Wonder – R. J. Palacio
Wonder is een boek dat eigenlijk geschreven is voor kinderen, maar totaal niet leest als een kinderboek. Het is ook heerlijk leesvoer voor volwassenen, en dat zeg ik niet makkelijk, gezien ik als kind al de meeste kinderboeken opzij schoof omdat ze me te kinderlijk waren. Wonder is daarentegen perfect voor lezers van elke leeftijdscategorie, juist omdat het erg nuchter en realistisch is geschreven. Het is een wondermooi boek dat tegelijkertijd feel good én een tearjerker is.
Plot
Het vertelt het verhaal van August (ofwel Auggie) Pullman, een jongen van tien met een extreem misvormd gezicht. Als in: kleine kindjes beginnen spontaan te huilen als ze hem zien, en volwassenen weten niet hoe ze zich moeten gedragen bij hem. Auggie heeft altijd al thuis les gekregen, maar gaat nu voor het eerst naar een echte school.
De eerste schooldag in een nieuwe school is voor ieder kind een spannende en best wel enge ervaring, maar voor Auggie natuurlijk al helemaal. Bovendien heeft hij geen idee hoe een echte school werkt: hij snapt de regels niet en weet niet hoe hij met leraren moet omgaan, laat staan met kinderen van zijn leeftijd. Als lezer houd je echt mee je hart vast tijdens zijn eerste uren in de nieuwe school.
Wookie
Want je gaat zó snel van Auggie houden. Niet omdat hij zielig is, maar omdat hij oprecht sympathiek, hartelijk en slim is. Het verhaal wordt in eerste instantie vanuit zijn perspectief verteld. Zijn kijk op de wereld en zijn aandoening is nuchter en ontwapenend.
“It’s okay, I know I’m weird-looking, take a look, I don’t bite. Hey, the truth is, if a wookie started going to school all of a sudden, I’d be curious, I’d probably stare a bit! And if I was walking with Jack or Summer, I’d probably whisper to them: Hey, there’s the wookie. And if the wookie caught me saying that, he’d know I wasn’t trying to be mean. I was just pointing out the fact that he’s a wookie.”
Maar zelfs met zijn positieve ingesteldheid en fantastisch liefdevolle ouders en zus, is Auggie’s leven natuurlijk nog steeds niet makkelijk. Hij krijgt zijn portie tegenslagen. Het mooie aan dit verhaal is echter dat de toon nooit cynisch wordt, maar altijd intelligent en nuchter blijft. Ook al is het leven oneerlijk. Ook al wordt hij niet fair behandeld. Ook al blijken mensen hem steeds maar weer teleur te stellen. Want Wonder laat juist heel treffend zien hoezeer mensen van elkaar kunnen verschillen. Kinderen, maar ook zeker volwassenen, kunnen zo wreed zijn. Harteloos. Hypocriet. Maar ook: hartverwarmend lief. Onvoorwaardelijk betrouwbaar. En eindeloos verrassend op precies de juiste momenten.
Schrijfstijl
Het verhaal van Wonder wordt voornamelijk verteld vanuit Auggie’s perspectief, maar halverwege het boek switcht het achtereenvolgens naar zijn zus Via, haar vroegere beste vriendin Miranda, haar vriend Justin en Auggie’s beste vrienden Jack en Summer. Het lijkt overweldigend en van het goeie te veel, zo veel verschillende vertellers, maar dat is het bij Wonder niet. De vertellers geven namelijk het stokje aan elkaar door: zo maken we steeds weer nieuwe gebeurtenissen mee in het leven Auggie, maar dan vanuit het perspectief van de mensen om hem heen. Op die manier biedt elk personage een belangrijk inzicht in de persoonlijkheid en het leven van Auggie.
En juist uit dit mechanisme blijkt de kracht van Palacio’s schrijfstijl: elke verteller heeft namelijk een compleet eigen, authentieke en volledig geloofwaardige stem. Ze vertellen hun verhaal steeds op een erg menselijke manier, waardoor je je ook telkens in hen kan vinden. Ook al hebben we het dus over 10- tot 16-jarigen. Het zijn namelijk geen puur papieren personages, en dus ook geen heiligen. De personages zijn sympathiek, zelfs wanneer ze fouten maken.
Feel good
Aan het einde van dit boek wil je iedereen op de hele wereld eens dicht tegen je gilet aantrekken en helemaal plat knuffelen. Ook al laat het verhaal regelmatig de (figuurlijk) lelijke kanten van mensen zien, in the end is het vooral een verhaal dat je hart doet opzwellen van vertedering, ontroering en eindeloze liefde voor de mensheid. Het herinnert je eraan hoe makkelijk het soms kan zijn om van pijnlijke dingen weg te kijken, weg te draaien, weg te lopen. Door angst, onbegrip of ongeduld.
Maar bovenal herinnert Wonder je eraan hoe belangrijk en ingrijpend het soms voor iemand kan zijn als je dat niét doet. Hoe een klein beetje medeleven, geduld, respect en moed een gigantische impact kan hebben op het leven van iemand anders. En jezelf.
Meer boekentips? Klik hier voor #4, hier voor #5 en hier voor #6.
Ik las dit boek onlangs en vind het een van de beste boeken die ik dit jaar al las.
Zelfde bij mij! Ik wist niet goed wat ervan te verwachten maar wauw, wat een fijn boek.
Plaats ik meteen op mijn verlanglijstje ?