Pikantvrij leven

22 januari: Pikante-saus-dag

Vandaag mag er eens extra hard met de fles Tabasco, sriracha of ander tongschroeiend ongein geschud worden, want de wereld viert het bestaan van de pikante saus. Ik gun het u van harte, maar zelf bekijk ik de feestelijkheden toch liever vanop een afstandje.

Ik ben namelijk een enorm watje als het op pikant eten aankomt. Niet eens op een witte-westerse-mensen-die-niks-gewend-zijn-niveau, maar daar nog vér beneden. Laat ik het zo zeggen: zelfs de meeste Doritos-varianten zijn mij al te heet. Ik ben sowieso een saaie eter, eigenlijk. Ik ben meestal fan van de klassieke smaken. Chips? Paprika. IJs? Vanille. Chocolade? Melk. Broodje? Smos. En als ik eenmaal weet dat ik iets graag lust, dan ben ik geneigd om dat altijd te bestellen. In het verleden is het me te vaak overkomen dat, wanneer ik dan eens uit de band sprong en voor een zotte andere smaak koos, het tegenviel en ik mezelf vervloekte. Never change a winning team. Ik ben, kortom, zeer tevreden met mijn pikantvrij leven.

Read more

Goede voornemens

17 januari: Dump-je-goede-voornemens-dag

Jawel, u leest het goed: al die goede voornemens voor 2022 sneuvelen dit weekend al. Was je van plan om dit jaar meer te sporten, minder geld uit te geven of misschien zelfs voorgoed de sigaret af te zweren? Dikke kans dat je zondag toch weer de hele namiddag in de zetel doorbrengt, losgaat op Zalando of je longen in schoorstenen verandert. (Al dan niet tegelijk.)

Read more

West-Vlaanderen voor behinners (13)

instagram route kortrijk

Sinds een tijdje schrijf ik een wekelijkse column voor De Krant van West-Vlaanderen, omdat ik al eens graag ongevraagd mijn mening geef, en als ik daar dan ook geld voor krijg, nog veel liever. Ik schrijf elke week een stukje over allerhande – bestaande, maar ook compleet uit mijn duimen gezogen, waarschijnlijk – clichés die over West-Vlamingen bestaan en doe daar mijn zegje over, want ja, daar zat gans de provincie wel degelijk op te wachten, EWELJA. 

Als luie blogger pur sang bedacht ik vandaag dat het misschien wel tof zou zijn om die columns hier gewoon door te plaatsen. Ik krijg er in de krant maar 2.200 tekens voor, wat voor mij doorgaans net voldoende is om me net een beetje comfortabel in mijn inleiding te nestelen, dus dit is ook de ideale gelegenheid om alle darlings die ik tijdens het schrijfproces heb moeten killen weer tot leven te wekken.

Read more

Mijn beste (en slechtste) boeken van 2021

Traditiegetrouw deel ik in deze van twinkelende lichtjes en dampende glühwein overgoten tijd van het jaar een lijstje met alle boeken die ik heb gelezen, plus korte review en mijn bijhorend aantal sterren op Goodreads. (Alwaar u altijd welkom bent om mij te befrienden, trouwens.) Wie er geen genoeg van krijgt, kan ook mijn lijstjes van 2017, 2018, 2019 en 2020 nog eens raadplegen.

Het was gene vette dit jaar, want voor de eerste keer sinds 2016 heb ik mijn leesdoel op Goodreads niet gehaald. En zeggen dat er jaren tussen zaten dat ik vlotjes 40 boeken wegtikte, waarvan telkens een paar kleppers van meer dan duizend bladzijden. Ik weet niet precies waar het dit jaar aan lag, maar zelfs het vooropgestelde doel van 25 boeken lukte me niet, na een dikke leesdip in de zomer en de herfst. Ah well, volgend jaar beter, en gelukkig vielen er in 2021 slechts drie boeken écht tegen.

Read more

West-Vlaanderen voor behinners (12)

instagram route kortrijk

Sinds een tijdje schrijf ik een wekelijkse column voor De Krant van West-Vlaanderen, omdat ik al eens graag ongevraagd mijn mening geef, en als ik daar dan ook geld voor krijg, nog veel liever. Ik schrijf elke week een stukje over allerhande – bestaande, maar ook compleet uit mijn duimen gezogen, waarschijnlijk – clichés die over West-Vlamingen bestaan en doe daar mijn zegje over, want ja, daar zat gans de provincie wel degelijk op te wachten, EWELJA. 

Als luie blogger pur sang bedacht ik vandaag dat het misschien wel tof zou zijn om die columns hier gewoon door te plaatsen. Ik krijg er in de krant maar 2.200 tekens voor, wat voor mij doorgaans net voldoende is om me net een beetje comfortabel in mijn inleiding te nestelen, dus dit is ook de ideale gelegenheid om alle darlings die ik tijdens het schrijfproces heb moeten killen weer tot leven te wekken.

Read more

Talitha kijkt nog eens om naar haar blog

Sinds een goeie week of twee zijn mijn Lief en ik saaie getrouwde mensen, in tegenstelling tot daarvoor, toen we saaie ongetrouwde mensen waren. Iedereen vraagt me nu hoe het voelt om getrouwd te zijn, maar het is exact hetzelfde, alleen dan met een paar gram extra witgoud aan mijn lijf. Ik heb nog geen enkele keer ontbijt op bed gekregen sindsdien, dus op dat vlak is het EVEN EINDELOOS TELEURSTELLEND. Verder love ik hem natuurlijk longtime.

Read more

West-Vlaanderen voor behinners (11)

instagram route kortrijk

Sinds een tijdje schrijf ik een wekelijkse column voor De Krant van West-Vlaanderen, omdat ik al eens graag ongevraagd mijn mening geef, en als ik daar dan ook geld voor krijg, nog veel liever. Ik schrijf elke week een stukje over allerhande – bestaande, maar ook compleet uit mijn duimen gezogen, waarschijnlijk – clichés die over West-Vlamingen bestaan en doe daar mijn zegje over, want ja, daar zat gans de provincie wel degelijk op te wachten, EWELJA. 

Als luie blogger pur sang bedacht ik vandaag dat het misschien wel tof zou zijn om die columns hier gewoon door te plaatsen. Ik krijg er in de krant maar 2.200 tekens voor, wat voor mij doorgaans net voldoende is om me net een beetje comfortabel in mijn inleiding te nestelen, dus dit is ook de ideale gelegenheid om alle darlings die ik tijdens het schrijfproces heb moeten killen weer tot leven te wekken.

Read more

West-Vlaanderen voor behinners (10)

instagram route kortrijk

Sinds een tijdje schrijf ik een wekelijkse column voor De Krant van West-Vlaanderen, omdat ik al eens graag ongevraagd mijn mening geef, en als ik daar dan ook geld voor krijg, nog veel liever. Ik schrijf elke week een stukje over allerhande – bestaande, maar ook compleet uit mijn duimen gezogen, waarschijnlijk – clichés die over West-Vlamingen bestaan en doe daar mijn zegje over, want ja, daar zat gans de provincie wel degelijk op te wachten, EWELJA. 

Als luie blogger pur sang bedacht ik vandaag dat het misschien wel tof zou zijn om die columns hier gewoon door te plaatsen. Ik krijg er in de krant maar 2.200 tekens voor, wat voor mij doorgaans net voldoende is om me net een beetje comfortabel in mijn inleiding te nestelen, dus dit is ook de ideale gelegenheid om alle darlings die ik tijdens het schrijfproces heb moeten killen weer tot leven te wekken.

Read more

Wat een zwerfkatje je kan leren

Zondagmiddag maakten wij ons bijna dagelijkse wandelingetje naar de bakker enkele straten verderop. Halverwege zagen we een klein katje op de drempel van een voordeur zitten en, crazy cat people that we ongegeneerd are, slaakten mijn Lief en ik al meteen allerlei kreetjes en wilden we het aaien. Pas toen zagen we dat het een héél jong katje was, enorm mager en onverzorgd, met slijmerige oogjes en een snotterig neusje. Kortom: een zwerfkatje waar nog nooit een mens naar had omgekeken. Het liet ons dichtbij komen en reageerde amper op onze aanwezigheid, omdat het zo verzwakt was dat het niet eens de energie had om zichzelf te beschermen.

Ons hart brak in duizend stukken, dus we probeerden meteen allerlei hulplijnen te bellen. Eerst het asiel, maar dat is dicht op zondag, dus daar kregen we niemand te pakken en de voicemail vermeldde ook geen noodnummer of iets dergelijks. Toen ik daarna de politie belde, viel de vrouw aan de lijn helemaal uit de lucht, alsof er nog nooit van z’n leven in regio Kortrijk iemand al eens hulp gezocht heeft bij het zien van een zwerfdiertje. Vervolgens zuchtte ze en zei: “Ja, wij helpen daarbij niet hoor, mevrouw. Wij kunnen dat niet. En het asiel waar wij mee werken zal het ook niet willen als het beestje ziek is, dat weet ik al.” Nul komma nul hulp, dus. Toen ik daarna zei dat we het zelf naar een dierenarts wilden brengen, zodat het misschien naar het asiel kon zodra het genezen was, kreeg ik als reactie: “Ja maar, mevrouw, je weet toch dat je de rekening van de dierenarts dan zelf zal moeten betalen he?” Read more