Bekentenis: ik ben eigenlijk niet zo van de moeder- en vaderdag. Soms geef ik een cadeautje, soms stuur ik een kaartje, soms sla ik het een jaar over. Omdat mijn ouders er zelf nooit een ding van maken, eigenlijk, denk ik. Net zoals met hun verjaardagen: gewoon een dag zoals een ander. Zij doen niet van die zotte dingen zoals mijn Lief en ik, die elk jaar consequent allebei vrij nemen op onze verjaardagen, die steevast een hele dag lang samen alles doen waar we zin in hebben, die al maanden van tevoren bezig zijn met De Perfecte Cadeautjes vinden voor elkaar en stiekem het voorgaande jaar proberen te overtreffen in originaliteit dan wel awesomeheid. Wij zijn dan ook millennials die al sinds onze geboorte te horen hebben gekregen dat we ~*speciaal*~ zijn, mevrouw, ge moet daarop niet letten. Het is een generatieding. Al onze accomplishments, zoals weer een jaar langer leven, moeten uitgebreid gefêteerd worden.
Mijn ouders, daarentegen, doen gewoon normaal op hun verjaardag. Een dag als een ander. Niks speciaals, behalve dat ze al eens een kaartje in de bus krijgen, een handvol sms’jes en sinds ze samen met hun generatiegenoten de wondere wereld van de social media hebben ontdekt – send help – een paar dozijn virtuele verjaardagswensen. Maar verder? Niks te verlof nemen of taart eten. Vroeg opstaan en gaan werken, dadde. Hashtag West-Vlaamser wordt het niet.
En dus heb ik nooit de gewoonte aangeleerd om voor verjaardagen, vader- of moederdag speciaal richting de West-Vlaanders af te zakken, omdat er toch nooit een feestje of een dinertje is gepland, en ik dan wel eens een bloemetje meeneem als het me past. Stom, eigenlijk. Het ligt ook een beetje aan het feit dat ik enig kind ben, vermoed ik. Voor mijn Lief en zijn broers zijn dingen als verjaardagen, moeder- en vaderdag steeds een goed excuus om alle gezinsleden nog eens samen te krijgen, zeker sinds er kleinkinderen zijn. Maar ik ben een kinderloze enige dochter en mijn ouders houden niet van al te veel fuss, dus doen wij gewoon gewoon.
Een tijdje geleden kreeg ik van Greetz.be echter de kans om mijn moeder een mooi cadeau te bezorgen, speciaal voor moederdag. Ook dit jaar had ik daar uit mezelf eigenlijk amper aan gedacht, dus dat kwam wel goed uit. Ik mocht iets uitkiezen op hun website en vond daar toen zoveel imposante boeketten dat ik na een kwartier al door de bomen het bos niet meer zag, laat staan de bloemen. (Badum-tsssss.)
En toen! Toen zag ik dat er ook een selectie kamerplanten was en laat ik nu nét mijn nooit-geweten-dat-die-er-zat innerlijke plantenvrouwtje gevonden hebben. De afgelopen paar weken heb ik ons halve appartement al volgestouwd met allerhande mooie planten, dus de beslissing was vrij snel gemaakt. Ik koos een lekker hippe Monstera-plant uit en besloot ‘m bij mij thuis te laten leveren, zodat ik mijn cadeautje zelf kon langs brengen op moederdag. Kwestie van dit jaar toch eens een effortke te doen.
Zo geschiedde. Ik plaatste mijn bestelling en bam, twee dagen later stond er al een gigantische doos in mijn living te blinken. Heel stevig ingepakt, met de pot verankerd in een soort kartonnen bodem waardoor de plant steeds rechtop zou blijven staan, maar met voldoende ruimte vanbinnen om gekneusde bladeren te voorkomen.
En zo trokken we afgelopen zondag dus richting de bakermat en onze beider moeders. De plant ging kleutergewijs mee, veilig ingesnoerd op de achterbank. Of onze biologische klok al tikt? Zolang wij katten en planten hebben om te bemoederen dan wel te bevaderen kunnen wij dat allemaal reuze onder controle houden, wij.
Bij moederlief aangekomen maakte ik al meteen indruk met mijn XXL doos. Na wat trek- en wrikwerk (serieus goed ingepakt, zei ik toch al) slaagden we erin om de Monstera heelhuids uit de doos te krijgen. Drie dingen vielen me daarna meteen op. Eén: ik had er geen mooie pot bij besteld, maar kreeg die er blijkbaar toch sowieso bij. Een heel coole katoenen pot, zelfs, met een soort plastic waterdichte binnenkant.
Twee: er zat slechts één gaatje in één blad. Terwijl de Monstera toch bekend staat als de gaatjesplant en, uh, redelijk herkenbare bladeren heeft. VERKEERDE BESTELLING OF WAT? Neen. Google leerde me al snel dat jonge Monstera-planten altijd solide bladeren hebben en pas na een tijdje, zolang ze in goede gezondheid verkeren, gaatjes beginnen te krijgen. Zo ontwikkelt elke plant zich ook op een compleet unieke manier, wat dus eigenlijk wel heel cool is en mijn kersverse innerlijke plantenvrouwtje toch een dansje deed placeren.
Drie: ik wilde er zelf ook één. DAMN YOU, MOEDERDAG.
Mijn mama was bijzonder blij met haar cadeau én toen bleek ze ook nog eens de dag daarvoor een moederdagpakketje van VTM in de bus te hebben gekregen. Ik was inmiddels al glad vergeten dat ik dat ook nog had gedaan, enkele weken geleden, in de rapte nadat ik reclame op tv had gezien voor die actie – maar mijn moeder was zwaar onder de indruk dat ik een kaartje met foto én een bloemenzaaipakketje had geregeld bij VTM of all places, Speciaal Voor Haar, als enige moeder in de wereld.
Om maar te zeggen: ik heb zwaar dochterpunten gescoord dit weekend, waarvoor immens veel dank aan mijn werkgever en de fijne mensen bij Greetz.be.
Mooie plant zeg, wat een goed idee die Greetz! ?
Dat doosje van VTM zag ik bij enkele langskomen. Zelf heb ik me een middag in Willy Wonka-modus gezet en pralines gemaakt met een witte chocoladeroomvulling. Ondertussen heb ik het lege doosje al weer terug gekregen zodat ik het in de toekomst nog eens kan vullen. Jaja, kei subtiel en zo.
ssst, ‘k heb deze week net megadoos tros balonnen voor mijn zus haar verjaardag besteld op greetz…’k ben benieuwd hoe ze gaat reageren. We doen immers ook nooit veel speciaal maar nu gaat het toch grote verjaardag zijn en ik ben niet in de buurt, dus ‘k wou haar toch verrassen.