* Jezelf zijn
* Lief zijn tegen dieren
* Afval in de vuilnisbak gooien
* Mooie zinnen
* Random acts of kindness
* De buschauffeur begroeten en de kassierster bedanken Read more
* Jezelf zijn
* Lief zijn tegen dieren
* Afval in de vuilnisbak gooien
* Mooie zinnen
* Random acts of kindness
* De buschauffeur begroeten en de kassierster bedanken Read more
… prijken sinds kort deze vier papiertjes. Read more
Ik ben geen keukenprinses, verre van. Koken boeit me niks. En ik heb er ook geen talent voor. Het is voor alle betrokken partijen dan ook een godsgeschenk dat mijn Lief het wél enigszins leuk vindt om te koken en er bovendien ook erg goed in is.
Het enige culinaire uitstapje waar ik me soms al eens aan waag – met uitzondering van de basispasta die ik noodgedwongen elke donderdagavond voor mezelf klaarmaak wegens afwezigheid van mijn wederhelft – is bakken. Read more
“OH MIJN GOD, IS DAT EEN VAATWASSER?!”
Nee, beste bloglezers, dit is niet het relaas van die ene keer toen ik allerlei asses kickte in een spelprogramma op televisie en zo een stapel prijzen mee naar huis sleepte waar zelfs Oprah in haar kerstmis-specials een tintje bleker van zou worden, helaas. Read more
In deze column voor VPRO geeft Tim den Besten tips aan Nederlanders om zich zo onopvallend mogelijk te gedragen in België. Dat inspireerde mij om hetzelfde te doen, maar dan omgekeerd. Niet voor niets luidt een oud Taiwanees gezegde: “Goed gejat is niet verkeerd.” Of zoiets. Bij deze: tips om zo onopvallend mogelijk een Belg in Nederland te zijn! Read more
Ik vond het best wel spannend om de blog over mijn ontslag te publiceren. Eerlijk gezegd ging ik ervan uit dat de meeste mensen mij gewoon een trunte zouden vinden.*
(* voor de niet-West-Vlamingen: heerlijk woord dat ‘flauw zijn’ betekent. Of zoiets. Lastig te vertalen, daarom juist o zo mooi.)
Maar de reacties bleken uitsluitend positief te zijn. Ik kreeg ook best veel reacties van mensen die in een soortgelijke situatie zitten. Mede-millennials die zich niet op hun plek voelen in hun huidige functie. Die het werk wel prima vinden maar ook niet meer dan dat. Die bang zijn dat ze er voor eeuwig zullen vastroesten. Zij lieten weten dat mijn stuk heel herkenbaar was.
Bij deze schrijf ik een follow-up blogpost. Niet omdat ik ineens een zelfverklaarde expert aangaande carrièrewendingen ben, of zo. Dit is geen expliciete oproep om first thing aanstaande maandag allemaal collectief ontslag te nemen. Dit is simpelweg een post over de nasleep van mijn ontslag, drie weken geleden, en de zeven dingen die ik daaruit heb geleerd. Read more
(een ingekorte versie van deze blogpost vindt u bij Charlie Magazine)
Ik heb net mijn ontslag ingediend. De eerste vraag is dan natuurlijk: waarom? Het simpele antwoord luidt: omdat ik denk dat het mij gelukkiger zal maken. Het is eerlijk gezegd compleet niets voor mij, die ambtenarij.
Crowd goes: duhhhhh. Read more
… op een bankje op een perron van Amsterdam Centraal geslapen, mijn eigen neus gepierced, diepvriespizza in de magnetron opgewarmd (en volledig opgegeten, en er eigenlijk ook intens van genoten, en dat meerdere keren, want ik ben walgelijk), helemaal in mijn eentje in New York City bij een meisje gelogeerd dat ik totaal niet kende, een schoen naar de DVD-speler gegooid in een poging hem uit te zetten omdat ik te bang was voor de horrorfilm op de televisie daarboven om dichterbij te durven komen, een eerste date gehad met een jongen die na een half uur al geanimeerd vertelde over zijn ontmaagding door een prostituee in Suriname, een boze lezersbrief ontvangen, verse pizza uitgedeeld aan daklozen, in een cabriolet gereden, in mijn eentje een film in de bioscoop gezien en dat helemaal prima gevonden, een verblijfsvergunning aangevraagd en gekregen na een uitvoerige check of ik niet ergens als terrorist of zoiets geseind stond, half tussen de deuren van een bus vastgezeten, en gegoogled wat ‘Eiffeltowering’ is om daar vervolgens ook ernstig veel spijt van te hebben.
… getuinierd, carnaval gevierd, met een Wii gespeeld, iemand een slagroomtaart in het gezicht gegooid ook al wil ik dat wel heel erg graag, met een scooter gereden, karaoke gezongen, “hm, laat ik eens een slaatje nemen” gedacht in een restaurant waar ze ook burgers hebben, Valentijn gevierd, langer dan een halfuur geschaatst en al helemaal nooit zonder minstens tien keer op mijn bek te gaan, Crocs gedragen (because obviously), een olijf gegeten, een lichaamsdeel gebroken, een baby verschoond, luidop “ik heb zoiets van” gezegd, iemand gezien die overleden is, gin tonic gedronken (en ik ben de allerlaatste twintiger in het westelijk halfrond die dat kan zeggen), een bijen- of wespensteek gekregen, iemand gekust in de regen, aan enige vorm van wintersport gedaan behalve dus olympisch op mijn bek gaan op ijs, of zo’n Dame Blanche-toetje van Mona helemaal opgegeten, want ik koop ze eigenlijk alleen maar omdat ze er zo mooi uitzien met die chocola die er dan van af druipt.
Honderdduizend miljoen dingen die ik al ooit of nog nooit heb gedaan waar we het uitgebreid over zouden kunnen hebben, en toch gaat het bij mijn Lief altijd over het feit dat ik nog nooit zelf het vuilnis naar de container heb gebracht, laat staan al ooit eens zelf de badkamer schoongemaakt.
Mannen.