Vandaag is Liese van Shout Your Heart Out te gast op deze blog. Liese en ik komen allebei uit Ieper, maar we kennen elkaar enkel virtueel, via de blogwereld. Toch is het feit dat ze mijn bakermat deelt en zelf nog in de streek woont redelijk doorslaggevend geweest voor mijn ontdekking van haar blog. Want Liese schrijft zo heerlijk nuchter en relativerend, over de alledaagse dingen, met af en toe een sappig stuk Westhoek-West-Vlaams, dat ik eigenlijk altijd met een glimlach zit te lezen.
Ik geef het toe: voor mij is Shout Your Heart Out een klein stukje Westhoek op het internet, waar ik even graag regelmatig naartoe reis als het echte stuk. De vergelijking bedoel ik ook zeker in de positieve zin. Dus niet het soort Westhoek waar je overdag alleen maar gepensioneerden in schamele tea-rooms ziet zitten en waar iedereen het constant over het weer heeft bij gebrek aan betere gespreksstof, als ze al niet een uur aan het zagen zijn over l e t t e r l i j k a l l e s. Want o ja, ook dat is zeker mijn bakermat. Hashtag er is een reden dat ik ben weggegaan. Die soort, die bedoel ik niet. Maar wel: het gezellige, warme, nuchtere stukje Zuid-West-Vlaanderen waar je altijd wordt binnen gevraagd voor een zatte kaffie. Waar droge humor een soort provinciale sport is. Waar we met z’n allen stiekem best wel trots zijn op ons 25-letterihe alfabet en we alsnog elke variatie van dat gewauwel feilloos aan de juiste streek kunnen linken. Waar je probleemloos elk weekend al om 11 uur op zondagochtend aan de cava en toastjes zit bij familiebezoek.
De blog van Liese is all that and more. Toch altijd een beetje een warm dekentje voor mij, en een beetje nostalgie, en vooral veel humor. Dus bij deze geef ik hier ongelofelijk graag eens het woord aan Liese.
