Oftewel: mijn wekelijkse rubriek op zondag, waarin ik terugblik op de voorbije 7 dagen.
Highlights van de week
* Ik werd wederom op Bedrock gepubliceerd met een eerder verschenen blogpost.
* En ook Charlie Magazine publiceerde nog eens een stuk van mijn hand, over waarom veertigplussers op Facebook toch altijd zo boos zijn.
* Hoewel het dus lijkt alsof ik heel hard gewerkt heb deze week, was ik de eerste twee dagen voornamelijk op de bank te vinden, gedrapeerd onder een dekentje en een pluizige kat. Want nog steeds ziek, ja. Niet bepaald een highlight, maar in de spirit of halfvolle glazen: ik had wel eindelijk nog eens tijd om ongegeneerd uren aan een stuk te lezen. (En stomme sitcoms op Netflix te kijken en PlayStation te spelen, oké, ja, dat ook.)
* Voor mijn werk voor Charlie heb ik van de allerliefste redactie een gratis abonnement gekregen, want – lichtjes gênant – dat had ik nog niet. En de laatste twee fantastisch mooie bookzines!
* Het rose gold mesh horlogebandje voor mijn CLUSE dat ik als verjaardagscadeau van mijn Lief heb gekregen is ein-de-lijk aangekomen. Het was namelijk net uitverkocht toen hij het wilde bestellen. Beetje laat cadeau dus maar YAY ZO BLIJ MEE!
Dat was minder, vlinder
* Op vrijdag namen we afscheid van mijn manager en dat vind ik erg jammer, want ik heb veel aan haar gehad. We zijn tegelijkertijd aangenomen en hebben die awkward beginperiode van een nieuwe werkplek samen meegemaakt. Ze is er steeds voor mij geweest, dus het is nu best wel vreemd dat ze er maandag ineens niet meer zal zijn.
* De ontknoping van The Sinner, dat ons de afgelopen dagen aan Netflix gekluisterd hield, viel nogal tegen. Ik werd er echt een beetje boos door, eigenijk. Lazy writing, daar kan ik dus niet zo goed tegen.
* Zoals te verwachten is bij een kritisch stuk waarin je je mening geeft, waren niet alle reacties op mijn stuk voor Charlie positief. Grappig genoeg waren ze dat op Facebook wél, waar het massaal gedeeld en geliked werd door mensen van zowel onder als boven de veertig. Maar onder het eigenlijke stuk besloot een aantal mensen om maar eens compleet mijn gelijk te bewijzen door lekker agressief te gaan schelden. Ik heb het voornamelijk genegeerd, maar toen iemand mij een ‘Hollands teringwijf’ noemde heb ik toch maar even vriendelijk vermeld dat, hoewel ik het verrassend correcte gebruik van interpunctie in zijn/haar reactie ten zeerste waardeer, ik toch wel echt een 100% Vlaams teringwijf ben, dank u wel en de groetjes! Zijn dit soort reacties een minpunt van de week? Goh ja, echt gelukkig word ik daar niet van, dus hoort het wel hier. Maar echt veel doet het me ook niet. They prove my point exactly.
Uitkijken naar…
* …24 november, want dan wordt mijn salaris gestort. En het is nodig.
Hahaha, dat uitkijken naar je salaris, herkenbaar! Ik ben ook echt zo blut deze maand, het is echt niet grappig meer. Ik heb mij daarnet in de frituur laten trakteren door mijn drie jaar jongere zus die nog niet werkt (in my defense, ik heb haar in Krakau op zo goed als alles getrakteerd, maar goed, you get the point!) En holy moly, ik zag die reacties onder je artikel op Charlie Magazine, mensen kunnen zo chagrijnig zijn…
Wat ook niet helpt: de 24e is Black Friday ?
Hahaha, ik heb serieus vanochtend nog gedacht: mijn budget voor what’s left of November is 2 EUR en vrijdag is het Black Friday…
Je had dan ook de R2D2 moeten kopen die net als Ezeltje Strekje muntjes naar buiten laat rollen ipv popcorn. Dan moet je niet uitkijken naar 24 november maar duw je gewoon eventjes op de aanknop. 😉
Ohhh I wish!!! ?
De 24ste, vreemde datum om te storten. Al zou het hier ook al van pas komen na enkele onverwachte kosten aan ons huis en voor het bijberoep van mijn man.
Om de een of andere reden is salarisdag in Nederland bijna altijd de 23e of 24e. Geen idee waarom en ik heb het zelf nooit anders geweten, maar nu je het zegt is het eigenlijk wel echt raar, inderdaad? En niet per se zo handig voor de huur enzo. En ook wel een beetje waarom ik YNAB bijvoorbeeld nooit kan volhouden, want dat wordt dan te ingewikkeld.