Amsterdamn

Talitha doet nog eens van nostalgisch zagen over vroeger

- Talitha 1 Comment
Hipsters in Amsterdam

Onlangs was ik samen met m’n wederhelft en m’n baby (want wtf ik heb een baby, jongens??? Nog steeds raar.) een dagje in Brussel en terwijl we ons door de verzengende hitte over een plein sleepten langs een vuilnisbelt ter grootte van een flinke gezinswagen en een compleet van de wereld zijnde vent die er face down naast lag te snurken, om vervolgens net niet aangereden te worden door opgefokte patsertjes van veertien jaar op een brommer, hoorde ik mezelf de meest West-Vlaamse woorden of all times hardop uitspreken.

“Ik ben toch wel blij dat ik hier niet moet wonen, wi.”

(Maar dan met minder medeklinkers, want West-Vlaams.)

Read more

Het verhaal van een random ontmoeting in Amsterdam die me misschien ooit multimiljonair zal maken

- Talitha 1 Comment

Een tijdje geleden verscheen op deze blog een oude column van mijn hand, over in je eentje ‘sociale’ dingen doen, zoals op restaurant gaan. Eerlijk gezegd heb ik die tekst voornamelijk online gezwierd om met een minimum aan moeite dit persoonlijke hoekje van tinternet nog enigszins op te vullen, zonder er verder echt bij na te denken. Maar toen reageerde Amber met een anekdote in de comments die mij meteen terug katapulteerde naar een zomerse dag in Amsterdam, jaren geleden, waarop ik in mijn eentje iets zat te drinken en vervolgens een bijzonder boeiende namiddag beleefde met een volslagen wildvreemde Ier, die me misschien ooit nog multimiljonair zou kunnen maken.

Read more

Een beetje huiliehuilie van een voormalige import-Hollander

- Talitha 13 Comments

Afgelopen maandag was Koningsdag, of zoals het dit jaar zo heerlijk heette: Woningsdag. Toen ik dat voor de eerste keer hoorde, verzuchtte ik spontaan tegen mijn Lief: ‘Hoe geweldig Nederlands toch, hè? Van alles een woordgrapje maken. Love them.’ Ik verzuchtte dergelijke dingen nog wel vaker vlak voor en op Koningsdag. Toen ik zag hoe heel Amsterdam, zij het indoor of op hun schamele balkonnetjes, gewoon doorging met van kop tot teen in oranje gehuld feesten alsof het nooit anders is geweest. Toen ik zag hoe Nederlandse kindjes virtuele kleedjes legden op Marktplaats om de gebruikelijke rommelmarktjes toch te laten doorgaan, inclusief digitale grabbeltonnen en volksspelen. Toen ik foto’s van de obligatoire oranje tompoucen zag voorbijkomen. Toen ik tientallen virtuele hartjes kreeg van Nederlandse vrienden en ex-collega’s als reactie op mijn Instagram Story waarin ik toegaf dat ik, ook twee jaar nadat ik mezelf geen import-Hollander meer mag noemen, op 27 april nog steeds trouw oranje draag.

Ik mis Amsterdam. Ik mis Nederland. There, I said it. Ik ben ongelofelijk blij met mijn leven nu en ik zou het niet meer willen veranderen, maar verdomme, het steekt nog altijd. Dat ik er maandag niet bij was. Dat ik geen vrijdagmiddagborrels met lauwe Grolschjes en bitterballen meer heb, dat ik niet meer elke dag door verdwaalde toeristen word aangeklampt en ze dan feilloos de weg kan wijzen en de juiste tram kan aanraden, dat ik niet meer zomaar over de grachten en door de straatjes van de mooiste stad van de wereld kan fietsen alsof ik er echt thuis hoor. Read more

Een hoop random foto’s van wat ik de afgelopen weken zoal heb gedaan want zo vreselijk interessant is mijn leven wel

- Talitha 7 Comments

Een hele stapel boeken naar het ruilboekenkastje in je straat brengen en dan terugkeren met twee random delen uit de Harry Potter-reeks, omdat je het simpelweg niet over je hart kan krijgen om Harry Potter-boeken niét mee naar huis te nemen. Ook al bezit je al drie versies van de reeks. Yeah: been there, done that, already tried cramming all the books in my bookcase.

Fantastische brunch bij mijn all-time favorite dinner (en nu ook breakfast) place Bazar in Amsterdam. Read more

Throwback: Negen kleine dingetjes over Nederland

- Talitha 5 Comments

Na mijn remigratie-update over dingen waar ik nogal aan moet wennen in België, moest ik ineens denken aan de gastblog die ik een tijdje geleden schreef bij Liese van Shout Your Heart Out. Die blogpost heb ik hier nooit gepost, maar past nu wel bij het ongoing thema van ‘Talitha verbaast zich over doodnormale dagelijkse dingen in het land waar ze woont’, dus bij deze: een throwbackske naar de post van weleer!

De gastblog van Liese op mijn blog lees je overigens hierrrr terug.  Read more

We zijn verhuisd.

- Talitha 17 Comments

Het heeft nogal wat voeten in de aarde gehad, maar we zijn ein-de-lijk verhuisd. Ik typ dit vanaf mijn heerlijke balkonnetje in de zon op een steenworp van de Zoo van Antwerpen – maar dan wel in Word om later in een of ander hip koffiehuis met gratis WiFi op WordPress te zwieren, want internet en tv is er nog steeds niet. Hebben we pas over twee weken. ZUCHT.

Read more

Talitha zkt. iemand die kan schrijven en koffie halen

- Talitha 5 Comments

You guys! Remember toen ik een tijdje geleden de meest opgefokte hyperventilatie-veroorzakende blogpost in de geschiedenis van #40dagenbloggen bij elkaar typte? Omdat ik het superdruk heb op werk doordat ik sinds een tijdje creative lead ben op projecten enal? Wat daar dus niet bij helpt is het feit dat ik de enige copywriter in het bedrijf ben. Ik krijg dus letterlijk álle copy-klusjes op mijn bord – persberichten, nieuwsbrieven, website copy, vacatures en al die blablabla. Terwijl ik 90% van de tijd compleet occupied ben door het advertising werk.

Awel. Gezien dat laatste het enige is wat echt geld oplevert, is het belangrijker dat ik daar fulltime mee bezig ben. En dus mag ik een stagiair(e) aannemen voor de rest! Mijn eigen copywriting stagiair(e)! ERMAGERD! Zo blij! Nooit meer zelf koffie halen!!! Read more

Welcome to my crib

- Talitha 21 Comments

Mensen die voor de eerste keer bij ons over de vloer komen, zeggen daar vrijwel altijd dezelfde dingen over.

1. Ons appartement is gezellig.

2. Ons appartement is overduidelijk ons appartement.

3. Ons appartement is klein (enfin, dat zegt elke Vlaming die langskomt, want die zijn allemaal vrijstaande nieuwbouwhuizen gewend, terwijl Amsterdammers juist onder de indruk zijn van onze 50m2, met balkons. Iets met perspectief en zo.)

En ik vind dat ook. Ik hou van ons appartement. Het straalt keihard mijn Lief en ik uit. Als er iets is dat ik belangrijk vind aan mijn huis, dan is het dat: als je binnenkomt, wéét je wie er woont. Ik hou niet van identiteitsloze interieurs die recht uit een IKEA-magazijn komen. Of een boekje. Want ook de standaard Instagram-woonkamers die ik overal bij Amsterdamse kennissen zie, zijn niet echt mijn ding.

Read more

Talitha ging nog eens naar de IJ-hallen en kocht daar dingen

- Talitha 14 Comments

Vanmorgen bracht ik na heel lange tijd eindelijk nog eens een bezoekje aan de IJ-hallen in Amsterdam Noord. Dat deed ik vroeger wel regelmatig, omdat ik er tijdens mijn studententijd letterlijk pal naast woonde. In een zeecontainer die omgebouwd was tot zelfstandige studentenstudio, overigens. Vinden Belgen altijd heel apart om te horen. Ja, in Amsterdam stoppen ze studenten in containers, ja. Zo weinig woonruimte is er! Ik was destijds wel heel blij met mijn containerhuisje hoor. Na drie jaar appartementjes delen met andere studenten had ik ein-de-lijk mijn eigen stekje, met een keuken die ik zelf zo smerig of zo schoon kon houden als ik zelf wilde en een badkamer die altijd vrij was. Heerlijk! (In realiteit was het hele ding amper geïsoleerd en best wel shabby, maar goed, in die tijd was ik blij met weinig.)

Anyway, ik dwaal af. Het was alweer een hele tijd geleden dat ik nog eens naar de IJ-hallen ging, dus sleepte ik vanmorgen mijn Lief er mee naartoe. Goed, wat zijn die hallen nu eigenlijk? Voor veel niet-Amsterdammers komt de naam wel bekend voor, maar slechts weinigen belanden er ooit echt. Je moet namelijk al geluk hebben als je eens een dag of weekendje in de stad bent, want de IJ-hallen zijn slechts één keer per maand geopend. De IJ-hallen zijn twee gigantische oude scheepswerfloodsen (is dat een woord? Ik vind van wel.) op de oude NDSM-werf, waar vroeger dus schepen werden gebouwd. Die twee loodsen veranderen tijdens IJ-hallenweekends in de grootste vlooienmarkt van Europa. Waar je echt úren kan rondlopen en je ogen uitkijken.

Read more