Of ja, sterretjes, want ik vind die bullet points lelijk op mijn blog.
Het leven in bullet points
The ultimate guide to making granola voor eenieder met twee culinaire linkerhanden
Ik zal het al maar direct toegeven: ja, dit is een dikke vette repost. Maar echt, schaamteloos. Ik heb een baby van 6,5 maanden (die leeft dus nog he!!! verbaas me er elke dag nog over) en dus weinig blogtijd, waardoor gloednieuwe content hier nog enige tijd een schaars goed zal zijn, vrees ik.
Nu herinnerde ik me afgelopen week ineens dat ik ooit in another lifetime zelf granola maakte en dat zelfs nog lekker vond ook. Dat wilde ik opnieuw doen, alleen was ik compleet vergeten hoe het allemaal weer moest. (Ik ben het duidelijk niet zo gewend om in de keuken te staan.) Gelukkig is daar de wondere wereld van tinternet, alwaar ik zes jaar geleden instructies voor zelfgemaakte granola neerpende die ongeveer even glashelder en praktisch als wreed sarcastisch zijn. Bij deze deel ik ze gaarne nog eens met de wereld, onder het motto ‘beter lui geblogd dan helemaal niet, want we betalen wel nog jaarlijks onze hostingkosten’.
(Ancient Chinese proverb, mocht je het niet weten.)
Zodoende: de integraal gecopypasted blogpost van weleer. Graag gedaan hé zeg.
Dingen die me abnormaal hard irriteren #5
Weet ge nog, lang geleden, toen ik af en toe in deze rubriek een ferm stukje kwam zagen over dingen waar ik me buitenproportioneel aan ergerde? Ik mis dat. En ik heb weer van alles te zagen, dus komt dat even goed uit!
Talitha doet nog eens van nostalgisch zagen over vroeger
Onlangs was ik samen met m’n wederhelft en m’n baby (want wtf ik heb een baby, jongens??? Nog steeds raar.) een dagje in Brussel en terwijl we ons door de verzengende hitte over een plein sleepten langs een vuilnisbelt ter grootte van een flinke gezinswagen en een compleet van de wereld zijnde vent die er face down naast lag te snurken, om vervolgens net niet aangereden te worden door opgefokte patsertjes van veertien jaar op een brommer, hoorde ik mezelf de meest West-Vlaamse woorden of all times hardop uitspreken.
“Ik ben toch wel blij dat ik hier niet moet wonen, wi.”
(Maar dan met minder medeklinkers, want West-Vlaams.)
Het leven zoals het is: met baby
(dit is niet mijn dochter, maar gewoon een random internetbaby)
Elf weken geleden werd mijn leven helemaal omgegooid door een klein snurkend, kwijlend en gekke geluidjes producerend mensje. Andere ouders hadden me toevertrouwd dat je je al snel amper kan herinneren hoe het leven ooit was zonder baby en boy oh boy, hebben ze een pakske gelógen! I mean, het is allemaal erg tof (en vermoeiend), maar ik herinner me nog keihard hoe het was om op elk moment van elke dag te doen wat ik wilde, overal heen te gaan zonder dat er een halve inboedel moet verhuisd worden, letterlijk nooit ondergekotst te worden en van net zoveel slaap te kunnen genieten als ik wilde. Wie zich dat werkelijk niet meer herinnert, is bewust delusional, zeg ik u. Je WIL het gewoon niet meer weten.
Enfin, we hebben best wel geluk met dat kind van ons, want as we speak slaapt ze al vier nachten lang acht heerlijke uren na elkaar. Bovendien blijkt haar maximale volume – zo is ons al door menig side-eyeing ouder bevestigd – zwaar onder dat van de gemiddelde baby te liggen. Het gros van de tijd is Charlie een erg vrolijke en uiterst fotogenieke baby die als ze schaterlacht het allerbeste geluid ter wereld produceert, van het soort dat je me een hele dag lang op repeat kan laten horen en ik word het alsnog nooit beu.
Maar wennen, dat was het de voorbije elf weken zeker wel.
Ze is er.
18 dagen oud, en nu al alles.
So far, so pregnant
You guys. Het ene moment kondig je aan dat je zwanger bent, vervolgens knipper je met je ogen en ben je ineens al 37 weken ver, met een stapel geschreven enveloppen voor geboortekaartjes die klaarligt en alles. Time flies when you’re gigantic! (Voornamelijk omdat zelfs mijn kousen aantrekken nu de volle drie minuten duurt.)
Mijn boeken van 2022 (deel 2)
Traditiegetrouw deel ik in deze van twinkelende lichtjes en dampende glühwein overgoten tijd van het jaar een lijstje met alle boeken die ik heb gelezen, plus korte review en mijn bijhorend aantal sterren op Goodreads. (Alwaar u altijd welkom bent om mij te befrienden, trouwens.) Wie er geen genoeg van krijgt, kan ook mijn lijstjes van 2017, 2018, 2019, 2020 en 2021 nog eens raadplegen.
Dit jaar las ik precies 25 boeken plus zeven Harry Potterboeken, want ik had nog eens zin om te verantwoorden waarom ik de hele reeks in drie verschillende edities bezit. Van die nieuwe boeken gaf ik er maar liefst zeven 4 sterren op Goodreads, dus het was zeker geen slecht leesjaar, al gaf ik er ook een hoop slechts 2 sterren.
Omdat ik nogal een ‘lang van stof’-type ben, splitste ik het lijstje op in twee delen, waarbij we in deel 1 begonnen met de allerslechtste en nu gestaag naar het summum van mijn boekenjaar klimmen, alwaar één prachtexemplaar eenzaam aan de top prijkt met de volle vijf sterren (al was dat, spoiler, ook niet geheel verrassend).
Allons-y!
Mijn boeken van 2022 (deel 1)
Traditiegetrouw deel ik in deze van twinkelende lichtjes en dampende glühwein overgoten tijd van het jaar een lijstje met alle boeken die ik heb gelezen, plus korte review en mijn bijhorend aantal sterren op Goodreads. (Alwaar u altijd welkom bent om mij te befrienden, trouwens.) Wie er geen genoeg van krijgt, kan ook mijn lijstjes van 2017, 2018, 2019, 2020 en 2021 nog eens raadplegen.
Dit jaar las ik precies 25 boeken plus zeven Harry Potterboeken, want ik had nog eens zin om te verantwoorden waarom ik de hele reeks in drie verschillende edities bezit. Van die nieuwe boeken gaf ik er maar liefst zeven 4 sterren op Goodreads, dus het was zeker geen slecht leesjaar, al gaf ik er ook een hoop slechts 2 sterren.
Omdat ik nogal een ‘lang van stof’-type ben, splits ik het lijstje op in twee delen, waarbij we beginnen met de allerslechtste en gestaag naar het summum van mijn boekenjaar klimmen, alwaar één prachtexemplaar eenzaam aan de top prijkt met de volle vijf sterren (al was dat, spoiler, ook niet geheel verrassend).
Allons-y!
Ik heb groot nieuws (en ik kom er weer rijkelijk laat mee af)
Weten jullie nog, toen ik een dikke drie jaar geleden van ~mysterieuze blogger~ deed en Groot Nieuws aankondigde maar het nog niet meteen kon zeggen en jullie dus maar liet raden? (Dat was nog in de tijd dat ik een beetje een relevante blogger was, voordat ik te lui werd om WordPress vaker dan één keer per half jaar te openen.)