Work work work work work

Talitha gaat weer (een beetje) freelancen

- Talitha Leave a comment
freelance creative copywriter potloden

Vorige keer kon je al lezen hoe ik wanhopig op zoek ben naar de magische plek der succesvolle mensen waar je zelfdiscipline per kilo kan kopen. Ik heb allerlei projectjes in mijn hoofd, maar kom er nooit aan toe. Want Netflix. En de HUMO. En boeken. En mijn kat knuffelen. Enfin, één projectje heb ik nu toch al een beetje op poten gezet. Oké, ik heb nog geen website of iets dergelijks, maar ik heb het wel al eens uitgeschreven. Da’s al iets.

Ik wil namelijk graag wat meer freelance werken. Deed ik een paar jaar lang in Amsterdam naast mijn baan, maar eenmaal terug in België had ik geen zin in alle typisch Belgische rompslomp rond het bijberoep-statuut. Behalve af en toe een artikel of reportage schrijve voor Charlie Magazine deed ik eigenlijk niets meer als freelancer. En dat vind ik nu wel jammer. Bij deze: ik wil weer wat freelance projectjes doen. Bel me, schrijf me, mail me, app me, laat me nog iets weten!

Read more

Work work work work work: waarom het soms ook wel eens tof is

- Talitha 2 Comments

Werken: de meeste mensen moeten het doen. Je wordt er niet altijd blij van, heel rijk doorgaans ook niet, het vreet vaak energie en kan je soms bakken stress en frustratie opleveren. En toch. Toch zou ik geen student meer willen zijn. Of huisvrouw worden. Ik heb niet elke job graag gedaan en ook nu is het niet altijd rozengeur en maneschijn, maar toch verkies ik een fulltime buitenshuis werkend leven. Evi schreef er vroeger al eens over en dat inspireerde mij om er enige tijd geleden in de spirit van 40 Dagen Bloggen zelf ook een gastblog over te schrijven. Die ik bij deze gewoon schaamteloos copy ende paste bij wijze van free lazy content want AZO BEN IK ZEKERST WEL BEJA GIJ. 

Waarom ik werken (meestal) leuk vind of toch vanaf een uur of 10 als ik eenmaal koffie heb gehad en ben uitgezaagd over de files en het weer:

Read more

Een goeie ouderwetse plog

- Talitha 1 Comment

Allez ja, heb ik van horen zeggen, want ik heb zelf nog nooit deze moeder aller blogposts gemaakt, maar kijk: om de gefaalde 40 Dagen Bloggen niet nog meer te doen falen, grijpt een mens soms al eens terug naar de klassiekers. Dit was mijn vrijdag. En oké ja een stukje van de donderdag want ik was misschien een beetje vergeten om vrijdag tijdens de namiddag foto’s te nemen oké doei.

Read more

Welkom, nieuwe collega’s! (En ook iets over #40dagenbloggen)

- Talitha 7 Comments

Toen ik enkele jaren geleden met deze blog begon als uitlaatklep voor mijn persoonlijkheidsdodende ambtenarenbestaan op het stadhuis van Amsterdam, kon ik hier alles uitkramen wat ik wilde zonder er echt bij stil te hoeven staan. Vond ik fijn. Vind ik nog steeds fijn, dus probeer ik zo weinig mogelijk na te denken over welke bezoekers ik hier zoal over de virtuele vloer krijg. Helaas (maar eigenlijk vooral gelukkig) zijn dat er sindsdien een heel pak meer geworden. Mijn blog is hard gegroeid, ook al doe ik niet aan SEO en social media of eender welke vorm van reclame voor dit stukje wereldwijde web. (Vrij ironisch voor een reclamemaker, ik besef het wel degelijk.)

Dat betekent niet alleen dat hier steeds meer real life kennissen, vrienden en familieleden belanden, maar ook dat ik steeds belachelijk harder mijn best moet doen om dat te negeren. Als ik bewust zou nadenken over wie hier allemaal meeleest, zou dat onvermijdelijk beïnvloeden wat en hoe ik schrijf. En daar heb ik dus geen zin in. Want dan is deze plek niet meer van mij. And then what’s the point at all? Read more

Maar hoe zit dat nu eigenlijk met uw funemployment enal?

- Talitha 17 Comments
millennial desk laptop bureau

Wie me volgt op Instagram en/of mij in real life kent, weet het inmiddels al wel: die is voorbij! Ik heb mezelf al met cava en een vettige maar ongelofelijk lekkere donut (van Hoeked, awmagawd, serieus de hype waard) getrakteerd om het te vieren, want het mocht zo stilaan eens tijd worden dat ik weer brood op de plank bracht. Ik heb het er bewust niet vaak over gehad hier, om de simpele reden dat ik weinig kon vertellen zolang ik gesprekken had lopen en lijntjes had uitstaan bij verschillende bureaus. Maar nu, oh nu! Nu kan ik keihard uit de biecht klappen!

(Ga ik desondanks toch niet heel hard doen, want ik wil wel nog vriendjes maken in de sector 😉 ) Maar ik kan jullie wel vertellen hoe het de afgelopen maanden is verlopen.  Read more

“Oh ja, dat heb ik op je blog gelezen…”

- Talitha 15 Comments

Een tijdje geleden schreef Irene over wat zij ‘blogschaamte’ noemt. Oftewel: het ongelofelijk ongemakkelijke gevoel dat je als blogger vaak krijgt als iemand in real life ineens je blog vermeldt. Ik heb in de comments onder die post een heel epistel vol uitroepen van herkenbaarheid gedeponeerd, omdat ik hier ook keihard last van heb.

Hoewel ‘schaamte’ niet echt het juiste woord is. Want als ik me voor deze blog zou schamen, zou hij niet mijn naam dragen, laat staan dat mijn smoelwerk jullie dan bij elk bezoek zo pontificaal op de rechterkant van het scherm zou aanstaren. Of ja, onderaan, voor alle mobile millennials. Maar toch is er een pertinente soort ongemakkelijkheid.  Read more

Talitha zkt. iemand die kan schrijven en koffie halen

- Talitha 5 Comments

You guys! Remember toen ik een tijdje geleden de meest opgefokte hyperventilatie-veroorzakende blogpost in de geschiedenis van #40dagenbloggen bij elkaar typte? Omdat ik het superdruk heb op werk doordat ik sinds een tijdje creative lead ben op projecten enal? Wat daar dus niet bij helpt is het feit dat ik de enige copywriter in het bedrijf ben. Ik krijg dus letterlijk álle copy-klusjes op mijn bord – persberichten, nieuwsbrieven, website copy, vacatures en al die blablabla. Terwijl ik 90% van de tijd compleet occupied ben door het advertising werk.

Awel. Gezien dat laatste het enige is wat echt geld oplevert, is het belangrijker dat ik daar fulltime mee bezig ben. En dus mag ik een stagiair(e) aannemen voor de rest! Mijn eigen copywriting stagiair(e)! ERMAGERD! Zo blij! Nooit meer zelf koffie halen!!! Read more

De jongens vs. de meisjes

- Talitha 7 Comments

Ik zat vandaag de tranen weg te vegen van de ongeveer zevende collectieve slappelachbui van de dag toen ik bedacht: ik vind dat eigenlijk wel echt fijn, in een team met vrouwelijke collega’s zitten.

Het zit zo. In de advertising wereld lopen bovengemiddeld veel mannen rond. (Ook op dat vlak klopt Mad Men als een bus.) Zeker wat betreft creatives. En nog veel zekerder wat betreft designers. Nu zit ik als copywriter in het team van de designers, omdat wij constant samen aan projecten en voorstellen werken. En was ik tot voor kort omringd door enkel mannen, op mijn work BFF na: de enige vrouwelijke designer. En dat was op zich prima. Ik heb het gebrek aan veel vrouwelijke teamleden in ieder geval nooit als een gemis ervaren. Of er zelfs heel hard over nagedacht. Read more