De laatste weken las ik bij een aantal bloggers geregeld over de zeven hoofdzonden, maar dan onder de vlag #ouderzonden die in het leven is geroepen door Romina en Annelore. Elke zonde is daarbij omgezet naar een concrete vraag over het ouderschap die alle bloggers in een post beantwoorden. Heel boeiend leesvoer, vond ik, al was het maar omdat de opvoedingsfilosofie van Romina helemaal mijn ding is.
Toen zag ik op het lijstje met bloginspiratie voor 40 dagen bloggen van Kathleen, waar ik met mijn gare ik-heb-net-wederom-11-uur-aan-een-stuk-op-kantoor-doorgebracht-brein doorheen zat te scrollen – want help, weer een nieuwe dag, wat moet ik hier nu weer uit mijn botten slaan?! – een vraag staan over de zeven hoofdzonden.
Dus ja, oké, universum, als je me ZO GRAAG hierover wil zien schrijven, dan doe ik het wel. Al is het maar omdat ik zo toch weer zeven blogposts kan vullen. (Heb je ooit al een deelnemer aan #40dagenbloggen zo hard horen zagen elke dag over het deelnemen en hoeveel posts je dan wel niet moet vullen en hoe godvergeten veel te druk ze het hier voor hebben? Ik ga voor het record, ja, inderdaad.)