Oftewel: mijn wekelijkse rubriek op zondag (en, oké ja, soms eens op maandag), waarin ik terugblik op de voorbije 7 dagen.
Highlights van de week
* Een gigantische snoeptaart geleverd krijgen op kantoor, bij wijze van nieuwjaarscadeautje van een klant.
* Het kattencafé in Kortrijk. Cat lady walhalla, waarlijks.
* Dat mijn 94-jarige oma nog steeds zo ontzettend bij de pinken is dat ze, ook in het bejaardentehuis waar ze al 15 jaar verblijft, probleemloos wildvreemden shockeert met vunzige grapjes over seksboekjes en hoe jammer het is dat niemand die ooit voor haar meeneemt als ze op bezoek komen. En dat zelf ook heel grappig vindt.
* Taart eten en cava drinken en een blij nichtje aanschouwen op haar verjaardagsfeestje.
* Uit ontbijten gaan met mijn Lief en beste vriend. Milk ’n Sugar in Ieper: ik kan het u aanraden als je voor 12,50 euro belachelijk veel ontbijt wil.
* Besluiten om binnenkort weer eens een dagje Amsterdam te doen en dat binnen de kortste keren al propvol gepland zien. Ik ben nog niet vergeten, hoera!
Dat was minder, vlinder
* Elke werkdag denken aan alle dingen die ik nog wil doen als ik thuis kom en dan telkens weer futloos en zonder zin in any of those things in de zetel ploffen. Is het het weer? Het gebrek aan zonlicht? Mijn fluctuerende uren slaap? De invulling van mijn werkdag? Mijn eetpatroon? Mijn gebrek aan beweging? Of dat alles samen op een hoop? Geen idee, maar productiever of interessanter word ik er in elk geval niet van. (Hence dit dodelijk saaie weekoverzicht, kweetet.)
* Dat ik geen kinderfeestjes gewend ben, jong. Zes uur lang in de directe nabijheid van acht exemplaren tussen 1 en 11 vertoeven, yikes. Hoofdpijn voor duuzd na afloop. (En neen, het kwam niet door de cava.)
* Die hoofdpijn werd, eenmaal thuis, nog zó veel erger dat ik er uiteindelijk misselijk van werd en twee keer uit m’n bed moest om alle verjaardagstaart er weer uit te gooien vooraleer ik een oog kon dichtdoen.
Uitkijken naar…
* Het second degree dinner dat aanstaande vrijdag op de planning staat. Zin in!
Na mijn werk steek ik ook niets meer uit hoor. Het komt bij mij wel door het weer denk ik. Ik plof in de zetel om al mijn opgenomen afleveringen van Bones te kijken. Ik kook tegen dat mijn vriend thuis is en dat is het :p
Ohja zo’n dinner zou ik ook wel eens willen op poten zetten, zeker bloggen hoe het is geweest! Milk ‘n sugar ken ik dan weer niet?
Ik ga er zelfs over schrijven in Charlie, dus komt goed 😉 en da’s dat koffiedink naast de Chinees!