Deze blogpost werd eerder ook al gepubliceerd bij Charlie Magazine.
“Hey, meisje, psst!”
Het is elf uur ‘s avonds en ik ben in mijn eentje op weg naar huis. Al sinds ik de tram ben uitgestapt loopt er een man achter me aan. Zijn huidskleur wordt verraden door het dikke accent waarmee hij mijn aandacht probeert te trekken. Hij draagt gouden sieraden die me bij het uitstappen al bijna verblindden. De geur van verschaalde sigaretten is penetrant. Ik voel me niet op mijn gemak. Ik moet nog een paar straten door naar mijn vertrouwde voordeur, maar ze lijken allemaal uitgestorven. Read more