In je eentje op restaurant

De week van in je eentje uit eten gaan

De week van in je eentje uit eten gaat door van 1 tot en met 7 februari en is ooit ontstaan in een restaurant in New York. De uitbaatster lanceerde er toen speciale menu’s en kortingen voor wie een tafeltje voor één boekte in de aanloop naar Valentijn. Zo wilde ze alleenstaanden een hart onder de riem steken.

Blijkbaar is er een volledige wéék nodig om mensen ervan te overtuigen dat het helemaal niet zo raar is om in je eentje uit eten te gaan. Dat vind ik dan weer raar. Ik kan vrijwel niets bedenken dat ik niét probleemloos in mijn eentje zou doen. (Al zou op een tandem fietsen wellicht niet zo evident zijn.) Het zal wel liggen aan het feit dat ik enig kind ben en dus al van kleins af heb geleerd om mezelf te entertainen. De meeste mensen met broers of zussen lijkt dat triestig, maar ik heb het altijd een enorm pluspunt gevonden. Ik verveel me namelijk nooit en ik ben er erg zelfstandig door geworden. Ik trek altijd en overal mijn plan, ook in mijn eentje. Voor het eerst alleen wonen was voor mij amper een aanpassing. (Al moest ik, toegegeven, wel nog mijn moeder bellen om te weten of de pasta in het water moet voor het kookt of pas daarna. True story. Niet trots op.)

Er hangt nog steeds een soort taboe over ‘sociale dingen’ alleen doen, zoals op restaurant of naar de bioscoop gaan. Als je dat in je eentje doet, dan ben je zielig, luidt het. Daar ben ik het dus hartgrondig mee oneens. In 2020 bestond 45% van alle Belgische huishoudens uit singles en eenoudergezinnen. Mogen die mensen dan nooit meer buiten komen, uit vrees om zielig gevonden te worden? Dat slaat toch nergens op?

Sterker nog: ik vind het eerder zielig als je dingen niét in je eentje durft te doen, maar er altijd andere mensen bij nodig hebt. Als ik naar een concert wil dat mijn vrienden geen fluit interesseert, dan koop ik gewoon één ticket. Als ik een koffie wil gaan drinken, maar niemand heeft tijd om me te vergezellen, dan neem ik een boek mee. Ik ben zelfs al eens in mijn eentje naar een festival gegaan, toen een vriendin last-minute moest afzeggen wegens ziekte. (Al in de bus op weg naar het festivalterrein raakte ik aan de praat met twee Amerikaanse toeristen, waar ik vervolgens de hele dag mee heb opgetrokken. Mij geen seconde verveeld, of aan de vriendin gedacht. Ocharm.)

Om maar te zeggen: ik laat me niet tegenhouden door andermans agenda. En dat zou u, beste lezer, ook nooit moeten doen. Zeker niet op restaurant. Want op restaurant hebben ze eten. En anders moet je dat missen. DAT is pas triestig.

—-

Dag van het Naakt Tuinieren tot Knuffel je Kat Dag: je kan het zo gek niet bedenken, of er is een dag aan gewijd. Omdat ik veel te lui ben om zelf mijn onderwerpen te verzinnen, greep ik vorig jaar een half jaar lang al die gekke dagen aan om mijn wekelijkse column in De Krant van West-Vlaanderen mee te vullen. Het resultaat copy-paste ik gewoon schaamteloos hier, want uitgespaard werk enzovoort.

(Zei ik al dat ik ook een luie blogger ben?)

4 thoughts on “In je eentje op restaurant

  1. Dingen in je eentje doen. Ik vind da echt geweldig. Al moet ik toegeven dat er toch dingen zijn die ik toch echt liever niet in mijn eentje doe. Een hele tijd geleden had ik mij, na enig gevoel van weerstand, alleen in een koffiebar gezet. Iets mega normaal en ook totaal niet de eerste keer. Maar ja, toch weerstand. Niet veel later zag ik een van de serveersters zenuwachtig over en weer rennen omdat er niet genoeg tafeltjes waren voor het aantal mensen dat nog stond te wachten. Een meisje dat ook helemaal alleen was, stond net op het punt om teleurgesteld aan de deur gezet te worden toen ik zei da ze gewoon bij mij moest komen zitten. En zo leerde ik die dag iemand nieuw kennen en werd mijn karmapot nog eens aangevuld.

    Enfin, mijn punt is da ik vind da ge door dingen in uw eentje te doen eigenlijk veel meer van de wereld ontdekt dan wanneer ge dingen met anderen doet. Dus moest iemand dit lezen. Bijt door uw weerstand heen en zet u eens ergens in uw eentje. Pakt uw laptop of nen boek mee zoda ge er wa aan kunt wennen en leer de wereld een beetje beter kennen. Tzal u enorm goe doen en der is inderdaad niks zielig aan.

  2. Dat van de pasta heb ik volgens mij ook ooit gegoogeld hahaha en ik was er liever niet aan herinnerd geweest eigenlijk, dus MERCI. Ik ga vaak alleen shoppen, in een koffiebar zitten of naar de film. Maar op restaurant dus wel niet haha. Ik vind het niet zielig maar zou het gewoon niet tof vinden denk ik om daar heel de tijd alleen te zitten.

  3. Helemaal akkoord! Ik heb ook al meerdere pleidooien gehouden om dingen in je eentje te doen! ? Kayakken op de Leie tijdens de Gentse Feesten was misschien wel het coolste dat ik al deed. Op het einde stonden er toevallig lieve jonkies die me hielpen om mijn boot en mezelf terug op het droge te krijgen, ook de moeilijke dingen komen uiteindelijk wel goed!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *