Longread

Maar hoe zit dat nu eigenlijk met uw funemployment enal?

- Talitha 17 Comments

Wie me volgt op Instagram en/of mij in real life kent, weet het inmiddels al wel: die is voorbij! Ik heb mezelf al met cava en een vettige maar ongelofelijk lekkere donut (van Hoeked, awmagawd, serieus de hype waard) getrakteerd om het te vieren, want het mocht zo stilaan eens tijd worden dat ik weer brood op de plank bracht. Ik heb het er bewust niet vaak over gehad hier, om de simpele reden dat ik weinig kon vertellen zolang ik gesprekken had lopen en lijntjes had uitstaan bij verschillende bureaus. Maar nu, oh nu! Nu kan ik keihard uit de biecht klappen!

(Ga ik desondanks toch niet heel hard doen, want ik wil wel nog vriendjes maken in de sector 😉 ) Maar ik kan jullie wel vertellen hoe het de afgelopen maanden is verlopen.  Read more

Talitha ging naar Gone West 2018

- Talitha 1 Comment

Ik had werkelijk nog nooit iets over Gone West gehoord in Antwerpen, tot twee weken geleden. Toen zag ik ineens de reclamespot waarin Wim Opbrouck (tiens, die bestaat nog! Ahh, het herontdekken van alle BV’s uit den tijd dat ik nog in België woonde en werkelijk BV’s herkende: de geneugten van het remigreren!) liet weten dat het allemaal op zaterdag 25 augustus te doen was op de Grote Markt van Ieper, of all places op deze aardbol. Hij somde een reeks namen op, waaronder *liet imaginary jarenlang bijeen verzameld porseleinen omaservies vallen voor extra dramatisch effect* Tom Lanoye. Mijn absolute literaire held op een podium in de bakermat? Hold my book, daar moét ik bij zijn! En dus besloten mijn Lief en ik (enfin, ik stuiterend van enthousiasme voor ons beiden en hij knikte) om vorig weekend nog eens naar de Westhoek af te zakken. Read more

Stay sexy: wanneer influencen gevaarlijk wordt

- Talitha 20 Comments

Een ietsje ingekorte en kuisere versie van dit stuk vind je bij Charlie Magazine.

In mijn voormalige thuisland ontstond vorige week heel wat ophef over een boek: Sexy, but tired. But sexy. van de Nederlandse vlogger Jamie Li. En neen, het geeft niet als je niet meteen weet wie dat is.

Jamie Li is een vrij bekende influencer in Nederland, zo blijkt. Volgens de vakliteratuur that is Wikipedia en enkele pastelkleurige lifestyleblogs is ze bekend geworden met beauty en fashion vlogs op YouTube. Basically richt ze dagelijks een camera op zichzelf, haar make-uptas, zichzelf, haar kleerkast en nog een beetje meer op zichzelf. En daar heeft ze een winstgevende business uit gebouwd. Oké. Good for her. Vlogs boeien mij persoonlijk niks, maar good for her. Ik doe het haar niet na.

Op een dag besloot Jamie Li dat captions onder haar eindeloze stroom outfitfoto’s op Instagram niet voldoende waren om haar wijsheid met de wereld te delen, en schreef dan maar een boek. Sexy, but tired. But sexy. belooft vrouwen te helpen om ‘alle ballen in de lucht te houden’ én daarbij steevast sexy as hell te blijven. Read more

Elk pad is het juiste pad en waarom ik mezelf dat keihard blijf voorhouden

- Talitha 13 Comments

In mijn laatste week in Amsterdam (wat overigens alweer een volle maand geleden is, jongens, can you believe it?) liet ik, zoals mijn trouwe lezers en/of Instagram-volgers weten, een tattoo zetten om die periode uit mijn leven voor altijd bij me te dragen. Nu zijn tattoos niet goedkoop, waarde medemensen. Men rekent namelijk altijd een basisprijs – voor de tijd, inkt, apparatuur enzovoort. In de meeste shops betaal je daarom sowieso minstens vijftig á zestig euro, zelfs voor de allerkleinste tattoos. Zoals, bijvoorbeeld, drie ieniemini superdunne kruisjes boven elkaar. Nu ben ik inmiddels Hollandsch genoeg* om van m’n leven niet zoveel geld te willen neertellen voor zoiets onnozel kleins, dank je heel erg feestelijk. Dus besloot ik om dan meteen ook maar een tweede te nemen, als ik toch helemaal naar de tattoo shop zou gaan en weer met folie zou rondlopen en crèmetjes moest smeren achteraf enal. En zo geschiedde.

(*da’s echt een grapje, trouwens, want de gierigste mensen die ik ken zijn stuk voor stuk Vlamingen en de meest vrijgevige allemaal Nederlanders. Serieus.) Read more

De wonderbaarlijke test die van iedereen een special snowflake maakt

- Talitha 10 Comments

Het klinkt je waarschijnlijk wel bekend in de oren: “de test van 16personalities.com”, of zoals-ie echt heet: de Myers-Briggs-test. Als je ‘m niet al zelf hebt gedaan, dan heb je er wellicht al over gelezen bij een collega-blogger, want de test was het afgelopen jaar niet uit mijn blogfeed weg te slaan.

Het principe is simpel: aan de hand van een hele hoop stellingen wordt bepaald welkeen van de 16 persoonlijkheidstypes jij bent. Bij elk type hoort een heel boekwerk aan informatie over je persoonlijkheid, van je sociale vaardigheden tot je carrièrewensen en zelfs je opvoedstijl. Fans noemen de resultaten ‘scary accurate’ en er zijn hele online communities opgericht voor mensen van hetzelfde type, waar ze heelder dagen tegen elkaar kunnen verzuchten hoe geweldig het is om eindelijk eens begrepen te worden. Of zoiets. Beeld ik me zomaar in.

Unpopular opinion: ik vind die hele test bullshit.

Oké, voor de volledigheid moet ik twee kanttekeningen plaatsen bij deze stelling. Eén: ik vind het niet 100% bullshit. Aan het einde van deze post leg ik uit waarom. Twee: ik heb de test zelf gedaan en ja, ook ik was er een tijdlang van overtuigd dat Myers-Briggs me compleet had doorgrond. Tot ik er een beetje over ging nadenken.

Read more

Ik heb geen idee meer wat ik met mijn meningen aan moet

- Talitha 3 Comments

Weet je nog die keer toen ik een opiniestuk over boze veertigplussers schreef, een paar weken geleden? Dat werd geweldig positief ontvangen door de Charlie-redactie. Geweldig positief ontvangen op – oh ironie – Facebook ook. Maar genadeloos afgebrand door een aantal boze lezers op de website van Charlie zelf. Er stonden positieve comments tussen, jazeker, maar enkele lezers voelden zich zo ontzettend aangesproken dat ze meteen begonnen te schelden. Op het artikel en op mij als persoon.

Da’s nu al een tijdje geleden. En achteraf zit ik met zeer gemengde gevoelens. Sta ik achter wat ik heb geschreven? Ja. Ik vind dat mensen online veel te agressief zijn. Vooral veertigplussers. Wat ze in reactie op het stuk dan ook keihard hebben bewezen. Ik vind de boodschap van mijn stuk nog steeds positief: wees eens wat rustiger en liever voor elkaar op social media.

Maar niet iedereen las diezelfde boodschap in het stuk. Sommigen voelden zich persoonlijk aangevallen. En gingen denigrerend of agressief reageren. En goh, eerlijk gezegd worstel ik daar nog steeds mee. Read more

Hoe je slechte gewoontes kan veranderen (volgens de wetenschap)

- Talitha 10 Comments

“At its core, The Power of Habit contains an exhilarating argument: the key to exercising regularly, losing weight, being more productive, and achieving success is understanding how habits work. As Duhigg shows, by harnessing this new science, we can transform our businesses, our communities, and our lives.”

Zo. Da’s best wel een statement. Read more

Confessions of a skinny bitch

- Talitha 17 Comments

Dit stuk verscheen ook bij Bedrock Magazine.

Vorige week las ik op Romy’s blog dat ze voor het eerst in 8 jaar weer een spijkerbroek had aangetrokken. Say what?! Dat had ze zo lang niet meer gedaan uit onzekerheid over haar bovenbenen. Die verstopte ze liever onder wijde jurkjes en rokjes. En ja, beste lezer, nu mag je meteen doorklikken naar de desbetreffende blogpost om te checken of ze werkelijk zo’n monsterachtig lelijke bovenbenen heeft, en met uw eigen ogen aanschouwen dat het tegendeel waar is. Afschuwelijk mooie benen heeft ze ja, in de strakke skinny jeans (pardon, jegging) die ze rockt alsof ze al jaren niks anders draagt. Maar toch heeft ze die erg lang proberen te verstoppen.

Deze post was best wel confronterend voor mij. Want ik heb dus precies het omgekeerde gehad. Read more

Ik heb mijn ontslag ingediend, en toen?

- Talitha 3 Comments

Ik vond het best wel spannend om de blog over mijn ontslag te publiceren. Eerlijk gezegd ging ik ervan uit dat de meeste mensen mij gewoon een trunte zouden vinden.*

(* voor de niet-West-Vlamingen: heerlijk woord dat ‘flauw zijn’ betekent. Of zoiets. Lastig te vertalen, daarom juist o zo mooi.)

Maar de reacties bleken uitsluitend positief te zijn. Ik kreeg ook best veel reacties van mensen die in een soortgelijke situatie zitten. Mede-millennials die zich niet op hun plek voelen in hun huidige functie. Die het werk wel prima vinden maar ook niet meer dan dat. Die bang zijn dat ze er voor eeuwig zullen vastroesten. Zij lieten weten dat mijn stuk heel herkenbaar was.

Bij deze schrijf ik een follow-up blogpost. Niet omdat ik ineens een zelfverklaarde expert aangaande carrièrewendingen ben, of zo. Dit is geen expliciete oproep om first thing aanstaande maandag allemaal collectief ontslag te nemen. Dit is simpelweg een post over de nasleep van mijn ontslag, drie weken geleden, en de zeven dingen die ik daaruit heb geleerd. Read more