De dingen des levens

Ik heb al ooit…

… op een bankje op een perron van Amsterdam Centraal geslapen, mijn eigen neus gepierced, diepvriespizza in de magnetron opgewarmd (en volledig opgegeten, en er eigenlijk ook intens van genoten, en dat meerdere keren, want ik ben walgelijk), helemaal in mijn eentje in New York City bij een meisje gelogeerd dat ik totaal niet kende, een schoen naar de DVD-speler gegooid in een poging hem uit te zetten omdat ik te bang was voor de horrorfilm op de televisie daarboven om dichterbij te durven komen, een eerste date gehad met een jongen die na een half uur al geanimeerd vertelde over zijn ontmaagding door een prostituee in Suriname, een boze lezersbrief ontvangen, verse pizza uitgedeeld aan daklozen, in een cabriolet gereden, in mijn eentje een film in de bioscoop gezien en dat helemaal prima gevonden, een verblijfsvergunning aangevraagd en gekregen na een uitvoerige check of ik niet ergens als terrorist of zoiets geseind stond, half tussen de deuren van een bus vastgezeten, en gegoogled wat ‘Eiffeltowering’ is om daar vervolgens ook ernstig veel spijt van te hebben.

Ik heb nog nooit…

… getuinierd, carnaval gevierd, met een Wii gespeeld, iemand een slagroomtaart in het gezicht gegooid ook al wil ik dat wel heel erg graag, met een scooter gereden, karaoke gezongen, “hm, laat ik eens een slaatje nemen” gedacht in een restaurant waar ze ook burgers hebben, Valentijn gevierd, langer dan een halfuur geschaatst en al helemaal nooit zonder minstens tien keer op mijn bek te gaan, Crocs gedragen (because obviously), een olijf gegeten, een lichaamsdeel gebroken, een baby verschoond, luidop “ik heb zoiets van” gezegd, iemand gezien die overleden is, gin tonic gedronken (en ik ben de allerlaatste twintiger in het westelijk halfrond die dat kan zeggen), een bijen- of wespensteek gekregen, iemand gekust in de regen, aan enige vorm van wintersport gedaan behalve dus olympisch op mijn bek gaan op ijs, of zo’n Dame Blanche-toetje van Mona helemaal opgegeten, want ik koop ze eigenlijk alleen maar omdat ze er zo mooi uitzien met die chocola die er dan van af druipt.

Honderdduizend miljoen dingen die ik al ooit of nog nooit heb gedaan waar we het uitgebreid over zouden kunnen hebben, en toch gaat het bij mijn Lief altijd over het feit dat ik nog nooit zelf het vuilnis naar de container heb gebracht, laat staan al ooit eens zelf de badkamer schoongemaakt.

Mannen.

Het leven zoals het is: crazy cat lady

Soms zit ik in de bus naar een van die poor bastards te kijken die doornat van de regen of murw geslagen door de hagel plichtsmatig achter een hond aan de leiband aansjokt. Dan voel ik het tot in de diepste krochten van mijn ziel: nee, nooit een hond voor mij. Dat is basically de voornaamste reden dat ik een hartstochtelijke fan van katten ben. Cat lady staat in mijn wereld synoniem voor lazy bitch. Want eigenlijk vind ik honden wel leuk hoor, maar alleen als ze van iemand anders zijn. Ze zijn zo vermoeiend. En behoeftig. En ik trek dat niet.

Nee, dan katten: bij uitstek de makkelijkst te verzorgen huisdieren. Je hoeft ze niet te wassen, uit te laten of af te richten. Ze zijn altijd schoon en zacht en ze stinken niet zo hard als ze uit een regenbui ontsnapt zijn. (De beruchte kattenvoer- slash dodebabyvogeltjeslucht die bij zo’n epische geeuw vrijkomt moet je er echter wel bijnemen.) Bovendien geven ze je een goed gevoel over jezelf omdat ze nog luier zijn dan jij, met gemiddeld 16 uur slaap per dag. Read more