Keek op de Week #50

You guys, de dagen en weken vliegen hier voorbij dat het geen naam heeft. Ik heb serieus nog maar de ene Keek geschreven of het is ineens alweer tijd voor de volgende. En met ‘ineens’ bedoel ik ‘al twee dagen geleden’. En met ’tijd’ bedoel ik ‘verschrikkelijk hoog tijd want het is alweer bijna weekend vooraleer je er eindelijk eens aan begint, vrouwmens’. Zodus, bij deze, laten we niet langer talmen en gewoon doen waarvoor we met z’n allen hier tezamen zijn gekomen: lezen wat ik de afgelopen 7 dagen (enfin, tot afgelopen zondag welteverstaan) zoal heb uitgespookt!

Highlights van de week

* Woensdag ging ik voor de eerste keer een dag werken in ons kantoor in Brussel. Ik kon carpoolen met een collega, wat uiteindelijk met file inbegrepen even lang duurde als de reis met het openbaar vervoer zou zijn, maar bon, het was wel gezellig. Ons kantoor blijkt pal naast de VRT te zitten en kijkt uit op de bijbehorende oostblok-flashback-inducing toren. Iets minder gezellig.

* Donderdag bleef mijn schoonbroer bij ons logeren omdat hij een krankzinnig vroege afspraak voor werk had in Antwerpen. We hebben samen gekookt, naar ‘Zelfde deur, 20 jaar later’ gekeken (zoveel hartjes voor dat programma) en elkaars virtuele hoofd ingeslagen in Mortal Kombat op de PS4. Good times were, kortom, had by everyone.

* Minstens even tof was het feit dat hij met de auto kwam, wat een first world luxe is die wij niet bezitten en waar we dus maar al te graag misbruik van maakten door hem meteen mee te slepen naar de Colruyt voor de grootste boodschappen-haul die ze daar waarschijnlijk in maanden gezien hebben en die onze gecombineerde maaltijdcheques toelieten.

* Op zaterdag was ik in Ieper, alwaar ik spontaan kaffie kon gaan drinken bij Kaffie met mijn beste vriend, die onverwachts niks te doen had.

* Die zaterdag begon al goed met een ochtendwandeling met mijn Lief en zijn petekindje naar de ‘saapjes’ in een wei verderop, waarop ze honderduit vertelde over haar eerste weken op school en het grote feest voor haar broer de volgende dag. ’s Middags ging ik babycadeautjes kopen met haar en mijn schoonmoeder en pannenkoeken eten en bedacht ik hoeveel geluk ik eigenlijk heb met het feit dat mijn schoonfamilie überhaupt zo fijn is dat ik zulke dingen gewoon met hen kan doen, zonder mijn Lief erbij, en dat ik het op de koop toe nog plezant vind enal.

* Het bleek Weekend van de Klant te zijn a.k.a. gratis cava in random winkels, gratis zakjes popcorn bij de HEMA gewoon zomaar omdat ik besta en in de winkel was enal en natuurlijk korting everywhere, wat mijn eerste salaris op de bankrekening inmiddels al geweten heeft.

* Zaterdagavond gingen we spontaan bij een vriendin langs in Kortrijk, waar mijn Lief voor ons drieën kookte en we Bellini dronken bij het eten en onder dekentjes Netflix keken. Meer moet dat soms niet zijn, maar de Kinder-Bueno-ijsjes die ze had gekocht in de Auchan waren toch wel definitely een dik pluspunt.

* Zondag was vroeg opstaan en dus eigenlijk een minpuntje, ware het niet dat het voor de goede zaak was: het baby-ontbijt van ons neefje. Ik heb het eerder al gezegd en ik zal het tot het einde van mijn dagen blijven zeggen, hastn, maar niks in het universum maakt mij gelukkiger dan een uitgebreid ontbijtbuffet. En dan mocht ik nog de hele ochtend cava drinken ook.

* En alsof het allemaal niet beter kon worden, mocht ik een stapel pizza’s gaan ophalen voor de lunch van alle mensen die hielpen bij het opruimen. Blessed day, waarlijks. 

Dat was minder, vlinder

* Ons appartement in Borgerhout is echt mosquito central en bij uitbreiding de-hele-fucking-insectenwereld-central, what the literal flying fuck. In Amsterdam hadden we er bijna nooit last van, maar afgelopen week vond mijn Lief op diverse uren van de nacht maar liefst vier muggen, een dikke spin en een verdwaald papiervisje op de muren van onze slaapkamer. UGH.

* En dan zat er op een ochtend nog een grote, dikke spin op het stuur van mijn fiets ook. Of ik mijn Lief vanaf de stoep door de ramen bij het balkon heen naar beneden geroepen heb om hem voor mij te verjagen? TZALNOGNIE.

* Twee seconden daarna trapte ik bijna op een dood baby-eendje-achtig-iets dat voor onze deur lag en ogenschijnlijk gewoon, boem, uit de lucht gevallen was. Spontane zelfmoordactie op jonge leeftijd? Duidelijk staaltje favoritisme van mama bij de vlieglessen? Subtiele poging van de buren om mij te vertellen dat ik niet gewenst ben in de buurt? Wie zal het zeggen, jong.

* Ineens weer moeten typen op zo’n totaal niet efficiënt werkend azerty-toetsenbord. Ja, ik weet dat Vlamingen eraan verknocht zijn, maar geloof me vrij wanneer ik zeg dat dit enkel het geval is omdat we met z’n allen simpelweg niet beter weten. Ik vond het negen jaar geleden ook verschrikkelijk om in Nederland ineens qwerty te moeten typen op de computers van de universiteit, maar toen ik er eenmaal mee weg was ontdekte ik dat het zo ongelofelijk veel logischer, praktischer en sneller is. I mean, er is een reden dat letterlijk de hele wijde wereld (behalve België en Frankrijk) qwerty gebruikt. Inmiddels haat ik het fiercely om weer azerty te moeten typen op mijn werklaptop. Enfin, het is weer even wennen, maar ik kan het wel. Ik heb nu alleen het probleem dat ik ’s avonds ineens azerty typ op mijn eigen qwerty, a.k.a. deze blogpost schrijven duurde twee keer zo lang als normaal. En ,ijn winnen kunnen er ql eens zo uit zie,. #remigratieperikelen

* Vrijdagavond gingen we met vrienden iets drinken in Ieper en besloten dan maar het gloednieuw geopende en veelbelovend genaamde Vinyl & Chill te bezoeken, wat echt in de verste verte niet bleek te zijn wat de naam doet vermoeden. Ja, ze verkopen er vinyl (maar niet zo heel veel en primarily van de rommelmarkt afgedankte plaatjes van lang vergeten B-artiesten uit de lage landen), maar neen, het was allesbehalve chill. Het kan aan mij liggen, maar TL-lampen, mottig blauw vasttapijt, kale witte muren en een algehele cafetaria vibe vind ik nu eenmaal niet echt chill. Jammer, want zó veel potentieel.

Uitkijken naar…

* Volgende zaterdag door een local meegenomen worden op een tour in Brussel die mij misschien eens zal overtuigen dat het wél een toffe stad is, in tegenstelling tot wat ik al heel mijn leven denk.

7 thoughts on “Keek op de Week #50

  1. Er is een sneltoets om qwerty azerty te laten zijn en andersom. Op Windows in ieder geval, op een Mac kun je het vast ook wel instellen. Ondanks die sneltoets ben ik niet van plan qwerty ooit in te wisselen (extra punten voor jouw flexibiliteit), maar ik kan inmiddels wel redelijk met alle azerty-spullen van mijn vriend omgaan.

    1. I know, maar ik wil het allebei gewoon flawless kunnen, haha. Plus: ik typ niet volledig blind dus moet soms wel eens kunnen spieken op m’n toetsenbord ?

  2. Haha oké ik zal dees account nog maar eens gebruiken. Kan je niet meer ditch bitchen nu want anders blijf je er tot in de oneindigheid van overtuigd dat Brussel een kutstad is dus DOEI TOT ZATERDAG (ik ga nu even nadenken over wat we allemaal moeten zien op de beste rondleiding ooit).

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *