Zoals ik eerder al schreef: ik ben vrijwel altijd aangenomen voor elke baan waar ik ooit op heb gesolliciteerd. En daarbij heb ik vaak te horen gekregen that I nailed it bij het eerste gesprek. Dus ja, ergens doe ik toch wel een paar dingen goed, zou je denken. Waarom zou ik die dingen dan niet delen met mensen die er misschien (ooit) wat aan kunnen hebben? En dus schrijf ik er bij deze maar een blogpost over. Want ja, wij bloggers, he. Wij doen dat zoal eens.
In deze post geef ik tips voor de ultieme sollicitatiebrief, omdat je natuurlijk eerst die horde moet overwinnen vooraleer je keihard kan shinen tijdens het sollicitatiegesprek. Met mijn volgende tips, uiteraard, die ik je in een latere blogpost geef. Let wel: dit zijn mijn persoonlijke tips. Dit is hoe ik het zelf meestal heb aangepakt. Weet ik veel of dit de juiste methode is, because who died and made me the expert, right? Ik zeg ook zomaar wat dingen. Dus pak het zelf vooral anders aan als dat beter bij je past.
(Gaat ze nu werkelijk de tips & tricks & DIY & tutorials & how-to & inspirational content-kant op met deze blog, ja? Goh, neen, want zoals ik in de enige tutorial die ik ooit in mijn leven schreef al zei: er zijn te weinig dingen die ik goed kan en waar ik wat nuttigs over kan vertellen. Maar dit leek me wel nuttig. En ik ben wel zo’n toffe dat ik dat dan met de wereld wil delen. En #40dagenbloggen enal.)
(Gaat ze nu ineens in elke blogpost van die random brain farts tussen haakjes in italics smijten?)
(Ja, waarschijnlijk wel, ja.)
De ultieme tips voor je sollicitatiebrief
1. Simpel: schrijf ‘m foutloos
En ja, ik weet het, dit is de meest uitgekauwde sollicitatietip die er op het kerkhof van het internet te vinden is, maar serieus: lees je fucking sollicitatiebrief na. Desnoods tien keer. Ook als je van jezelf vindt dat je de meeste geweldige speller ever bent.
Ik werk voor een mediabedrijf waar een paar tiental redacteuren werken. Geregeld hebben we vacatures voor redactiefuncties. Omdat ik de vacatures schrijf en publiceer, ben ik admin van het systeem waar alle online sollicitaties in terechtkomen. En dus lees ik veel sollicitatiebrieven. Want ik ben nieuwsgierig. And boy oh boy, wat vinden er een hoop mensen zichzelf een taalwonder. Een ’taalnazi’ die ‘allergisch is voor spelfouten’ en altijd ‘secuur en foutloos schrijft’. Allemaal goed en wel, maar toch vind ik in 9 van die 10 sollicitatiebrieven fouten. Zowel slordige typfoutjes als grove taalschendingen.
Omdat al die zelfverklaarde taalgenieën hun brieven simpelweg niet nalezen. Omdat ze zichzelf geweldig hard overschatten. Omdat ze zichzelf zo’n verschrikkelijk briljante schrijvers vinden, zichzelf zo uitzonderlijk secuur vinden en een paar keer te veel van hun mama of zeer makkelijk te imponeren beste vriendin te horen hebben gekregen dat ze “zoveel schrijftalent hebben, wauw!” dat ze simpelweg de moeite niet doen om hun shit na te lezen, laat staan om ooit te vragen of op te zoeken hoe het eigenlijk moet.
En dan, beste lezers, maak je dus fouten. Doe dat niet. Lees het na. Tien keer. Laat het nalezen. Don’t be stupid.
2. Wees niet standaard
Weet je wat al die zelfverklaarde taalneuroten, taalvirtuozen en grammar nazis ook allemaal stuk voor stuk doen? In dezelfde clichés vervallen. Door zichzelf bijvoorbeeld in een van voorgaande termen te omschrijven. En daarmee heel duidelijk te laten zien dat ze allesbehalve origineel of bijzonder zijn. Precies zoals de rest van de sollicitanten.
Deze tip geldt voor elke vacature, dus niet enkel voor creatieve (schrijvende) functies. Want door jezelf te omschrijven als een ‘spin in het web’, ‘creatieve duizendpoot’, ’teamplayer die ook zelfstandig kan werken’, ‘communicatief vaardig’, of weet ik veel wat voor cliché else, zeg je he-le-maal niks over jezelf en de kwaliteiten die jou bijzonder maken. Je schrijft dan namelijk precies dezelfde brief als alle andere sollicitanten. En zeg nu zelf: als ik, als werkgever, nog veertien andere zelfstandige, communicatief vaardige teamplayers-in-het-web op de stapel heb liggen, waarom zou ik jou er dan uitpikken?
3. Grow a pair
Heb het lef om je wat actiever op te stellen dan enkel een standaard sollicitatiebrief te schrijven, op te sturen en vervolgens passief af te wachten of er misschien ooit wellicht wel eens antwoord op komt. Neem in je brief al het heft in handen en laat meteen zien wat je in je mars hebt. Als je een designfunctie op het oog hebt en je vindt de website van het bedrijf niet bijzonder aantrekkelijk, ga dan gewoon aan de slag. Herontwerp de site en stuur dat mee met je brief. Solliciteer je op een consulting functie? Ga dan meteen consulten: geef advies over wat beter kan in, ik noem maar wat, de externe communicatie van het bedrijf. Wil je werken in een winkel? Denk na over een manier waarop de winkelindeling bijvoorbeeld efficiënter zou kunnen.
Is dat brutaal? Goh ja, wel een beetje. Maar het laat wel zien dat je initiatief neemt. Dat je visie hebt. Dat je de functie ook echt aankan. Kortom: al die dingen die je in je brief beweert te kunnen, laat je in één klap in de praktijk zien.
4. Show, don’t just tell
Voortbordurend op die gedachte: onderbouw alles wat je in je brief beweert. Als je zegt dat je snel bijleert, bijvoorbeeld, geef dan meteen een concreet voorbeeld van iets waaruit dat blijkt. Zo kun je álles wat op je cv staat volledig naar je hand zetten. Ik heb bijvoorbeeld 4 universitaire studies gevolgd die niet bijzonder logisch bij elkaar passen. Dat zou een werkgever kunnen interpreteren als: dat kind weet niet wat ze wil. Maar dat denken ze nooit, want daar laat ik helemaal geen ruimte voor. Ik schrijf namelijk dat ik leergierig ben. Dat ik een brede interesse heb. Dat ik gedisciplineerd ben. Dat ik gedreven ben. Dat ik hard werk. Dat ik flexibel ben. Whatever goede eigenschap ik kan bewijzen met mijn academische track record.
Dus. Grijp dat random hoopje bijbaantjes aan als hét bewijs dat je flexibel bent. Staaf je bewering over je organisatietalent met een project waaruit dat blijkt. Onderbouw elke fantastische eigenschap waarvan zij moeten denken dat je die bezit met een concreet voorbeeld. Zo geef je werkgevers niet enkel lege beloftes die zij zomaar op je mooie blauwe ogen moeten geloven, maar bewijs je ze meteen. Én kan je letterlijk alles op je cv spinnen zodat het jou beter uitkomt.
Ik ben natuurlijk geen expert, maar dit is wat mij altijd wel geholpen heeft. Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen. Wat is jouw ultieme sollicitatietip?
Draag propere kleren en schoenen. Het moet daarom geen kostuumdingestoestand zijn als er maar geen chocovlekken op zitten….
Goh…hier valt wel wat over te zeggen. Intussen al een heel sollicitatie parcours afgelegd. Van outplacement tot bijscholing. We blijven hopen. Al speelt leeftijd zeker ook een voorname rol… Ik bereid me telkens zo goed mogelijk voor door info over het bedrijf op te zoeken, duik in m’n outplacement map (vragen die je liever niet gesteld krijgt: daarop alvast een antwoord klaar hebben) en inderdaad: het weten illustreren van zowel je kwaliteiten als je valkuilen en daar iets tegenover plaatsen.
Goeie tips! Ik zit vaak aan de andere kant en echt: 30 net-dezelfde-brieven zijn zo’n turn of. Anderzijds, soms gaan mensen ook te ver in het anders en origineel willen zijn. Neen: ik wil niet een half uur knippen en plakken om een spelbord te bekomen om zo pas dingen te weten te komen ?
Hahaha, ik snap volledig wat je bedoelt! Ik schrijf alle vacatureteksten voor ons bedrijf en omdat ik dat in een, uhh, nogal informele stijl doe, hebben veel mensen de neiging om daardoor helemaal overboard te gaan. Dan schrijven ze echt zo’n compleet onbegrijpelijk narcistisch epistel, heel brutaal en arrogant, omdat ze denken: ah ja, hip mediabedrijf, die willen dat! Eh, neen. We willen leuke werknemers. Wees gewoon jezelf.