Birmingham

En toen waren we in Birmingham. Vier volle dagen. Want ja, Birmingham is een grote stad. Achteraf gezien hadden we dat toch anders aangepakt, met minder tijd in Birmingham en meer tijd in andere fijne plaatsen. Wij zijn namelijk niet echt fan geworden van Brum.

Hoe noordelijker we reden, hoe minder idyllisch het landschap werd. Weg glooiende weides vol schaapjes, weg kronkelende paadjes door bossen en weelderig overgroeide weggetjes, weg schattige cottages vol klimop en pioenrozen. Hallo, industrieel Noord-Engeland. (En dan is Birmingham nog niet eens héél noordelijk, maar eerder ‘north of the Midlands’.) Pas op, wij zijn enorme fans van industriële Noord-Engelse steden als Manchester en Liverpool, dus daar lag het niet per se aan. Maar Birmingham mist alles wat die steden, naast de industriële vibe, nog meer hebben. Read more

Cotswolds

Na Bristol reden we door de beroemde Cotswolds, die door zo veel hysterische bloggers al zo vaak zo lyrisch waren beschreven dat het in mijn hoofd een soort groot sprookjesbos vol pastelkleurige cottages en vrouwen in Pride & Prejudice-jurken met rieten mandjes zou zijn, met bomen waar suikerspinnen aan groeiden of zoiets. Niks van dat alles, though, en om eerlijk te zijn: Dartmoor National Park was stiekem nog veel mooier. Toch raad ik een ritje door de Cotswolds zeker aan. Het is gek, hoe dit soort nationale parken en areas of outstanding natural beauty in Engeland werken, want het zijn geen afgesloten gebieden waar je toegang voor moet betalen of zo. Het zijn gewoon natuurgebieden waar allerlei kleine dorpjes en gehuchtjes in verstopt zitten, waar mensen gewoon leven en anderen zomaar doorheen rijden op weg naar ergens anders. Dat snapten wij aanvankelijk niet zo goed, dus bij deze: een wistjedatje. Read more

Cornwall

We genoten van een uitgebreid English breakfast bij Tresvaskis Farm, een zelfplukboerderij die in Cornwall verder vooral bekendstaat om hun enorme selectie aan fantastisch uitziende taarten die standaard groter dan je hoofd zijn. We deden boodschappen voor een picknick ’s middags in de farm shop, waar het moeilijk kiezen was uit al het lekker uitziende lekkers. Farm shops zijn echt helemaal de bomb, trouwens, en je vindt ze overal in Devon en Cornwall. Read more

Devon

Tijdens een van mijn (toegegeven: vele) bezoekjes aan de allerbeste boekenwinkelketen ter wereld, mijn geliefde Waterstones, kocht ik o.a. Notes from a Small Island van Bill Bryson, het verslag van zijn rondreis in de VK eind jaren negentig. Exeter is een van de vele bestemmingen waar hij ook over schrijft. Grappig om te lezen dat hij twintig jaar geleden ook al een half uur van z’n leven spendeerde aan een hopeloze zoektocht naar een restaurant in een stad die er werkelijk amper lijkt te hebben. Gelukkig had ik van tevoren van onze Airbnb-host een tip gekregen voor ontbijt, dus trokken wij naar het bijzonder instagrammable Pink Moon Café. Het ontbijtaanbod was er op maximaal hipsterlevel, maar het was gelukkig ook enorm lekker. Bonuspunten: de vrouwen- en mannentoiletten werden aangeduid met respectievelijk de mug shot van Lindsay Lohan en Justin Bieber.
Read more

Salisbury

Na twee mooie zonnige dagen in Brighton trokken we verder richting Salisbury. We namen een best wel grote omweg om door South Downs National Park te kunnen rijden, een ‘Area of Outstanding Natural Beauty’, a.k.a. the scenic route. Veel groen, smalle weggetjes, zotte bochten, leuke huisjes: helemaal top. Na een paar uur waren we in Salisbury, alwaar niet zo gek veel meer te beleven valt dan de beroemde Cathedral bezoeken, wat we dan als brave toeristjes ook maar gedwee deden. Read more

RYE & BRIGHTON

Dag 1 begon tergend vroeg, met een wekker om half vijf en een autorit van een uur en een kwartier van het schoonouderlijk huis naar de ferry-terminal in Calais. Na drie kwartier aanschuiven en dan nog eens anderhalf uur op de ferry kwamen we rond acht uur ‘s ochtends eindelijk aan in Dover.

Van tevoren was al afgesproken dat mijn Lief de hele roadtrip lang zou rijden, want links en we willen nog niet dood. Hashtag zelfkennis. Ondertussen mocht ik co-piloteren, want hij zat natuurlijk aan de verkeerde kant in de auto om bijvoorbeeld tegenliggers goed te spotten. Ik had bedacht dat het ook wel een goed idee zou zijn om het eerste uur te pas en te onpas ‘LINKS!’ in zijn oor te schreeuwen, als geheugensteuntje, maar zeer sympathiek bleek hij dat niet te vinden en bovendien was het ook compleet overbodig, want mijn Lief reed er al na vijf minuten rond alsof hij nog nooit iets anders gedaan heeft. Wij vullen elkaar goed aan, wij. Read more