Oftewel: mijn wekelijkse rubriek op zondag (en, oké ja, soms eens op maandag dinsdag), waarin ik terugblik op de voorbije 7 dagen. Maar dan deze keer op de voorbije twee weken, want ik loop achter.
Highlights van de week
* Mijn schoonbroer- en zus + kroost waren op bezoek in Antwerpen. Vorig weekend was het nog best wel mooi weer, dus gingen we naar het Rivierenhof, alwaar ik elke vierkante centimeter van elk speelplein van dichtbij heb gezien, een van de smerigste spaghetti’s van mijn leven heb gegeten, een bruid met een jurk gezien die in elk opzicht exact het tegenovergestelde was van wat ik zelf wil en verontrustend veel bomen met ‘opgepast, processierups!’-linten heb gespot. Daarna gingen we naar de Zomerbar van Antwerpen, wat echt een ge-wel-dig concept is. In de bocht van de Schelde, goed weggestopt van de rest van de stad, vol met zand en strandstoelen en lichtjes en de coolste, kleurrijkste in elkaar geknutselde speeltuin die ik ooit heb gezien. Ook niet onbelangrijk: het aanbod eten is overvloedig en lekker. Er is een zomerbib en een circus en de mojito’s kosten er maar 6 euro. Aanrader!
* Ik ging voor de eerste keer ooit naar Pairi Daiza en dat was redelijk overweldigend. Wat een gi-gan-tisch park! Zoveel dieren! En zo mooi allemaal! Op voorhand vond ik 34 euro voor een ticket nogal prijzig, maar als je het vergelijkt met pakweg de Zoo van Antwerpen (dat slechts een paar euro goedkoper is) vond ik het zeker de moeite waard voor dik 10 uur tjolen en verwonderd om ons heen kijken. Er zijn wel erg weinig verzorgers zichtbaar in het park aanwezig, waardoor we ons de hele dag stoorden aan idioten die dieren probeerden te voeren of aaien, en we zelfs één keer een kwartier vruchteloos stonden te wachten op hulp toen we vermoedden dat het gordeldier toch wel redelijk dood lag te wezen. (We hebben het telefonisch gemeld en ze zouden iemand sturen, zeiden ze, maar we hebben helaas nooit ontdekt hoe het is afgelopen.)
* Het derde seizoen van Stranger Things in één weekend bingen.
* En ook: After Life van Ricky Gervais. Zes afleveringen van een half uur met de perfecte combinatie van misantropische zwarte humor en hartverwarmende sentimentaliteit. Loved it.
* Gratis plantjes en bloemen mogen uitkiezen op werk om te adopteren omdat ze na opnames overbodig waren.
* Op werk in een meeting zitten waar ineens rare dingen gebeuren. De hele dag al verhalen horen over candid camera pranks van Make Belgium Great Again in de gangen van ons gebouw. Grapjes maken in de trant van ‘ha, we zitten waarschijnlijk ook in een prank!’. En dat het dan keihard waar blijkt te zijn. Work at a mediabedrijf, they said, it will be fun, they said, maar dat je dan ook soms in belachelijke situaties op tv verschijnt, dat lieten ze achterwege. Enfin, if I make the cut: te bewonderen op uw beeldscherm ergens dit najaar.
* Een Bocadero Beachke en een Beyond Burger gedaan met een paar ex-collega’s in Antwerpen. Ontdekt dat Bocadero onder locals bekendstaat als een redelijk Ibiza-achtige fancy hangplek voor jongens met polootjes en meisjes die hoge hakken dragen naar strandbars (ik citeer: ‘toch veel te posh voor Talitha?’), terwijl ik er dus best wel fan van ben. Ik hang wel altijd in een strandstoel in een van de minder populaire barretjes aan het einde, waardoor ik de posh people aan het begin nooit zie, en dat verklaart. Ook ontdekt dat de Beyond Burger (100% plantaardig) van Ellis best te vreten is, maar dat de claim ‘niet van echte te onderscheiden’ zwaar overdreven is.
* Een jeans kopen bij Uniqlo en al heel blij zijn dat-ie slechts 29,90 euro kost en dan aan de kassa slechts 9,90 euro moeten afrekenen, want solden. Love you, solden xoxo
Dat was minder, vlinder
* Een agressieve pelikaan in Pairi Daiza veroorzaakte een klein relletje door ineens de doorgang te versperren en naar random mensen te happen. Speciaal.
* Mijn voeten deden een dag later nog steeds pijn van al dat gepairidaiza.
* Ik heb eindelijk mijn op maat gemaakte slaapdoppen waar ik al weken naar uitkeek en nu blijken het regelrechte marteltuigen voor mijn oren. Ze werken heel goed, maar zijn serieus enkel geschikt voor rugslapers. (Spoiler: ben ik niet.) Elke nacht word ik wakker van de helse pijn in whatever oor ik op lag te slapen en moet het ding eruit. Enkele uren later gebeurt hetzelfde nogmaals voor de andere kant. Ik ben er nog niet over uit of ik er gewoon aan moet wennen of ze ritueel moet verbranden en leren leven met shitty yet pijnloze exemplaren van mousse. #anticlimax
* Na drie weken wachten kreeg ik finally de (zorgvuldig uitgekozen na urenlang googelen) pot voor mijn palmplant geleverd, met een dikke vette barst erin. Je zou denken dat een winkel die letterlijk niks anders dan bloempotten verkoopt het wel eens handig kan vinden om hun dozen te labelen met ‘BREEKBAAR’, maar blijkbaar leg ik de lat der verwachtingen te hoog op dat vlak.
* Onze langverwachte parkeerplaats bevindt zich in een parkeergarage van een flatgebouw dat nog steeds niet helemaal af is, waardoor de inrit op die van een bouwwerf lijkt en er de helft van de tijd mensen doodleuk hun auto voor parkeren. Daarnaast staat er ook een permanente laag water in, want het verhelpen van dat probleem moet wachten tot na het bouwverlof. Trekt inmiddels ook al hordes muggen en vliegen aan. Kortom: 100 euro per maand well spent.
Uitkijken naar…
* De première van The Lion King. Ik tel al een jaar lang af naar deze film en mag er nu gratis heen dankzij mijn werk, woohoo!
Het Rivierenhof? Jij leeft gewoon in het decor van mijn lievelingspodcast Bob? Ik ben jaloers!
Haha yep, in Borgerhout! Wel de andere kant hoor, dus ik moest de straten die ze noemt wel opzoeken. Maar het Rivierenhof is ook zonder de podcast zeker de moeite waard om te bezoeken 🙂
Hoera voor gratis plantjes. Wel handig dat je nu een bedrijfswagen hebt want anders was het een uitdaging geweest om die plantjes levend thuis te krijgen.
Door die (hihi) moest ik meteen aan Adam Sandler in Billy Madison denken. Mijn broers hebben die film vroeger echt super vaak gezien.