Oftewel: mijn wekelijkse rubriek op zondag (en, oké ja, soms eens op maandag), waarin ik terugblik op de voorbije 7 dagen.
Highlights van de week
* Sinds een tweetal weken is de zomervakantie ook officieel ingezet op de Vlaamse wegen, which means: geen file. Gewoon niks, nada, noppes, elke dag van de week. Op ons gemak over de E19 cruisen ’s ochtends en al na een halfuurtje in Vilvoorde staan, in plaats van de usual drie-kwartier-als-je-karma-goed-zit-maar-meestal-een-uur. Een jaar geleden had ik nooit van m’n leven kunnen bedenken dat ik hier ooit zo intens gelukkig over zou kunnen zijn, waarlijks.
* Sorbetijsjes van de JOE-ijskar op werk.
* Op de warmste dagen van de week was simpelweg op kantoor zitten al een enorme highlight, want airco.
* Een meeting bij Shelter, het productiehuis van o.a. Hoe Zal Ik Het Zeggen en Wat Als? en mijn beloved Studio Tarara en daar stiekem richting de planken vol prijzen wanderen en nu kunnen zeggen dat ik drie echte Emmy Awards van dichtbij heb gezien. (Het tegelijkertijd een beetje té gênant vinden om er ook een foto van te nemen, want acting cool enal, dus je zal me gewoon op m’n woord moeten geloven.)
* Brownies bakken met framboosjes in.
* Het vierde seizoen van Queer Eye.
* De eerste keer boodschappen doen nadat je maaltijdcheques zijn gestort. En alles meenemen wat je wil. Vervolgens de hele rit in een auto vol heerlijke van-die-versgebakken-krokante-maar-toch-luchtige-pistoletjeslucht zitten kwijlen. Thuiskomen en je helemaal volproppen met said pistoletjes en al het zojuist gekochte beleg.
* Na dagenlang een binnentemperatuur van 30 graden proberen te doorstaan eindelijk de hemelsluizen zien opengaan en alle ramen en deuren openzetten en de cold bliss van een doorsnee natte Belgische zomerdag voelen.
* Mijn Lief maakte lasagne. De lasagne van mijn Lief is fantastisch. De lasagne van mijn Lief verdient z’n eigen vermelding hier. Yep.
Dat was minder, vlinder
* Na een meeting in Antwerpen een terrasje doen met collega’s op de warmste dag van het jaar. Tof. Maar vooral warm en plakkerig. Naar de tramhalte lopen en al bijna doodvallen door de constante sensatie van rondlopen in een gigantische haardroger. Vijf minuten zweten op het bankje van de halte. Beseffen dat de trams geannuleerd zijn door de hitte. Een kwartier naar huis moeten lopen en nog veel harder bijna doodvallen.
* Twee keer een tragisch nieuwsbericht zien passeren uit de bakermat. Twee keer de betrokken mensen blijken te kennen. Niet bijzonder goed, maar toch. Even slikken.
* Instagram niet meer kunnen openen zonder een eindeloze parade van vakantiefoto’s te zien. Ik zou het u allemaal ontzettend graag met heel mijn hart gunnen, I swear, maar sommige sukkelaars zitten nu eenmaal nog een hele tijd vast op kantoor, alwaar een schommel van bamboe en behangpapier met vage jungletaferelen in de ‘Into the wild’-brainstormruimte dezer dagen the closest things to exotische Bali-taferelen zijn. Have mercy.
Uitkijken naar…
* De verjaardag van mijn Lief, want dan hebben we allebei vrij en gaan we leuke dingen en kan hij ein-de-lijk alle cadeautjes openmaken die ik al maanden aan het verzamelen ben.
Oh yes, leve filevrije werkdagen! Binnen een aantal weken moet ik mezelf terug in een volle trein proppen, maar daar denk ik nu nog even niet aan. En hoera voor maaltijdcheques en volle winkelkarren! Standaard hét moment van de maand waarop ik als een zot voedsel begin te hamsteren ?
De enige keer dat ik een pot echt Ben & Jerry’s ijs koop: als mijn maaltijdcheques gestort zijn :p