Oftewel: mijn wekelijkse rubriek op zondag, waarin ik terugblik op de voorbije 7 dagen.
Highlights van de week
* Afgelopen week kregen we op werk een overzicht van alle officiële vrije dagen in 2018. Nederland doet niet heel erg mee aan katholieke feestdagen (of in ieder geval niet zo fanatiek als België), waardoor we minder vaak vrij hebben dan in België. En brugdagen kennen we al helemaal niet. MAAR. De helft van onze vrije dagen vallen wél in de maanden april en mei, waardoor we ineens zo’n periode hebben waarin je elke week wel een vrije dag hebt. Bless you for that, Nederland.
* Eindelijk nog eens een belachelijk grote hoop heerlijk vleesch gegeten bij De Klos.
* De IJ-hallen waren leuk en ik heb er dingen gekocht en alles.
* Ik heb al een tijdje een paar sneakers op het oog. Dure sneakers. Omdat mijn schoenenkast en de vloer daaromheen en, oké, misschien ook mijn oude slaapkamer bij mijn ouders, inmiddels uitpuilen van de schoenen is het echter niet zo verantwoord dat ik weer iets nieuws koop zonder iets weg te doen. Na lang wikken en wegen heb ik besloten om twee paar oude (duidelijk gedragen) sneakers op United Wardrobe en Marktplaats te zwieren. En hup, na een dag zijn ze beide al verkocht! Voor een zacht prijsje, dat wel, maar het is een mooi extraatje en ik heb weer wat extra plaats. Om meteen weer op te vullen.
* De grote stroomstoring in Amsterdam zorgde voor vervroegd weekend op vrijdag, toen we met z’n allen er om twee uur maar de brui aangaven, want zonder WiFi kunnen wij in ons bedrijf niet zo gek veel. Ik heb wel thuis verder gewerkt (want Bos en Lommer had wel nog stroom), maar da’s toch nog een stuk relaxter dan op kantoor.
* Ik besefte net dat het al maart is. En dus bijna april. En eind april ga ik naar Londen. En niet zomaar. Want ik ga naar Harry Potter and the Cursed Child. Anderhalf jaar nadat ik eindelijk – na drie pogingen en in totaal zo’n 25 uur virtueel in de wachtrij staan – tickets heb bemachtigd. YESSS.
* Hustling gratis spullen + zo’n coole Instagram-worthy zilveren ballon op Vrouwendag. Ik zeg Instagram-worthy, maar ik heb er natuurlijk helemaal geen foto van gemaakt, want zo’n sukkel ben ik dan ook wel weer. Maar mijn haul was wel tof! (Wel netjes verdeeld onder mijn collega’s, overigens.)
Dat was minder, vlinder
* De stroomstoring vrijdag was op bepaalde vlakken ook wel een beetje minder. Zo moest ik ineens in het pikdonker naar de wc, want daar zijn geen raampjes, en ik had natuurlijk mijn telefoon niet meegenomen. Het was een ervaring, dat zeker. Daarnaast reden de trams niet en moest ik helemaal naar West lopen. En da’s dus best wel ver lopen.
* Dit weekend onderging ik een procedure waar ik het nu nog niet over wil hebben (gewoon, omdat het veel uitleg is), maar het deed heel erg veel pijn. Maar echt. PIJN. (Heeft overigens niks met ernstige gezondheidsproblemen te maken of zo, hoor. Het is iets dat ik mezelf aandoe.)
* Woensdag heb ik mezelf een acute voedselvergiftiging toegediend met een bak Griekse yoghurt.
* Bij de tramhalte naast een vrouw zitten die een heel pak koeken naar binnen zit te werken en da’s allemaal goed en wel, maar daarom hoef je er nog niet bij te smakken alsof je leven ervan afhangt. I mean, ik ben normaal gesproken niet zo snel geïrriteerd door iemands eetgewoontes, maar dit was echt abnormaal luid. En sappig. GRUWELIJK WAS HET. Ik zat echt fysiek in elkaar te krimpen naast haar. Gelukkig stapte ze net op tijd in een andere tram dan de mijne.
* In iemands huis zitten terwijl ze er allebei binnen roken en dan thuiskomen en dat je Lief dan niet eens meer naast je wil zitten omdat je van kop tot teen en tot in je haar stinkt.
Uitkijken naar…
* Ja, eind april dus. Wat nog best wel lang is. Als ik er zo over nadenk. Kak.
OMG, Harry Potter and the Cursed Child, te jaloers over here! En oh, ik doe blijkbaar ineens ook niet meer aan brugdagen, balen 😉
Echt? Wat een fuckers. When in Belgium, do as Belgians do, damn it!
Haha, nu moet ik wel zeggen dat veel van mijn vriendinnen dat ook niet hebben, maar still balen tho!
Allez, mijn idee van België was juist echt Het Paradijs qua vrije dagen ? Daar gaat mijn illusie. Dju.
Hangt een beetje af van de sector. Op mijn vorig werk had ik er keiveel, haha. En die brugdagen halen ze ook gewoon van feestdagen die op zondag vallen of zo, dus eigenlijk hebben we daar sowieso recht op, but still, mooi meegenomen!
Feestdagen die op zondag vallen zijn hier gewoon dikke pech voor je, als je doordeweeks werkt. Wordt niet gecompenseerd met brugdagen. Wordt ook niet betaald. Zo heb je dan 11 officiële feestdagen in NL, waarvan 2 sowieso op zondag vallen dus heb je niks aan, 2 zijn niet verplicht dus krijg je bijna alleen bij de overheid, en 1 krijg je maar om de 5 jaar ? dus in feite hebben we er maar 6. HUILIE. You see waarom ik België het beloofde vrijedagenland vond? ?
Sommigen uit mijn vriendenkring krijgen wel brugdagen, maar een minderheid. Ik neem ze zelf altijd maar op. Iemand moet lief voor me zijn, dus doe ik dat zelf maar. Die steekvlam bij de stroomstoring (gezien op een video) was echt bizar.
Mmmmh… Heb je een tattoo laten zetten dit weekend? Ben benieuwd!
Haha, nope! Vind ik inmiddels ook al niet meer zo speciaal om erover te bloggen. En ook niet heel pijnlijk, eigenlijk? Meer ambetant qua gevoel dan echt pijn. Ik wil die mens zijn naald dan gewoon steeds wegslaan, als een vervelende vlieg ?
Ha ik dacht ook aan tattoo, een gekke piercing of een spiraal :p ben benieuwd wat het geworden is! 😀
Ik heb mezelf ook een mini voedselvergiftiging gegeven door fishsticks. Overgeven op’t werk enal. Tof! Met yoghurt ben ik wel altijd super voorzichtig. Sowieso met dingen die open in de frigo staan heb ik al iets van nope ik open wel een nieuw pak.
Ja ik dus eigenlijk ook altijd. Maar echt altijd! En dan lees ik steeds overal dat die data meer ‘suggesties’ zijn en je vooral moet vertrouwen op je zicht, reukzin en smaak… Dus toch maar gedaan, nadat mijn Lief en ik het beiden hadden bekeken, besnuffeld en geproefd. Maar da’s dus niet fool proof ?
En haha, nee, geen tattoo! Zoveel pijn doet dat niet. ?
Ik heb geen tattoo maar bedacht me net dat ik er – wanneer ik alle vingerprikken en inspuitingen zou samenvoegen met een beetje inkt – een vrij grote zou kunnen vormen. Zo’n wimperkrultang vind ik er nog steeds uitzien als een foltertuig. Het heeft ook heel lang geduurd voor ik doorhad waarvoor zo’n ding diende. Oh en ik kijk nu alvast uit naar jouw Londen-verslag. Met een beetje geluk kan ik dat nog lezen voor ik zelf vertrek en leer ik last-minute nog wat adresjes kennen die we aan onze ‘Wil ik zien/bezoeken/proeven’-lijst kan toevoegen.
Oh ja, ik heb precies hetzelfde met die wimperkrultang! Ik heb ‘m dan ook heel vriendelijk aan een collega geschonken 😉 Ik ben ook wel benieuwd naar jouw London to-do list! Die mag je altijd nog even sturen, dan kan ik misschien al eens gaan testen…