Oftewel: mijn wekelijkse rubriek op zondag, waarin ik terugblik op de voorbije 7 dagen.
Highlights van de week
* Maandag was ik jarig! Ik had een dag vrij genomen, dus ik kon lekker de hele dag doen waar ik zin in had. Zijnde: brunchen met mijn Lief, cadeautjes openmaken, de kaarsjes op mijn verjaardagscupcake bij De Drie Graefjes uitblazen, een heel klein beetje kleding shoppen, veel te weinig boeken shoppen, pizza eten for dinner en Breakfast at Tiffany’s kijken, per usual.
* Dat door mijn vrije dag op maandag de werkweek ineens zoveel korter aanvoelde.
* Voor mijn verjaardag heb ik op dinsdag mijn team getrakteerd op Halloween themed donuts van de Dunkin.
* Op donderdag heb ik dan nogmaals voor het hele kantoor getrakteerd samen met een collega die op die dag jarig was, in de vorm van uitdeelzakjes met snoep. Zoals op de basisschool, ja. En BLIJ dat al die volwassen mensen op kantoor waren, y’all! Het is ook weer eens iets anders dan de standaardtaart op de keukentafel met een briefje erbij, natuurlijk, twee mensen die persoonlijk kleurrijke verrassingszakjes komen uitdelen 🙂 Tipje voor als je jezelf binnenkort ook eens keipopulair wil maken onder collega’s.
* Maandag was de officiële geboorte van de Belgische dochter van Wayne Parker Kent, wat compleet toevallig dus samenvalt met mijn eigen geboorte 26 jaar geleden, a.k.a. de enige Belgische dochter die ons bedrijf tot voor kort telde. Vlaamse sales- en redactietalenten die op zoek zijn naar een job in Antwerpen bij een fantastisch leuk bedrijf: dit is onze Belgische website, waar je kan doorklikken naar de vacatures.
* Kanaal Z maakte een filmpje over onze uitbreiding naar België (in samenwerking met Mediahuis, overigens) en ik zit in dit filmpje (vanaf 5:50). Of in ieder geval mijn foto. In een raad-de-leeftijd-quiz die een tijdje geleden op NSMBL stond. Maar goed, details shmetails: ik ben beroemd en meer woorden moeten we daar niet aan vuilmaken.
* Albert Heijn is KEIHARD Tony’s Chocolonely aan het neppen met hun vernieuwde en zwaar uitgebreide Delicata-assortiment, maar ik vind het niet erg want yes yes yes nog meer gekke smaakjes en zelfs een beetje goedkoper dan ouwe Tony. Deze week heb ik de AH-versie van mijn favoriete Tony (melk-popcorn-discodip) geprobeerd, maar dan met karamel in plaats van discodip. De verpakkingen zijn in ieder geval even leuk en kleurrijk. De chocolade zelf is, tja, niet Tony, maar zeker wel prima. En popcorn is altijd een winner bij mij, dus ik was blij!
* HET NIEUWE SEIZOEN VAN STRANGER THINGS IS ER, YOU GUYS!!!
Dat was minder, vlinder
* Mijn verjaardagsbrunch viel tegen, helaas. Hoe kan dat überhaupt? Brunch is supposed to ALWAYS be great, weetwel? Plus: we gingen naar Staring At Jacob, tot voor kort dé brunchplek in Amsterdam. Serieus, staat in álle lijstjes die je online kan vinden. Ze zijn echter een hele tijd dicht geweest en sindsdien is het blijkbaar niet meer wat het geweest is. Jammer.
* Een aantal collega’s hebben deze week te horen gekregen dat, als gevolg van reorganisatie (die losstaat van onze Belgische uitbreiding), hun contract niet verlengd wordt. Dat nieuws kwam voor iedereen als een donderslag bij heldere hemel, dus de sfeer op kantoor was op z’n zachtst gezegd ‘ongemakkelijk’ deze week.
* Aan de hand van een naar eigen zeggen foolproof recept for dummies van een collega heb ik op een avond dat ik alleen thuis was nog eens een poging gewaagd om te koken. Als in: iets anders dan pasta + saus uit een potje + wat groenten erbij geflikkerd + shitload kaas. Bij stap 2 liet ik – uiteraard – de uien al aanbranden, dus dat was fantastisch. Verder ging het nog wel redelijk goed, tot ik gedroogde oregano nodig had en niet wist welke van de miljoen gedroogde kruiden in ongemarkeerde potjes in onze kast nu in godsnaam oregano was. Foto genomen en dan maar via WhatsApp aan de collega gevraagd. Totale n00b-actie. Het resultaat was uiteindelijk best wel lekker though!
* Weer getuige geweest van een lekker potje verkeersagressie om 8u45 op woensdagochtend op een willekeurige gracht in de Amsterdamse binnenstad. Dat mensen daar zo hun tijd en humeur aan kunnen verspillen zal ik echt nooit begrijpen.
* Sinds het bezoekje van de fluffiest puppy ter wereld hebben andere collega’s (waarschijnlijk in een hardnekkige poging om ook een beetje leuk en interessant te zijn, of zo) ook hun hond mee naar kantoor genomen. Zoals een gigantische labradoodle en een bruine labrador die echt intens naar hond rook. Een andere collega heeft maar meteen besloten om elke dag haar pug mee te nemen. Als in: zijn mand staat naast haar bureau. En ja, ik vond die puppy heel gezellig, maar om nu voortaan elke dag een pug te hebben rondlopen, met een extreem lange tong die steeds uit z’n bek hangt en waarmee hij de vloer onder kwijlt… Tja. Ik vind honden wel leuk, maar slechts voor even, en ik ben al helemaal niet zo’n fan van pugs. In tegenstelling tot de rest van het internet, ja, ik weet het. Enfin, ik heb er geen last van, gelukkig, en hij is wel heel grappig om te zien rond hobbelen.
* Voor mijn verjaardag heb ik van mijn Lief o.a. Kobo Plus gekregen, wat een soort Netflix voor ebooks zou moeten zijn. De reden dat ik het zélf nooit heb genomen was echter dat ik vreesde voor een mager aanbod. Early days Netflix, zeg maar. Het is ook waar gebleken. Het Engelstalige aanbod is te treurig voor woorden: enkel B-thrillers van de Aldi en vage seksromannetjes. Ongetwijfeld de natte droom (pun intended) van de gemiddelde verveelde huisvrouw van middelbare leeftijd, maar niet mijn meug. Ik lees ook voornamelijk in het Engels, dus da’s jammer. Het Nederlandstalige aanbod is grofweg verdeeld in 10% redelijk recente Nederlandse literatuur en 90% vertaalde fictie, waar ik dus niet echt van hou. Daarbovenop is het aantal écht recente titels teleurstellend klein. Een klein Google-rondje bevestigt: de grote uitgeverijen doen niet mee aan Kobo Plus en consorten en de meeste leveren enkel hun backlist catalogue. Verouderde bestsellers en schamele B-titels, dus. Wat mij betreft het geld absoluut niet waard. Maar kijk, dat ben ik. Als jij wel van Nederlandse vertalingen houdt, niet per se op zoek bent naar de meest recente literaire releases (of überhaupt literatuur), of gewoon graag een eindeloze collectie Fifty Shades rip-offs zou lezen: ga het zeker eens checken, het kan best wel uw ding zijn.
(Overigens heeft mijn Lief het abonnement meteen stopgezet, midden in de gratis proefperiode zelfs, en krijg ik gewoon een boekenbon o.i.d. ter vervanging, waar ik minstens even blij mee ben, so all is well.)
Uitkijken naar…
* NaNoWriMo vanaf 1 november. Ja, ik ga ook eens een poging wagen. Ik beloof niks.
Ik heb ook een tijdje een Kobo plus abo gehad maar recent stopgezet om dezelfde redenen als diegene die jij opsomt. Ik lees veel liever in het Engels en dat aanbod is nu niet meteen me dat daar. Jammer eigenlijk!
Heel jammer, want het idee is ontzettend goed! Maar zolang de grote uitgeverijen er niet in geloven wordt het helaas niks. Nu was dat in het begin ook wel zo met Netflix, dus er is hoop…
Oh is dat? Had ik geen idee van. Ik leef in ieder geval op hoop dan 🙂
Hahaha, as a dog person by heart zou ik die nieuwe dog policy niet zo verschrikkelijk vinden denk ik 😉 Al geldt ’trop is te veel en te veel is trop’ hier misschien ook wel haha. En ik heb je vacature ondertussen al zo vaak gelezen dat ik hem zowat uit mijn hoofd ken! 😀 Ik heb dit jaar voor mijn verjaardag op koffiekoeken getrakteerd, was ook wel een schot in de roos!
Emigratieprobleem: ik weet eigenlijk niet precies wat koffiekoeken zijn. Wat daaronder valt, zeg maar. Chocoladekoeken? Croissants? Boterkoeken?
Wat jammer dat de boeken op de Kobo zo tegenvallen. Het klinkt inderdaad niet echt als een aanbod aan boeken waar je blij van wordt. Van jouw traktatie-idee met de uitdeelzakjes werd ik dan weer wél erg blij. Zo leuk bedacht! En inderdaad, waarom zou je dat idee uit je kindertijd niet ook eens op kantoor uitvoeren?! 🙂
“Ongetwijfeld de natte droom (pun intended) van de gemiddelde verveelde huisvrouw van middelbare leeftijd, maar niet mijn meug.”
Kan het misschien ook iets te maken hebben met smaak? Of is het werkelijk tijd om te reflecteren of ik toch geen verveelde (huis)vrouw van middelbare leeftijd ben.
Goh ja, dat ik dat zo inschat wil niet zeggen dat het een natte droom is die exclusief voorbehouden is voor verveelde huisvrouwen is, natuurlijk. Kan ook voor andere leeftijds- en bevolkingsgroepen ?
Amai ik zou ook content zijn met zo’n snoepzakje ze! Geef mij snoep en ik ben een blij ei. Misschien dat ik dat voor m’n volgende verjaardag ook doe! (tegen dan ben ik het sowieso vergeten. haha)
Ik heb ook Kobo Plus maar ik vind er wel nog mijn goesting. Ik lees graag thrillers in’t Nederlands en ik heb daar toch al wat boeken kunnen vinden! Maar ik ben inderdaad niet op zoek naar literaire klassiekers. Haha.
Manlief maakt zichzelf populair door gebak mee naar het werk te nemen. Alleen moet hij er in het vervolg aan denken om dat ‘ik heb taart bij’-mailtje pas te versturen nadat hij er zelf een heeft geproefd. De vorige keer hadden ze binnen tien minuten tijd alles opgesmuld voor hij de kans had om zelf iets te proeven.
De volgende keer dat ik bij A.Heijn kom moet ik toch maar eens naar die chocolade gaan kijken. Om hem dan na aankoop meteen in te pakken als cadeautjes want anders eet ik hem zelf op. Deze week kreeg ik ook een snoepzakje toen ik mijn exemplaar van Epinona liet signeren door Marc de Bel. Die heb ik uiteraard wel zelf opgegeten maar vermits het vier snoepjes waren hoop ik dat de weegschaal het niet merkt.
Wel jammer van dat abonnement. Al een geluk dat je vriend het nog tijdig kon annuleren en je nu met je cadeaubon boeken mag gaan uitkiezen.
Die chocolade is wel echt uitermate geschikt als cadeau! En tja, als de taart zo snel op is, zal het wel zijn omdat ie héél lekker is ? (en ik vermoed dat het dan vaak om jouw bakkunsten gaat)