Om de een of andere reden denken mensen dus vaak, geheel onterecht, de volgende dingen over mij.
1. Dat ik Nederlands ben.
Then again, dat is geheel mijn eigen schuld. Ik klinkt namelijk 100% Nederlands in de buurt van Nederlanders. As in: het is al meermaals gebeurd dat mensen pas na een half jaar ontdekten dat ik Vlaams ben. Ik heb nu eenmaal de niet te onderdrukken neiging om andermans accent over te nemen. En ik ben daar uitzonderlijk goed in. Zet mij een paar uur in een groep Antwerpenaren en je hoort van geen kanten meer dat ik eigenlijk door en door West-Vlaams ben. En tja, ik woon inmiddels al meer dan 8 jaar in Nederland… Waarvan 5 jaar uitsluitend omringd door Nederlanders. Maar wees gerust: ik spreek nog steeds perfect Vlaams. En tegen mijn Lief gewoon West-Vlaams, overigens.
2. Dat ik rebels ben.
Dat komt voornamelijk door mijn tattoos, dubbele neuspiercing en voorliefde voor het frequent veranderen van mijn haarkleur, denk ik. Bovendien ben ik assertief en redelijk luid. En dus nemen mensen vrij snel aan dat ik rebels ben, maar niks is minder waar. Nooit geweest, eigenlijk. Ik heb absoluut geen probleem met (legitieme) autoriteit. Ik heb dan ook nooit gerebelleerd tegen mijn ouders en slechts af en toe tegen leraren op school, en dan alléén maar als ik het grondig oneens met ze was. Ik ben altijd beleefd tegen gezaghebbers en doe steeds braaf wat de politie zegt. Ik ben zelfs die ene seut die alle verkeersregels netjes opvolgt op haar fiets – ja, ook in Amsterdam – en altijd haar hand uitsteekt en zo, ook als ze naar rechts gaat. En zaagt tegen haar Lief als hij op zijn telefoon kijkt terwijl hij fietst. Dus neen, er is absoluut geen grote rebel aan mij verloren gegaan.
3. Dat ik Aziatisch bloed heb.
Grappig maar waar: die vraag heeft nog nooit iemand me gesteld in België. Maar in Nederland gebeurt het bizar frequent. Ik weet nog steeds niet precies waar die aanname vandaan komt, gezien ik lichtblauwe ogen heb, but okay. Ik ben wel een beetje gelig blank…? Geen idee, maar ik weet in ieder geval wel zeker dat ik 100% Europees ben.
4. Dat ik rook.
Als rokers dat aannemen, ben ik op een vreemde manier nog enigszins geflatteerd, omdat ik veronderstel dat zij roken heel cool vinden en dat dan vast wel betekent dat zij mij ook wel soort van cool vinden. Als niet-rokers dat denken though, ben ik op mijn hoede. Heeft het dan te maken met die eveneens foute veronderstelling dat ik heel rebels ben of zo? Of vinden ze roken juist iets heel marginaals… 🙁 I don’t know, maar deze aanname is in ieder geval altijd al fout geweest.
5. Dat ik extravert ben.
Ik ben luid, sociaal vaardig, enthousiast en niet bang om met mensen te praten. In groepen ben ik meestal erg aanwezig en ja, ik voer vaak de boventoon in gesprekken. Mensen nemen dan, logischerwijs, vaak aan dat ik erg sociaal en extravert ben. Da’s echter niet waar. Sociaal contact drains my battery. Ik vind het meestal wel leuk en ik ben er erg goed in, maar het vreet energie en na één avondje intens sociaal contact moet ik doorgaans wel een dag of twee recupereren. Ik prefereer zo goed als altijd Netflix of een boek boven andere mensen. Dus nope, geen extravert.
6. Dat ik gitaar kan spelen.
Omdat ik tattoos heb en van rockmuziek houd, probably. Ik ben echter compleet amuzikaal. En toondoof. Letterlijk. Op een blauwe maandag lang geleden heb ik wel eens een paar maanden gitaarles gevolgd, maar needless to say was dat geen bijster groot succes.
7. Dat ik geen kinderen wil.
Neen, ik ben niet de meest zorgzame vrouw op aarde. Ik ben nooit van nature zo direct naar kleine kindjes toe gezogen geweest als de meeste andere meisjes. Ik heb dan ook nooit willen babysitten, nooit een broertje of zusje gewild en nooit graag met kleine kindjes gespeeld. Ik vind ze doorgaans eerder irritant dan vertederend. En ik kijk werkelijk nooit grappige of schattige video’s van peuters op YouTube. Maar toch wil ik wél kinderen. Voor mij zou dat zelfs een deal breaker zijn in een relatie. Ik ben misschien niet de meest typische moeder, maar ook deze aanname is dus compleet verkeerd.
8. Dat ik heel dapper en avontuurlijk ben.
Ik durfde zomaar ontslag te nemen. Ik durfde in mijn eentje als minderjarige naar het buitenland te verhuizen. Ik durfde alleen reizen naar NYC en daar logeren bij een compleet wildvreemde. Als ik ergens echt in geloof, dan heb ik geen moeite met sprongen wagen. Maar over het algemeen ben ik absoluut niet dapper. Zo ben ik extreem bang voor hoogtes, voor vuur, voor spinnen en kakkerlakken. Ik durf in zo goed als geen enkele rollercoaster. Ik ben snel bang in het verkeer. Ik durf geen horrorfilms te kijken. Ik kan nog steeds best wel bang zijn in het donker. En ik ben absoluut no good in crisissituaties. Dus nope, geen Gryffindor hier.
En dat is dus blijkbaar wel vaak verrassend voor veel mensen!
Aah dat van dat accent heb ik ook 🙂
Het kan wel handig zijn he! Ook wel irritant, gezien ik al járen steeds dezelfde uitleg moet geven aan iedere Nederlander die ik ontmoet. Maar toch fijn als je meteen te verstaan bent overal 😉
Haha, nja, ik begrijp wel waar de dappere en rebelse perceptie van komt! Ik vind het altijd superboeiend als mensen een bepaald beeld van mij hebben en dat dan niet blijkt te kloppen, haha. Begin ik mezelf altijd helemaal te reflecteren 😀
Terwijl ik dus al bang wordt van trappen waarbij je zo tussen de tredes door kan kijken hè, ZO’N SCHIJTERD.
Een vriendin van me (een West-Vlaamse) woont ook in Amsterdam, al een jaar of 5 met een Nederlander. Ze kan ook perfect ‘Hollands’ praten. Maar gelukkig ook nog plat West-Vlaams 🙂
Dat van die kinderen: ik heb dat ook. Ik ben ook totaal geen ‘moederkloek’ en heb eigenlijk niks met baby’s en hele kleine kinderen. Toch ben ik mama van een zoon van 4 en, al zeg ik het zelf, ik ben er heel goed in… én mijn zoon is het allerbelangrijkste in mijn leven. Net 4 dagen alleen op vakantie geweest en man, wat heb ik die kleine aap gemist 🙂
Het lijkt me HILARISCH om hier iemand te ontmoeten die hetzelfde heeft als ik om dan pas na maanden ineens door te hebben dat we allebei uit (West-)Vlaanderen komen, haha! Ik had eigenlijk nog niet bij die mogelijkheid stilgestaan, omdat ik dacht dat ik de enige was die dat deed.
Ik ben ook zo iemand die alle verkeersregels opvolgt! :p Interessant eigenlijk om zo te ontdekken wat mensen van je denken en of dat dan echt klopt of niet. Veel dingen zijn gebaseerd op uiterlijk hé. Vroeger was ik wel dol op kinderen. Ging net altijd babysitten, wou graag kindjes, wou er zelfs m’n job van maken. En nu spreekt het me totaal niet meer aan. Weet zelfs niet of ik er wil. Soms wel, soms niet. We’ll see 🙂
Ik spring hier vooral niet van de hak op de tak.
Het grappige is dat ik dan weer nooit de verkeersregels volg als voetganger… Daarvoor zit de Amsterdamse neiging om ALTIJD over te steken, ongeacht de kleur van het verkeerslicht, toch iets te diep ingebakken. Maar op de fiets of in de auto durf ik dat dan toch niet. Dan vind ik het juist heel fijn om zo’n systeem te hebben waardoor je altijd weet wat je kan verwachten (enfin, als iedereen het zou volgen…). Beetje tegendraads. Maar goed, het heeft ongetwijfeld te maken met het feit dat we dutsen zijn die dan bang zijn voor ongelukken enal!
Aziatisch? ???
Maar echt. Al zo vaak gevraagd dat ik het niet meer kan bijhouden. Ik snap het ook nog steeds niet goed! Ik ben wel klein… ?
Aziatisch als in een levend Manga-figuur? Ik heb echt geen flauw idee waar ze dat vandaan halen. Dat van die accenten is iets dat ik blijkbaar ook doe. Alleen heb ik het zelf niet door en zegt manlief dan nadien dat die mensen waarschijnlijk denken dat ik hen aan het uitlachen was. Niet dus. Zo’n lijstje toont ook weer perfect aan dat vooroordelen vaker fout dan juist zijn en dat je best eerst even met iemand praat vooraleer je je een beeld van die persoon vormt.
Bij mij is het een beetje het omgekeerde. Ik kom heel braaf over en mensen schrikken als ze horen hoe direct ik ben wanneer ik mond open doe. Ik ben wel introvert en hou van structuur, maar voor mijn mening kom ik echt wel uit. Jammer dat wanneer mensen dit niet kunnen plaatsen ze mij dan maar als een bitch gaan zien. Ach ja dat is de makkelijke oplossing.
Ik heb het gevoel dat mensen in Vlaanderen dat al snel denken als iemand een beetje assertief en direct is. In Nederland word ik op dat vlak niet als meer/minder fel beschouwd dan anderen, maar in België krijg ik wel geregeld te horen dat ik brutaal ben, eigenwijs ben, dominant ben, whatever. En dat ik dat wel in Nederland zal geleerd hebben zeker!!! Uhh wel ja, het is er zeker wel gestimuleerd ja, zo is de cultuur wel ? Jammer dat het in gereserveerdere culturen zo snel als bitchy en negatief wordt beschouwd.
Knap zeg, dat je zo Nederlands kunt praten! Als ik mij omgeef met bijvoorbeeld Brabanders, dan zal ik ongetwijfeld een zachtere g aannemen, maar echt overnemen van accenten…nee, dat gaat me niet lukken! Ik heb hetzelfde als Annelies hierboven. Mensen denken vaak dat ik braaf ben en nul tattoos heb en dan ineens zien ze dat er ik er drie heb en zeggen ze: jeeeetje, dat had ik niet bij je verwacht! En plots denken ze dat ik één of andere rebel ben. Onzin natuurlijk. Maar ik ben niet zo braaf als mensen denken. Ik kreeg vroeger ook heel vaak te horen dat ik arrogant was, terwijl ik toen echt mega onzeker was. Lag blijkbaar aan mijn resting bitch face…
Mijn accent was in het begin ook nog niet vlekkeloos hoor. Ik wilde toen nog steeds een beetje proberen om er wat Vlaams in te houden, haha, maar dat heb ik na een jaar ofzo toch laten varen. Te vermoeiend, ik ging toch steeds automatisch Nederlands praten. Maar ik gebruikte in het begin nog veel Vlaamse woorden, uitdrukkingen en zinsconstructies. Telkens iemand mij daarop wees maakte ik een mental note. En zo praat ik 8,5 jaar later vloeiend Nederlands-Nederlands ? Dat over je resting bitch face snap ik volledig, want dat heb ik ook steeds. Das inderdaad nog zo’n vooroordeel over mij. Maar ik begrijp het ook wel, want ik denk zoiets ook snel over andere mensen met een RBF, denk ik eigenlijk ?