Weet ge nog, lang geleden, toen ik af en toe in deze rubriek een ferm stukje kwam zagen over dingen waar ik me buitenproportioneel aan ergerde? Ik mis dat. En ik heb weer van alles te zagen, dus komt dat even goed uit!
Disclaimer in tijden van lange tenen:
Dit soort irritaties staan bekend als pet peeves. Kleine dingetjes, meestal. Voor de meeste mensen dan ook onbenullige dingetjes. Maar niet voor jou. Om de een of andere onbekende reden erger jij je er echt mateloos kapot aan. Halen ze echt het bloed vanonder je nagels vandaan. Kunnen ze je op een slechte dag zelfs compleet moordlustig maken. Herkenbaar? Tuurlijk, want iedereen heeft ze. Dan kunnen we er net zo goed eens mee lachen, niet?
Voel je dus vooral niet persoonlijk aangevallen als ik dingen opnoem die jij toevallig elke dag doet. It’s me, not you.
(Maar ook wel you, want jij doet het.)
Mijn persoonlijke pet peeves from hell
* Dat het standaard hoeslaken anno 2023 nog steeds geen duidelijk label met ‘lange’ of ‘brede’ kant heeft, maar serieus, hoeveel gelukkiger zou de gemiddelde mens-met-bed daarvan niet worden? Hoeveel huwelijken zouden daarmee niet gered worden? Waarom scheppen ze daar eens geen geld mee, in plaats van doorzichtige plastic broeken en string-shorts voor mannen te produceren?
* Mensen die het nodig vinden om op speaker te bellen of zonder oortjes video’s te bekijken in de trein. Why you gotta be like that?
* Mensen die werkelijk denken dat voice notes op WhatsApp met de lengte van een halve podcastaflevering dikke pret zijn om te beluisteren.
* Iemand moeten interviewen voor je werk maar na 756 pogingen nog steeds geen ‘ja’ of ‘nee’ krijgen. I mean, ik snap het best als je het te druk hebt of geen zin hebt om met mij te bellen, maar zeg dan ook gewoon ‘fuck off, Talitha’, zodat ik weet dat ik off moet fucken en iemand anders zoeken. Dat is elementaire beleefdheid – enfin, misschien niet als het op die manier verwoord wordt – en het scheelt mij een hoop stress en anxiety of ik mijn werk al dan niet naar behoren zal kunnen doen. Bovendien scheelt het ook een substantieel aantal geforceerd beleefde maar gestaag wanhopiger slash manischer wordende sms’en en mails van mijn kant, en dat wil je.
* Auto’s met een sticker in de trant van ‘baby on board’. “Tiens, ik was eigenlijk net van plan om je keihard aan te rijden op de snelweg, for no reason whatsoever behalve dat ik me een beetje verveel op deze vrijdagavond zo zonder The Masked Singer op tv, maar ik zal het dan toch maar niet doen, want ja, baby’s enal”, said absolutely no one ever.
* Babykleren met zakken. Waarvoor dan precies – haar autosleutels? Haar kleingeld? Haar babyfoon? Waarom krijgt mijn dochter van drie maanden wél zakken in haar kleren, maar volwassen vrouwen niet? What is this fuckery?
* Dat er voor de radio nog niet zo’n systeem bestaat als voor de tv-gids – je weet wel, dat je een overzicht krijgt van alle liedjes die op dat moment spelen op elk radiostation, zodat je gewoon zou kunnen kiezen waar je op dat moment zin in hebt, in plaats van eindeloos op goed geluk te moeten switchen. Zeg me dat dit geen briljant simpel idee is, I dare you. (In all fairness; de credits zijn eigenlijk voor mijn wederhelft. Maar die heeft geen blog, dus neh.)
* Mensen die voor de zelfscankassa in de winkel kiezen terwijl ze van geen kanten begrijpen hoe een zelfscankassa werkt, maar van de gelegenheid graag gebruik maken om het uitgebreid te testen/kapot te maken, vlak voor mijn neus.
* Dat er op de kinderboekenafdeling anno 2022 nog steeds roze en blauwe boekjes te vinden zijn met respectievelijk ‘verhaaltjes voor meisjes’ en ‘verhaaltjes voor jongens’, want ja, stel je voor dat die ieniemini breintjes van kinderen met een baarmoeder een verhaal over een auto, een voetbal of een brandweerman zouden moeten verwerken, zeg? INSANITY.
* In dezelfde categorie: iedereen die tijdens mijn zwangerschap tegen mij verzuchtte hoe leuk dat wel niet is, een dochter hebben, omdat ik ze dan glitterrokjes kan aantrekken en grote pastelkleurige strikken rond het hoofd kan binden! Eén: have you met me? Twee: doe ze de groetjes daar in de jaren vijftig. (Ik wou dat ik hierin overdreef, maar voor veel mensen is een dochter blijkbaar niet veel meer dan een levende aankleedpop. Merk op hoe mensen dit soort shit nooit zeggen over een zoon. En hoe ze over een dochter nooit uitweiden over alle kampen die je met haar zal kunnen bouwen of hoe vaak je met haar zal kunnen voetballen. Activiteiten zijn voor jongens, being pretty is voor meisjes.)
* Dat de dopjes van plastic flessen en brikken nu aan de verpakking vast hangen. Ik vind het een tikje minder irritant sinds ik weet dat het een Europese regel is die zwerfvuil wil voorkomen, maar dat maakt het nog steeds niet handig.
* De app van GoPlay op tv. Het duurde niet alleen tragisch lang voor ze er überhaupt eentje hadden, maar dan werkt de mediaplayer de helft van de tijd niet eens. Niet bijzonder tof als je aan cable cutting doet, al helemaal niet als je dringend Shalom Allemaal! wil kijken tijdens het 78ste flesje van de dag. (Ze is belachelijk cute en alles maar that shit gets boring, kijk, ik heb het gezegd).
* Mensen die op de lift staan te wachten en herhaaldelijk, bij voorkeur luid zuchtend en klagend, op de knop blijven drukken, alsof er daardoor al ooit één lift sneller naar beneden is gekomen.
* Mensen die hardop zingen op straat. Boeit me niet hoe goed je het kan, dring het niet aan me op.
* Pakjesbezorgers die, als je niet meteen de deur opent (want druk bezig met babykots verwijderen/baby verschonen/baby in bed leggen/pretty much anything baby want die tiny humans nemen je leven over), doodleuk besluiten om dan maar helemaal naar je achtertuin te lopen om het pakje bij de achterdeur te leggen – want dat is geen trespassing of semi-poging tot inbraak of zo? (Ik weet niet, misschien is dit normaal en ben ik inmiddels al brainwashed door suburbia maar???)
* Mensen die het woord ‘smullen’ gebruiken. Bonusirritatiepunten in combinatie met ‘lekker’.
* Boomers die om de een of andere reden meerdere spaties gebruiken tussen woorden wanneer ze typen. Je Facebook-rants waren al geen feestje om door de strot geduwd te krijgen, Gerda, slechte interpunctie maakt het er niet bepaald beter op.
Die slechte interpunctie komt door de dactylolessen die wij ooit in het krijt gekregen hebben. Enkel de komma en puntkomma was zonder spatie, alle andere leestekens kregen één of twee spaties. Het heeft me een tijd gekost om dat allemaal weer af te leren.
En het toppunt van filmkes kijken met geluid kwam ik vorige week tegen in de vorm van naar de koers kijken met geluid op elvendertig temidden het museum voor schone kunsten in Antwerpen.
Oké this makes sense, merci voor de toelichting! Ik waardeer de geleverde inspanningen ?
En ook: wauw. Het enige dat die vorm van complete assholery kan overtreffen is denk ik hetzelfde durven doen op een begrafenis.
Of mensen die voor hun leestekens een spatie zetten . Heb ook een collega die na elke zin … schrijft en ik weet niet wat ik daarvan moet denken. Het lijkt alsof alles hem irriteert zo.
Gelukkig kan de pakketbezorger bij ons niet langs de tuin want 1. daar moet hij dan vijf minuten voor omrijden en 2. onze honden zitten daar vaak en je zou denken dat ze braaf zijn en niets doen maar de kleinste beet eens in een familielid zijn kuit toen die onverwachts de tuin in kwam dus ja, eigen risico. Voor de rest zijn de pakketbezorgers hier wel niet veel beter. Je krijgt 5 seconden om de deur open te doen en als je er dan niet bent heb je pech, dan mag je je pakje gaan ophalen in het pakketpunt in ’t stad dat alleen open is wanneer je op je werk bent.
Goed idee trouwens van die radiogids!
Ik erger me blauw aan mensen die op social media aankondigen dat ze een tijdje van social media verdwijnen. Just go.
MAAR ECHT.
Fijn om dit hier nog eens te lezen ;).
Vanochtend zat er nog een vrouw op de trein gewoon haar instagramstories met geluid zonder oordoppen af te spelen. Ik snap dat echt niet, ik zou mij kei hard generen ook.
Dat van die meisjes moeten vooral mooi zijn is nog steeds wel best confronterend vind ik.
Amai ja als er per ongeluk iets met geluid afspeelt op m’n gsm in de trein dan schaam ik me KAPOT en moet ik mezelf bijna inhouden om niet elke reiziger persoonlijk mijn excuses te gaan aanbieden voor mijn per ongeluk boertigheid. Maar kijk, ’t is helaas geen universeel iets ?
Hahaha goeie argumentatie bij die ‘baby on board’, ik snap dat ook niet. En die vasthangende doppen snap ik ook niet. Ik gooi geen doppen weg in de natuur, maar ik denk dat mensen die dat wel doen dan wel gewoon de hele fles weggooien? Of zie ik dat echt zo verkeerd haha (en ja het is ook gewoon echt verschrikkelijk irritant, die dop zit dan in je gezicht als je zit te drinken en ugh). Ik vind het dan weer wel net superhandig dat postbodes je pakje aan de achterdeur droppen. Daar ligt het niet in het zicht en het bespaart mij een tocht naar de post. Ik vind het erger als ze het gewoon aan de voordeur achterlaten. En en en mijn (half Franstalige) schoonbroer zei ooit ‘smullen’ omdat hij dacht dat het een goed alternatief was voor gewoon ‘eten’ hahaha. Was een goed moment.
Mijn dochter droeg veel broeken en nu nog altijd (ze is 18), en 1 van de redenen nu is dat jurken en rokken geen (deftige) zakken hebben. Laatst heeft ze cargo pants bij de mannen gekocht voor die reden. En we hebben beide kleedje van bij Fairy Positron wegens geeky, felle kleuren én grote zakken!
Voice notes lijken mij eerlijk gezegd leuker dan effectief moeten bellen, want die kan je doorspoelen.
En ik vind als ze kunnen verplichten van die doppen vast te maken aan flessen, dat ze ook eindelijk eens statiegeld kunnen invoeren he zeg.
Ik moet Go Play nog op mijn laptop gebruiken ( of is er al een gsm app ook?) en dan komen de ondertitels niet mee of zijn er geen I dunno maar ik versta mensen op tv slecht (waar is den tijd dat iedereen AN moest praten hé), dus heb die ondertitels wel nodig, dus geen GoPlay meer hier. Ze moeten mee met hun tijd, dringend!
* Mensen die het nodig vinden om op speaker te bellen of zonder oortjes video’s te bekijken in de trein. bloed irritant, maar eigenlijk in iedere openbare ruimte, zo associaal.
Auto rijders die geen knipperlicht gebruiken, daar kan ik enorm pissed van worden 🙂
Oh ja, in hetzelfde rijtje: mensen (vaak vrouwen van middelbare leeftijd, in my experience) die het nodig vinden om in horecazaken op maximaal volume video’s van hun kleinkinderen of hun hondje of whatever te tonen. Why, Gerda, why?!