niet kan. Kortom, de inspirerende uplifting content waarvoor jullie hier elke dag terugkomen! Maar hey, gelukkig is hier dan Evi, die jullie voor de verandering eens iets écht nuttigs laat lezen op deze blog. Doe er uw voordeel mee, zou ik zeggen. (Vooral het stukje over werken in blokken – zeker mails checken! – vond ik interessant en ga ik definitely eens uitproberen deze week.)

So without further ado… Evi! Read more